شهرنوش پارسی‌پور
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شَهرنوش پارسی‌پور (زادهٔ بهمن ۱۳۲۴) داستان‌نویس و مترجم ایرانی است.
داستان‌های پارسی‌پور به زبان‌های گوناگون دنیا ترجمه شده است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] پیشینه
وی در در شهر تهران، از مادری تهرانی و خانه‌دار و پدری شیرازی که قاضی دادگستری بود متولد شد. در رشتهٔ علوم اجتماعی در سال ۱۳۵۲ از دانشگاه تهران دانش‌آموخته شد و سپس تحصیل در دانشگاه سوربن در رشته زبان و فرهنگ چینی را دنبال کرد. پارسی‌پور در سال ۱۳۴۶ ازدواج کرد و در سال ۱۳۵۹ به ایران باز گشت.[۱][۲]
پارسی‌پور نویسندگی را از سیزده‌سالگی آغاز کرد و از شانزده‌سالگی داستان‌هایش با نام مستعار در گاهنامه‌های گوناگون به چاپ می‌رسید. نخستین رمان او «سگ و زمستان بلند» نام دارد که در تابستان ۱۳۵۳ کار نوشتن آن پایان یافت.[۳]
وی به خاطر نوشتن رمان زنان بدون مردان و دلایلی دیگر ۴ سال را در زندان به سر برد.[۴] او اکنون مقیم کشور آمریکا است..[۵]
شهرنوش پارسی‌پور از سوی هیجدهمین کنفرانس پژوهش‌های زنان در آمریکا، به عنوان زن سال برگزیده شد.[۶]
[ویرایش] آثار
داستان‌ها
- توپک قرمز (داستان کوتاه ۱۳۴۸)
- سگ و زمستان بلند (رمان ۱۳۵۵)
- ماجراهای کوچک
- زنان بدون مردان (۱۳۶۹)
- طوبا و معنای شب (رمان ۱۳۶۸)
- عقل آبی (۱۳۷۱)
- آویزه‌های بلور (مجموعه داستان ۱۳۵۶)
- تجربه‌های آزاد
- آداب صرف چای در حضور گرگ
- ماجرای ساده و کوچک روح درخت (رمان ۱۳۷۸)
- شیوا (رمان ۱۳۷۸)
- خاطرات زندان
- بر بال باد نشستن (رمان ۱۳۸۱)
ترجمه‌ها:
- شکار جادوگران (شرلی جکسن)
- پیراروانشناسی
- از کنفسیوس تا راه‌پیمایی دراز دلفین دولرس
- تاریخ چین (چهار جلد)
- لائودزه و مرشدان دائویی (ماکس کالتن مارک)
- تمدن‌های مختلف
[ویرایش] پیوند به بیرون
صفحهٔ نوشتارهای شهرنوش پارسی‌پور در رادیو زمانه
[ویرایش] منابع
- ↑ عصر نو
- ↑ پارسی‌پور، شهرنوش، زنان بدون مردان، تورنتو: ۱۳۷۸/۲۰۰۰، پشت جلد.
- ↑ همان.
- ↑ همان.
- ↑ عصر نو
- ↑ درباره شهرنوش پارسی پور در رادیو زمانه
