سنگ ماه
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
| سنگ ماه | |
|---|---|
 |
|
| کلیات | |
| رده | فلدسپات ارتوکلاز |
| فرمول | KAlSi3O8 |
| ویژگی‌ها | |
| رنگ | می‌تواند رنگ‌های گوناگونی داشته‌باشد از جمله خاکستری، سفید، صورتی، سبز و قهوه‌ای ولی باارزش‌ترین آن به رنگ آبی سیر است. |
| ساختار | تک‌شیب |
| چگالی |
2.55 - 2.58 |
| ضریب شکست | 1.52 - 1.53 تا 1.53 - 1.54 |
سَنگِ ماه یا حَجَرُالقَمَر گونه‌ای سنگ تزئینی است.
[ویرایش] باورهای پیشینیان
این سنگ در متن‌های عربی و اسلامی با نام‌های زبدالقمر، رغوة القمر، بصاق القمر، بزاق القمر، افروسالنیتوس، مها، مهو، سالنیطس، و افروسلونن نیز نامیده شده.
در باورهای خرافی پیشینیان سنگ ماه سنگی است که نقره را جذب می‌کند و با افزایش نور ماه، گردآلودگی آن سپیدرنگ می‌شود. برای درمان صرع، جنون و خفقان مفید است. آویزان نگه داشتن آن در پارچه کبود باعث پذیرش جاه و زدودن ترس می شود و آویختن آن بر نخل، نگهدارنده میوه آن است.
صاحب اختیارات بدیعی می‌گوید: بزاق القمر و زبدالبحر خوانند و افروسالین (در نسخه دیگر افروسالیین) خوانند یعنی زبدالقمر و به یونانی سالنیطس (در نسخه دیگر سالیطنس ) خوانند و افروسالین از بهر آن خوانند که بشب در افزونی ماه یابند در بلاد عرب، و آن سنگ سپید و شفاف و سبک بود و اگر از درختی درآویزند که بار نمیدهد بارآور گردد، و اگر بسایند و به مصروع دهند شفا یابد و زنان بعوض تعویذ با خود نگاه دارند.
و در تنسخ‌نامه آمده: بر او نقطه ای هست که بوقت افزونی ماه میفزاید و در کاهش میکاهد.
|
||||
|---|---|---|---|---|
|
الماس | در کوهی | زبرجد | زبرجد هندی | زمرد | سنگ ماه | طلای کاذب | عقیق سلیمانی | عقیق | فیروزه | کهربا | کهربای سیاه | لاجورد | لعل | مرمر سبز | مروارید | یاقوت کبود | یاقوت | یشم |
||||
[ویرایش] منابع
- ویکی‌پدیای انگلیسی.
- بر پایهٔ داده‌های در: لغتنامه دهخدا، سرواژهٔ حجرالقمر به نقل از تحفه حکیم مومن، اختیارات بدیعی و تنسخ‌نامه.
