رسول ملاقلی‌پور
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
| رسول ملاقلی‌پور | |
| تصویر:Rasool Molagholipoor.jpg زنده یاد رسول ملاقلی‌پور |
|
| نام اصلی | رسول ملاقلی‌پور |
| زمینه فعالیت | کارگردان و تهیه کننده |
| ملیت | ایرانی |
| زاده | ۱۳۳۴ تهران |
| درگذشته | ۱۶ اسفند ۱۳۸۵ نوشهر |
| سال‌های فعالیت | از ۱۳۶۲ تا ۱۳۸۵ |
| محل تدفین | بهشت زهرا |
| وب‌گاه رسمی | http://www.mollagholipour.com |
| کارهای برجسته | میم مثل مادر ٫مزرعه پدری ٫قارج سمی ٫سفر به چزابه ٫هیوا ٫پرواز در شب |
| صفحه در وب‌گاه IMDb | |
| جایزه سیمرغ بلورین | |
|---|---|
| کاندید سیمرغ بلورین بهترین فیلم برای قارچ سمی
کاندید سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه برای قارچ سمی کاندید سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی برای سفر به چزابه کاندید سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه برای هیوا برنده سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی برای هیوا برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم برای هیوا کاندید سیمرغ بلورین بهترین فیلم اول و دوم برای افق برنده لوح زرین بهترین فیلم برای پرواز در شب کاندید لوح زرین بهترین فیلمنامه برای پرواز در شب |
|
رسول ملاقلی‌پور (۱۳۳۴[1] - ۱۶ اسفند ۱۳۸۵) کارگردان ایرانی بود. ملاقلی‌پور از کارگردانان سینمای جنگ و اجتماعی ایران بود و توانست با فیلم پرواز در شب سیمرغ بلورین بهترین فیلم را از جشنواره فیلم فجر دریافت کند.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] زندگی‌نامه
وي در روزهاي آغازين انقلاب عكاسي را به‌طور آماتور آغاز كرد و با شروع دفاع مقدس، به صورت حرفه‌اي به ادامه آن پرداخت و پس از آن به ساخت فيلم مستند از عمليات مختلف دفاع مقدس پرداخت و فيلم كوتاه شاه كوچك را با دوربين ۱۶ ميلي متري ساخت كه موفق به دريافت جايزه بهترين فيلم از جشنواره وحدت شد. او نخستين فيلم بلند خود را در سال ۱۳۶۳ با نام نینوا با دوربين ۱۶ ميلي متري ساخت و به اين ترتيب به سينماي حرفه‌اي راه يافت. با ساخت پرواز در شب (۱۳۶۵) جایزه بهترین فیلم را از جشنواره پنجم فیلم فجر بدست آورد. با افق قدرت کارگردانی خود را به رخ همگان کشید و با ساخت مجنون و خسوف همگام با شرایط روز حرکت کرد. اما با فیلم پناهنده نزد منتقدان به محبوبیت رسید و در سال ۱۳۷۴ یکی از بهترین فیلم‌هایش را ساخت: سفر به چزابه شکست سفر به چزابه در اکران عمومی و توقیف نجات یافتگان، ملاقلی پور را واداشت تا برای جبران ضرر، بدترین فیلم کارنامه اش را رقم بزند: کمکم کن. و برای اثبات توانایی‌هایش یک سال بعد هیوا را ساخت که در جشنواره هفدهم فیلم فجر جایزه بهترین کارگردانی و بهترین فیلم را علاوه بر جوایز دیگر نصیب خود کرد. اما در سال ۱۳۷۸ ملاقلی‌پور فیلم سه اپیزودی نسل سوخته را ساخت و خیلی چیزها را ثابت کرد. نسل سوخته شاهکار ملاقلی‌پور است. قارچ سمی که در سال ۱۳۸۰ ساخته شد، تمام ضعف‌های کمکم کن و تمام قوت‌های نسل سوخته را یکجا با خود داشت. یک فیلم خوش ساخت با شخصیت‌ها و نگاهی آشفته و روان‌پریش.میم مثل مادر ملاقلی‌پور که با استقبال عمومی مواجه شده بود یکی از آخرین فیلم‌های او بود .
رسول ملاقلي پور از كارگردانان متعهد سينماي پس از انقلاب بود كه آخرين ساخته وي ميم مثل مادر تا چندي پيش بر پرده سينماهاي كشور بود. مرحوم ملاقلي‌پور در سفر خود به كربلاي معلا براي بازديد لوكيشن‌ها از فرصت استفاده كرد و مستندي نيز به نام شش گوشه عرش را جلوي دوربين برد كه آخرين اثر او محسوب مي‌شود. او در سفر خود به كربلاي معلا متوجه شد كه هنرمندان برجسته اصفهاني در آنجا مشغول طراحي ضريح مقدس حضرت امام حسين (ع) هستند. دو شب حضور در كنار اين هنرمندان به فيلم مستندي بدل شد. قرار بود بخش ديگر از تصويربرداري اين فيلم مستند نيز در اصفهان انجام شود. ملاقلي‌پور اين فيلم را به صورت افتخاري كارگرداني كرد.بعد از فوت او یک مستند برایش ساخته شد که یکی از بازیگران خرد سال ان ایمان دهقانی است…
[ویرایش] فیلم‌شناسی
- میم مثل مادر (۱۳۸۵)
- رویای جوانی (۱۳۸۱)
- مزرعه پدری (۱۳۸۱)
- قارچ سمی (۱۳۸۰)
- سفر به فردا (۱۳۸۰)
- نسل سوخته (۱۳۷۸)
- هیوا (۱۳۷۷)
- کمکم کن (۱۳۷۶)
- تا آخرین نفس (۱۳۷۴)
- سفر به چزابه (۱۳۷۴)
- دشت ارغوانی (۱۳۷۳)
- پناهنده (۱۳۷۲)
- خسوف (۱۳۷۱)
- راز خنجر (۱۳۷۱)
- لبه تیغ (۱۳۷۱)
- مرغابی وحشی (۱۳۷۰)
- مجنون (۱۳۶۹)
- پاتال و آرزوهای کوچک (۱۳۶۸)
- افق (۱۳۶۷)
- پرواز در شب (۱۳۶۵)
- بلمی به سوی ساحل (۱۳۶۴)
- نینوا (۱۳۶۲)
[ویرایش] جوایز
- کاندید سیمرغ بلورین بهترین فیلم (قارچ سمی)
دوره ۲۰ جشنواره فیلم فجر (مسابقه سینمای ایران) - سال ۱۳۸۰
- کاندید سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه (قارچ سمی)
دوره ۲۰ جشنواره فیلم فجر (مسابقه سینمای ایران) - سال ۱۳۸۰
- کاندید سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی (سفر به چزابه)
دوره ۱۴ جشنواره فیلم فجر (مسابقه سینمای ایران) - سال ۱۳۷۴
- کاندید سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه (هیوا)
دوره ۱۷ جشنواره فیلم فجر (مسابقه سینمای ایران) - سال ۱۳۷۷
- برنده سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی (هیوا)
دوره ۱۷ جشنواره فیلم فجر (مسابقه سینمای ایران) - سال ۱۳۷۷
- برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم (هیوا)
دوره ۱۷ جشنواره فیلم فجر (مسابقه سینمای ایران) - سال ۱۳۷۷
- کاندید سیمرغ بلورین بهترین فیلم اول و دوم (افق)
دوره ۷ جشنواره فیلم فجر (فیلم های اول و دوم) - سال ۱۳۶۷
- کاندید تندیس زرین فیلم منتخب انجمن نویسندگان و منتقدان (قارچ سمی)
دوره ۷ جشن خانه سینما (مسابقه) - سال ۱۳۶۲
- برنده لوح زرین بهترین فیلم (پرواز در شب)
دوره ۵ جشنواره فیلم فجر (مسابقه سینمای ایران) - سال ۱۳۶۵
- کاندید لوح زرین بهترین فیلمنامه (پرواز در شب)
دوره ۵ جشنواره فیلم فجر (مسابقه سینمای ایران) - سال ۱۳۶۵
- کاندید لوح زرین بهترین فیلم سال (قارچ سمی)
دوره ۳ منتخب سایت ایران اکتور (بهترین های سال) - سال ۱۳۸۲
- کاندید لوح زرین بهترین کارگردان سال (قارچ سمی)
دوره ۳ منتخب سایت ایران اکتور (بهترین‌های سال) - سال ۱۳۸۲
- برنده لوح زرین بهترین فیلم سال (نسل سوخته)
دوره ۱ منتخب سایت ایران اکتور (بهترین‌های سال) - سال ۱۳۸۰
- کاندید لوح زرین بهترین کارگردان سال (نسل سوخته)
دوره ۱ منتخب سایت ایران اکتور (بهترین‌های سال) - سال ۱۳۸۰
- کاندید لوح زرین بهترین فیلمنامه سال (نسل سوخته)
دوره ۱ منتخب سایت ایران اکتور (بهترین‌های سال) - سال ۱۳۸۰
- سومین فیلم سال (پناهنده)
دوره ۹ منتخب نویسندگان و منتقدان (بهترین‌های سال) - سال ۱۳۷۳
- سومین فیلم سال (سفر به چزابه)
دوره ۱۱ منتخب نویسندگان و منتقدان (بهترین‌های سال) - سال ۱۳۷۵
- پنجمین فیلم سال (نسل سوخته)
دوره ۱۵ منتخب نویسندگان و منتقدان (بهترین‌های سال) - سال ۱۳۷۹
- نهمین فیلم سال (مجنون)
دوره ۶ منتخب نویسندگان و منتقدان (بهترین‌های سال) - سال ۱۳۷۰
- دهمین فیلم سال (هیوا)
دوره ۱۵ منتخب نویسندگان و منتقدان (بهترین‌های سال) - سال ۱۳۷۹
- انتخاب ویژه سال (نسل سوخته)
دوره ۱۵ منتخب نویسندگان و منتقدان (بهترین‌های سال) - سال ۱۳۷۹
[ویرایش] مرگ
رسول ملاقلی پور که تا آخرین لحظات عمر خود تعهدش را به جنگ و فیلمسازی و کار در این زمینه انجام می داد عاقبت در راه همین تعهد جان باخت . وی که به عراق برای دیدن لوکیشن فیلم بعدی خود که آن هم به مقوله ی جنگ می پرداخت رفته بود ، در ۱۶ اسفند ۱۳۸۵ بر اثر سکته‌ی قلبی جان باخت و آخرین ساخته ی خود را نیمه تمام گذاشت . اون جان به جان آفرین تسلیم گفت ، اما یاد و خاطره ی اوست که در ذهن سینمایی ها و غیر آن می ماند .
