حسین کاظمزاده ایرانشهر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
حسین کاظم زاده (۲۰ دی ۱۲۶۲ در تبریز - ۲۷ اسفند ۱۳۴۰ در سوئیس) معروف به ایرانشهر از دانشمندان و نویسندگان مشهور ایرانی است. شهرت وی به «ایرانشهر»، به دلیل انتشار مجلهای به همین نام بین سالهای ۱۳۰۱ تا ۱۳۰۶ شمسی است. وی برادر دمکرات معروف، دکتر زینالعابدین است. او مدتی دیپلمات سفارت ایران در لندن بود. [۱]
حسین فرزند حاج میرزا کاظم در شهر تبریز چشم به جهان گشود. وی در استانبول انجمنی مخفی به نام «انجمن برادران ایرانی» را برای پیشبرد جنبش مشروطه پایه گذاری کرد. ایرانشهر از سال ۱۳۱۵ خورشیدی در روستای دگرسهایم ایالت سنت گالن سوییس به تالیف و نگارش کتابهای گوناگون همت گماشت. او به زبانهای فرانسه و انگلیسی و آلمانی آشنائی داشت و مدتها در دانشگاه کمبریج با سمت معاونت پروفسور ادوارد براون خاورشناس معروف زبان فارسی تدریس میکردهاست.
کاظمزاده در برلین با همکاری ابراهیم پورداوود و چند تن دیگر مجلهٔ ایرانشهر را منتشر میکرد. شمارهٔ نخست این مجله در ۲۲ ژوئن ۱۹۱۹ در ۱۶ صفحه انتشار یافت.
کاظمزاده در اواخر عمر در سویس به عرفان روی آورد و مکتب عرفان باطنی را بنيان گذارد [۲].
[ویرایش] آثار
- اصول اساسی فن تربیت
- راه نو در سیر نژاد نو
- راه نو در تعلیم وتربیت
- رهبر نژاد نو
- شرح زندگانی زرتشت
- شرح زندگانی پیامبر اسلام
- شرح حال و آثار مولانا
- اسرار هبوط آدم و حوا و قصه بهشت و کیمیای حقیقی
[ویرایش] منابع
- ↑ بیگدلو: ۱۳۸۰، ص ۱۸۶
- ↑ شرح حال و زندگی سياسی-فرهنگی حسين کاظمزاده ايرانشهر
- ابراهیم پورداوود، آناهیتا
- رضا بیگدلو: ۱۳۸۰، باستانگرایی در تاریخ معاصر ایران، چاپ اول: تهران، نشر مرکز.