جنگ جمل
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
جنگ جمل در جمادی الاخر سال سی و شش هجری بین عایشه و تابعانش و علی، امام اول شیعیان رخ داد. در این جنگ عایشه بر روی شتری بنام عسکر سوار بود از این رو این جنگ جمل (شتر نر) نامیده شد. در ابتدا طلحه و زبیر در مدینه با حضرت علی بیعت نمودند و بعد از مدت کوتاهی بیعت خود را شکستند و راهی مکه شدند. و در آنجا پس از ملاقات با عایشه همسر محمد مردم را به خونخواهی عثمان تحریک نمودند و با حدود سه هزار نفر بسوی بصره حرکت نمودند. از طرفی هم حضرت علی با قوای خود آمد و به میان دو صف لشکر رفت و به نصیحت عایشه و طلحه و زبیر پرداخت. و لی چون نصایح بر آنها بی اثر بود حضرت علی یکی از مسلمانان را با قران مجید در میان مخالفان فرستاد تا آنها را به حق دعوت نماید. آنها شخص فرستاده شده را کشتند و با این عمل آتش جنگ شعله گرفت. در این جنگ تعداد زیادی از هر دو گروه کشته شدند. جنگ با پیروزی علی پایان گرفت.[۱]
[ویرایش] منابع
- ↑ فرهنگ لغت دهخدا
