جنگ اصفهان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

جُنگ اصفهان حلقه ادبی ای است که در آغاز دهه چهل توسط تعدادی نویسنده جوان و نو اندیش در اصفهان پایه گذاری شد.

اوایل دهه 40 شمسی هوشنگ گلشیری و همفکرانش برای طرح دیدگاه‌های تازه خود در مقابل جریانات ادبی و سنت گرای انجمن شعر صائب در اصفهان سلسله جلساتی را تشکیل دادند که بعدها جنگ اصفهان نام گرفت. اولین جلسات در کنار قبر صائب برگزار شد. از دل همین جلسات بود که نویسندگان و نظریه پردازان ادبی دهه چهل و پنجاه شمسی در ایران بیرون آمدند.

مجله جنگ اصفهان، شمارهُ اول، 1344 محصول همین دوره است. هستهُ اصلی اصحاب جنگ به ترتیب الفبا اینها بودند: محمد حقوقی، اورنگ خضرایی، روشن رامی، رستمیان، جلیل دوستخواه، محمد کلباسی، هوشنگ گلشیری و احمد گلشیری.

از شمارهُ دوم ابوالحسن نجفی، احمد میر علایی، ضیاء موحد و بعدتر تعدادی از نویسندگان و شاعران جوان به حلقهُ همکاران پیوستند. جنگ اصفهان که این جمع را به عنوان قطبی در ادب معاصر شناساند کمابیش با همین ترکیب تا سال 1360 در یازده شماره منتشر شد.

بهرام صادقی، محمود نیکبخت، احمد اخوت، رضا فرخفال، محمد کلباسی ، مجید نفیسی و یونس تراکمه از دیگر یاران جنگ اصفهان بودند.

برخی از بهترین آثار ادبیات معاصر ایران اولین بار در این جلسات خوانده و نقد شدند. ملکوت نوشته بهرام صادقی و شازده احتجاب نوشته هوشنگ گلشیری از این جمله اند.

[ویرایش] منبع

• صد سال داستان‌نویسی نوشته حسن عابدینی
• گفتگو با یونس تراکمه