جعفر اشراقی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه آن را تغییر دهید. در پایان، پس از ویکیسازی این الگوی پیامی را بردارید. |
لحن این مقاله یا بخش، غیردانشنامهای یا غیررسمی است. برای راهنمایی بیشتر به راهنمایی برای نوشتن مقالههای بهتر رجوع کنید. |
آیت الله حاج میرزا جعفر اشراقی تبریزی در سال ۱۲۹۴ ه.ش مطابق با ۱۷ ربیع المولود سال 1334ه.ق در شهر تبریز پا به عرصهٔ حیات گذاشت.مقدمات رانزد مرحوم شیخ ابوالقاسم شـام غازانی گذراند . سال ۱۳۵۳ ه.ق تبریز را به قصد دارالعلم قم تـرک نموده و از محاضر اعیان علمی ، متدرجا متمتع گردید.سطح را نزد مرحوم آیه اله حاج میرزامحمدعلی ادیب تهرانی و آیه الله سید محمد رضاگلپایگانی وامهات کتاب منظومه سبزواری وربع کتاب اسفار مرحوم ملاصدرا را نزد آیة الله امام خمینی تلمذ مینمایند. همچنین در اواخر عمر شریف آیةالله العظمی شیخ عبدالکریم حائری(ر ض )در مبحث درس خاج مضاربه معظم له حاضر ودرک مقام مینمایند. سپس از دروس خارج مرحوم آیةالله سیدمحمدحجت، مرحوم آیةالله بروجردی، مرحوم آیةالله سیداحمدخوانسای، ومدت کوتاهی مرحوم آیةالله صدالدین صدر ویکدوره اصول از آیة الله آقا میرزا رضی زنوزی استفاده مینماید. وایضا برای مدتی در سفر از فیض ومحضر مرحوم آیةالله حاج شیخ محمد حسین کاشف الغطاء برخوردار گردیده موفق به کسب اجازه اجتهاد و روایت از ایشان و مرحوم آیةالله هبدالدین شهرستانی ومرحوم آیةالله سید احمد حسینی زنجانی ودیگر مشاهیر علمی میشوند. دو سال پس از رحلت مرحوم آیةالله سید محمدحجت، به سال ۱۳۷۴ ه.ق به تبریز مراجعت وبه تدریس و تفسیر وترویچ مذهب حقه همت والائی میگمارند.پس از پیروزی انقلاب اسلامی با انتخاب مردم استان آذربایجانشرقی در مجلس خبرگان تدوین قانون اساسی حضور پیدا نمود سپس اختلاف شدید با متصدیان حکومت پیدا نمود و سالیان دراز خانه نشین گردید.اشراقی که همواره ناصح قرآن بوددر عین صلابت وسلامت خورشیدوار،چنان مینمود که گویی مرگ رابهائی نمیداد.اما کسوف سرنوشت ناگهـان درگرفت.نه این که رفته باشد بلکه دیدگان ما از اقبال رویت آن روشنائی وراز بزرگ بی نصیب شد. پیکر مطهر آیةالله اشراقی به ظاهر در روز ۳۰ ذیقعده سال ۱۴۲۱ ه.ق مطابق با سحرگاهان شنبه، ششم اسفندماه ۱۳۷۹ ه.ش در صحن وسرای حضرت معصومه (س) مدفون و به خاک سپرده شد.
[ویرایش] جستارهای وابسته
[ویرایش] منابع
برگرفته از کتاب یک قطره دریا اثر حسین افروغ