جایزه گنکور
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
جایزه گنکور جایزه‌ای است ادبی که در پی وصیت ادموند دو گنکور به سال ۱۸۹۶ بنیان گذاشته‌شد. مجمع ادبی گنکور به طور رسمی در سال ۱۹۰۲ میلادی تأسیس شد و نخستین دوره جایزه در روز ۲۱ دسامبر سال ۱۹۰۳ اعطا شد.
جایزه گنکور «هر ساله», نصیب «بهترین کتاب داستانی» می‌شود که طی «همان سال» منتشر شده باشد. بیشتر اوقات جایزه گنکور به یک رمان اعطا می‌شود.
اعضای آکادمی گنکور هر دوشنبه اول ماه در تالار مخصوص خود که در طبقه نخست رستوران دروان پاریس واقع شده‌است گرد هم جمع می‌شوند. به طور معمول برنده جایزه روز ۳ نوامبر پس از صرف ناهار مشخص می‌شود.
هر نویسنده در زندگی ادبی خود تنها یک بار برنده این جایزه می‌شود, در این میان رومن گری یک استثنا است: او یک بار در سال ۱۹۵۶ برای رمان ریشه‌های آسمان و یک بار در سال ۱۹۵۷ بابت رمان زندگی در برابر خود شیادانه و با نام مستعار امیل آژار برنده شد.
[ویرایش] فهرست برندگان جایزه گنکور
- ۱۹۰۳- ژان آنتوان نو
- ۱۹۰۴- لئون فرپیه
- ۱۹۰۵- کلود فارر
- ۱۹۰۶- ژروم و ژان تارو
- ۱۹۰۷- امیل موزلی
