ترکان جوان
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ترکان جوان (به ترکی: Jön Türkler، برگرفته از فرانسوی: Jeunes Turcs) ائتلافی از گروههای تجددگرا در امپراتوری عثمانی بودند. در سال ۱۸۸۹، این جنبش در میان محصلان نظامی آغاز شد و به اقشار دیگر گسترش پیدا کرد و به جنبشی علیه سلطان عبدالحمید دوم تبدیل شد. ترکان جوان در سال ۱۹۰۶، جمعیت اتحاد و ترقی را به طور رسمی پایه گذاشتند و یکی جریانهای اصلی سیاسی و فرهنگی اواخر دورهٔ عثمانی به شمار میرفتند. از میان آنها، سه پاشا (محمد طلعت پاشا، اسماعیل انور، احمد جمال)، از زمان کودتای ۱۹۱۳ تا پایان جنگ جهانی اول بر قلمروی عثمانی حکم راندند. [۱]
[ویرایش] منبع
- ↑ M. Sukru Hanioglu. The Political Ideas of the Young Turks