بهرام گور آنکلساریا
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
 |
گُمان می‌رود حق تکثیر محتویات این صفحه با سیاست‌های ویکی‌پدیا در مورد حق تکثیر سازگاری ندارد. لطفاً اطلاعات بیشتری در این مورد بیفزایید و یا وضعیت حق تکثیر منبع اصلی این مقاله را بررسی کنید. |
بهرام گور آنکلِساریا (به انگلیسی Bahramgor Tehmuras Anklesaria و Behramgore Tehmuras Anklesaria و Bahramgor Tahmuras Anklesaria ) از ایران شناسان مشهور هند و متخصّص در زبان و ادبیات ایران باستان و از پارسیان هندوستان بوده که در ۱۸۷۷ در آنکلساریا از توابع گجرات به دنیا آمده و پس از ۶۵ سال عمر در نوامبر ۱۹۴۲ در بمبئی درگذشته است.
وی پسر تهمورس دینشاه بود که در سن ۶۵ سالگی از جهان در گذشت. تهمورس از دانشمندان نامی پارسی بود که در زبان و ادبیات پهلوی تبحّر داشت و بهرام اوستا را نزد پدر آموخت و از استادان بزرگ پهلوی‌دان گردید . بهرام گور به زبان فارسی علاقه‌ای ویژه داشت و نسبتاً خوب صحبت می‌‌کرد.
[ویرایش] مسافرت به ایران
بهرام گور دو سفر به ایران آمد: یکبار در سال ۱۳۰۹ خورشیدی، که سه همایش او در تهران یادگار این سفر اوست، و بار دیگر در جشن هزاره فردوسی در مهرماه ۱۳۱۴ که خطابه‌ای هم درباره فردوسی ایراد کرده که در کتاب « هزاره فردوسی » به چاپ رسیده است .
[ویرایش] آثار او
بهرام گور کتابهای متعددی تألیف یا ترجمه کرده یا انتشار داده از جمله آنها انتشار جلد دوم از متون پهلوی است که در سال ۱۹۱۳ به چاپ رسیده، و دیباچه بسیار سودمندی هم در ۶۲ صفحه بر آن نوشته است. دیگر دیباچه‌ای است که به متون عکسی بُندهش بزرگ نوشته و در سال ۱۹۰۸ انتشار یافته است . و چون که خواندن خط پهلوی دشواراست، ازاینرو متن بندهشن را به خط لاتینی در آورده، و ضمناً در نظر داشته که آن را به انگلیسی هم ترجمه کند . دیگر ترجمه انگلیسی « زند وهومن‌یسن » بوده که در ۱۹۱۹ به چاپ رسانید، و بهترین ترجمه‌ای است که از این کتاب در دست می‌‌باشد . دیگر از کارهای او ترجمه « کارنامه اردشیر بابکان » و « شکندگمانیک‌ویچار » (تفسیر گمان‌شکن) و « دادستان دینی » و چند بخش از دینکرد است. کسانی که با خط پهلوی آشنایی دارند به خوبی می‌‌دانند که خواندن این خط تا چه اندازه دشوار است و به جای هزوارش‌ها واژه پهلوی آوردن تا چقدر صبر و حوصله لازم دارد. بهرام عمر خود را با چنین کار دشواری به سر آورد و گروهی را به خط و زبان پهلوی آشنا ساخت. این دانشمندان سالها در بنیاد خاورشناسی کاما و مدرسه زردشتی تدریس می‌‌کرد. دیگر از ترجمه‌های فارسی او عبارت‌اند از ماتیکان گجستک ابالیش، و انتشار برخی از مجلداتی است که در آن مؤلفین مختلف در موضوعهای گوناگون، از قبیل تاریخ، زبان، پهلوی، اوستا و نظایر آنها مقاله نوشته‌اند و خود وی در روزنامه « بنیاد خاورشناسی کاما » مقالات متعددی نوشته است.
