Glaŭkomo
El Vikipedio
Glaŭkomo estas okula malsano, karakterizita per rapida aŭ nerapida pliiĝo de la intraokula premo, akompanata de diversaj perturboj indikantaj suferon de la okulo. Ĝi ofte kaŭzas blindiĝon.
La kaŭzo de la malsano estas la maleblo de elfluo de enokula akvo:
- akutan glaŭkomon karakterizas granda doloro, malbonfarto, larĝa pupilo, malmoleco de la okulglobo, malpliiĝo de vidkapablo.
- kronika glaŭkomo
- sekundara glaŭkomo aperas kun aliaj malsanoj (inflamo, tumoro ktp.)
Ĝi povas estis genetike heredita, recesive aŭ dominante.
La kronika glaŭkomo estas ofta, insida, kaj maligna, kiu povas trafi samaĝe kiel presbiopeco. Tiu malsano, tiel ofta kiel alta sangopremo, difiniĝas per sia malrapida, progresa detruo de la optika nervo, precize ĉe ĝia enirloko en la okulo, kaj tio finfine kaŭzas blindecon. Tiun detruon kaŭzas eksceso de la okula premo, sen ia ajn simptomo. La meza statistika valoro de la okula premo estas de 10 al 20 unuoj (milimetroj da hidrargo). Tiu okula hiper-premo estas kaŭzita de ia malpuriĝo de la natura okula filtrilo, el kiu daŭre elfluas la akva humoro.
Glaŭkomo do estas grava malsano, pri kiu la malsanulo ne konscias, kaj ke nur oftalmologa kuracisto povas eltrovi kaj diagnozi, per ekzameno de la optika nervo, je la fundo de la okulo, kaj per mezuro de la enokula premo; ĉar glaŭkomo donas neniun vidoperdon, antaŭ la optika papilo -t.e. de la «elektra konektilo» de la optika nervo- estas neinversigeble detruita je 90%. Ekde tiam, ekaperas blindaj zonoj sur la vidokampo de ĉiu okulo, kiuj ne estas samaj dekstre kaj maldekstre: oni tion ne konscias nur fine de la malsano, alterne fermante la dekstran aŭ maldekstran okulon.
[redakti] Vidu ankaŭ
 |
 |
 |
 |
