Expedition 14

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

14η Αποστολή

Έμβλημα της αποστολής

Χαρακτηριστικά της αποστολής

Όνομα:

14η Αποστολή

Κωδικός:

Expedition 14

Μέλη πληρώματος:

Ημερομηνία εκτόξευσης:

18 Σεπτ. 2006 (Soyuz TMA-9),
10 Δεκ. 2006 (STS-116)

Βάση εκτόξευσης:

Baikonur,
Ακρωτήριο Κανάβεραλ

Όχημα εκτόξευσης:

Soyuz TMA-9, Lopez-Alegria/Tyurin),
Ντισκάβερι, (STS-116 Williams)

Σκάφος προσγείωσης:

Soyuz TMA-9, (Lopez-Alegria/Tyurin),
Ατλαντίς (STS-117, Williams)

Αναμνηστική Φωτογραφία

(α-δ): Reiter, Lopez-Alegria, Tyurin
(α-δ): Williams, Tyurin, Lopez-Alegria

Άλλες Αποστολές

Προηγούμενη αποστολή	Επόμενη αποστολή
Expedition 13	Expedition 15

Η Expedition 14 ήταν η κατά σειρά 14η αποστολή στον διεθνή διαστημικό σταθμό (ISS). Συμμετείχε τετραμελές πλήρωμα, αν και κατά διάρκεια της αποστολής μόνο τρία ήταν διαρκώς στον σταθμό.

Πίνακας περιεχομένων

1 Σύνθεση του πληρώματος
- 1.1 Πρώτο τμήμα της αποστολής (Σεπτέμβριος - Δεκέμβριος 2006)
- 1.2 Δεύτερο τμήμα της αποστολής (Δεκέμβριος 2006 - Απρίλιος 2007)
2 Εφεδρικό πλήρωμα
3 Επισκέπτες
4 Στόχοι της αποστολής
5 Περιγραφή της αποστολής
6 Παραπομπές
7 Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία] Σύνθεση του πληρώματος

Διοικητής της 14ης Αποστολής ήταν ο Michael Lopez-Alegria. Μαζί του και ο ιπτάμενος μηχανικός Mikhail Tyurin ξεκίνησαν το ταξίδι τους στο διάστημα από το κοσμοδρόμιο του Μπαικονούρ στις 18 Σεπτεμβρίου 2006 με την πτήση Soyuz TMA-9. Στον διαστημικό σταθμό συνάντησαν τον Thomas Reiter, ο οποίος είχε φθάσει στις 6 Ιουλίου 2006 με το διαστημικό λεωφορείο Ντισκάβερι και την πτήση STS-121. Τον Δεκέμβριο του 2006, με την πτήση STS-116 του Ντισκάβερι έφτασε και η Sunita Williams για να αντικαταστήσει τον Reiter. Στις 21 Απριλίου 2007 ο Lopez-Alegria και ο Tyurin επέστρεψαν στη γη με την πτήση TMA-9 του Σογιούζ και προσγειώθηκαν στις 12:31:30 UTC.

[Επεξεργασία] Πρώτο τμήμα της αποστολής (Σεπτέμβριος - Δεκέμβριος 2006)

Ειδικότητα	Όνοματεπώνυμο	Εμβλήματα αποστολών
Κυβερνήτης	Michael Lopez-Alegria	(4)
Μηχανικός πτήσης	Mikhail Tyurin	(2)
Μηχανικός πτήσης	Thomas Reiter / ESA Γερμανία	(2)

[Επεξεργασία] Δεύτερο τμήμα της αποστολής (Δεκέμβριος 2006 - Απρίλιος 2007)

Ειδικότητα	Όνοματεπώνυμο	Εμβλήματα αποστολών
Κυβερνήτης	Michael Lopez-Alegria	(4)
Μηχανικός πτήσης	Mikhail Tyurin	(2)
Μηχανικός πτήσης	Sunita Williams	(2)

[Επεξεργασία] Εφεδρικό πλήρωμα

Κυβερνήτρια	Peggy Whitson
Μηχανικός Αποστολής	Yuri Malenchenko
Μηχανικός Αποστολής	Clayton Anderson

[Επεξεργασία] Επισκέπτες

Η πτήση Soyuz TMA-9 μετέφερε την Anousheh Ansari μια επιχειρηματίας από το Ιράν που πήρε μέρος στο διαστημικό τουριστικό πρόγραμμα. Ένας δεύτερος διαστημικός τουρίστας, ο Γιαπωνέζος Daisuke Enomoto δεν μπόρεσε να πάρει μέρος λόγω ασθένειας.

[Επεξεργασία] Στόχοι της αποστολής

Οι στόχοι της αποστολής ήτανε ως εξής:

Η συνέχιση της ανάρτησης του διεθνούς διαστημικού σταθμού κατά την διάρκεια τριών διαστημικών περιπάτων.
Η μετατόπιση του Soyuz TMA-9 από τον οπίσθιο λιμένα της μονάδας Zvezda στον μπροστινό λιμένα της μονάδας Zarya.
Η εξυπηρέτηση τριών ελλιμενισμών του Progress στον σταθμό, και η παραλαβή εφοδιασμού τροφίμων, καυσίμων, νερού και άλλων προμηθειών.
Η μετατροπή ηλιακής ενέργειας σε ηλεκτρική ενέργεια και ενέργεια ψύξης.
Η αφαίρεση των καλυμμάτων της γέφυρας σύζευξης.

[Επεξεργασία] Περιγραφή της αποστολής

[Επεξεργασία] Έναρξη και ελλιμενισμός

Το πρώτο πλήρωμα της αποστολής 14 εκτοξεύτηκεμε την πτήση Soyuz TMA-9, από το Κοσμοδρόμιο του Μπαικονούρ στο Καζακστάν στις 18 Σεπτεμβρίου 2006, ώρα 04:10 UTC. Στο σκάφος ήταν και η διαστημική τουρίστρια Anousheh Ansari. Πιλότος της κάψουλας ήταν ο κοσμοναύτης Tyurin που την οδήγησε στον διαστημικό σταθμό δύο ημέρες αργότερα, στις 20 Σεπτεμβρίου, κάνοντας εκεί έναν άψογο ελλιμενισμό στις 05:21 UTC. Η διαστημική πόρτα του σταθμού άνοιξε στις 08:30 UTC. Τα μέλη της αποστολής 14 (μαζί με την Ansari) χαιρετήθηκαν θερμά από το πλήρωμα της 13ης Αποστολής, τους αστροναύτες Pavel Vinogradov, Jeff Williams και τον Thomas Reiter.

[Επεξεργασία] Η κατάδυση του Ατλαντίς

Την επόμενη μέρα αναχώρησε το Ατλαντίς. Ο διαστημικός σταθμός προσανατολίστηκε με τέτοιο τρόπο ώστε οι επιβάτες του να μπορούν να παρακολουθούν άνετα την επανείσοδο του διαστημικού λεωφορείου στο τέλος της πτήσης STS-115. Ενώ το Ατλαντίς άρχισε να πυρακτώνεται κατά τη διάρκεια της κατάδυσης του στην ατμόσφαιρα, οι αστροναύτες του διαστημικού σταθμού ο Lopez-Alegria και ο Williams έκαναν αναμετάδοση σχολιασμού στο Χιούστον.

[Επεξεργασία] Πρώτος διαστημικός περίπατος

Ο πρώτος διαστημικός περίπατος της αποστολής πραγματοποιήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2006. Άρχισε στις 23:17 UTC κατόπιν κάποιας καθυστέρησης, ενώ είχε προγραμματιστεί για τις 20:00 UTC, λόγω ενός προβλήματος στο ψυκτικό μηχανισμό της διαστημικής στολής του Τιούριν. Ο Τιούριν αναγκάστηκε να ξαναβγάλει την στολή για να την επιθεωρήσει, και αφού βρήκε έναν σωλήνα που είχε τραβώσει και τον ίσιωσε, ξαναφόρεσε την στολή για να κάνει τον διαστημικό περίπατο. Κατά τη διάρκεια του διαστημικού περιπάτου, ο Τιούριν εκσφενδόνισε ένα μπαλάκι του γκολφ από την μονάδα Pirs.^[1] Το μπαλάκι ήταν κατασκευασμένο από σκάνδιο και ζύγιζε 3 γραμμάρια ήταν εμπορικό προϊόν της εταιρείας Element 21 με έδρα το Τορόντο που χρηματοδότησε αυτό το διαστημικό «πείραμα». Να σημειωθεί επίσης, ότι η ακροβατική αυτή επίδειξη πραγματοποιήθηκε περίπου 35 έτη αφότου ο Alan Shepard χτύπησε δύο μπαλάκια του γκολφ στο φεγγάρι κατά τη διάρκεια της αποστολής Απολλο 14.

Στις 26 Οκτωβρίου 2006 επιθεωρήθηκε μιας κεραίας Kurs στο σκάφος Progress 23 που βρισκόταν ελλιμενισμένο στο οπίσθιο τέλος της βοηθητικής μονάδας Zvezda. Η τελική σύνδεση του διαστημικού σκάφους στο σταθμό κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ελλιμενισμού καθυστέρησε περισσότερο από τρεις ώρες επειδή στο κέντρου ελέγχου αποστολής στην Μόσχα δεν ήταν σίγουροι αν η κεραία είχε μαζευτεί εντελώς. Ο Τιούριν και ο Λόπεζ-Αλεγρία πήγαν στο οπίσθιο τμήμα του Zvezda και φωτογράφισαν την κεραία. Η κεραία ήταν ακόμα πλήρως επεκταμένη, έτσι ο Τιούριν πήρε ένα κατσαβίδι και προσπάθησε να την κάνει να μπει μέσα. Οι Ρώσοι συνάδελφοί του από το έδαφος προσπάθησαν επίσης να την βάλουν μέσα με την ενεργοποίηση ενός μοτέρ. Επειδή δεν τα κατάφεραν και αυτοί, ο στόχος προσωρινά εγκαταλείφθηκε.

Αργότερα μετέφεραν μια κεραία WAL, η οποία θα χρησιμοποιηθεί για την καθοδηγεία του ευρωπαϊκού διαστημικού μεταφορέα φορτίου, το αυτοματοποιημένο όχημα μεταφοράς (αγγλ. Automated Transfer Vehicle, ATV) για τον ελλιμενισμό στον σταθμό. Η πτήση του πρώτου ATV, του Jules Verne, με στόχο τον διαστημικό σταθμό είναι προγραμματισμένη για το έτος 2008. Η μεταφορά της κεραίας έπρεπε να γίνει γιατί στην προηγούμενη θέση της την παρεμπόδισε το κάλυμμα μιας μηχανής του Zvezda.

Μετά από αυτό οι δύο αστροναύτες εγκατέστησαν ένα πείραμα νετρονίων BTN, το οποίο ανιχνεύει ιονισμένα και ουδέτερα σωματίδια στη χαμηλή γήινη τροχιά. Στο σημείο αυτό, επάνω από τη μονάδα Zvezda, πρόκειται να κάνει μετρήσεις κατά τη διάρκεια των ηλιακών εκρήξεων που θα ενδιαφέρον τους ειδικούς επιστήμονες.

[Επεξεργασία] Παραπομπές

↑ γκολφ στο διάστημα

[Επεξεργασία] Εξωτερικοί σύνδεσμοι


	Αποστολές στο Διαστημικό Σταθμό ISS
	Αποστολές	1η αποστολή \| 2η αποστολή \| 3η αποστολή \| 4η αποστολή \| 5η αποστολή \| 6η αποστολή \| 7η αποστολή \| 8η αποστολή \| 9η αποστολή \| 10η αποστολή \| 11η αποστολή \| 12η αποστολή \| 13η αποστολή \| 14η αποστολή \| 15η αποστολή \| 16η αποστολή \| 17η αποστολή \| 18η αποστολή \| 19η αποστολή
	Πτήσεις	STS-88 \| STS-96 \| STS-101 \| STS-106 \| STS-92 \| Soyuz TM-31 \| STS-97 \| STS-98 \| STS-102 \| STS-100 \| Soyuz TM-32 \| STS-104 \| STS-105 \| Soyuz TM-33 \| STS-108 \| STS-110 \| Soyuz TM-34 \| STS-111 \| STS-112 \| Soyuz TMA-1 \| STS-113 \| Soyuz TMA-2 \| Soyuz TMA-3 \| Soyuz TMA-4 \| Soyuz TMA-5 \| Soyuz TMA-6 \| STS-114 \| Soyuz TMA-7 \| Soyuz TMA-8 \| STS-121 \| STS-115 \| Soyuz TMA-9 \| STS-116 \| STS-117 \| STS-118 \| Soyuz TMA-10 \| STS-120 \| Soyuz TMA-11 \| STS-122 \| STS-123 \| Soyuz TMA-12 \| STS-124 \| STS-126 \| STS-119 \| Soyuz TMA-13 \| STS-128 \| STS-127 \| Soyuz TMA-14 \| STS-129 \| STS-130 \| STS-131 \| STS-132 \| STS-133 \| Orion 5 \| Orion 7 \| Orion 10