Φακίρης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Φακίρης ονομάζεται ο Ινδός ασκητής, ζητιάνος της Ινδίας που συνηθίζει να ψέλνει άσματα από τα Ινδουιστικά ιερά κείμενα. Φακίρηδες ονομάζονται επίσης και οι περιοδεύοντες Ινδοί ταχυδακτυλουργοί ή, κατά ορισμένους, θαυματοποιοί. Αρχικά αποκαλούνταν έτσι οι νεοφώτιστοι στο Μουσουλμανικό μυστικιστικό τάγμα των Σούφι. Η λέξη προέρχεται από την Αραβική λέξη για τη φτώχεια.

Οι φακίρηδες επιδίδονται σε ασκήσεις όπως η πυροβασία και η πυροφαγία, γητεύουν φίδια παίζοντας πνευστά όργανα, ξαπλώνουν σε κρεβάτια με καρφιά, τρυπούν το σώμα τους με αιχμηρά αντικείμενα, στερεώνουν στο δέρμα τους αγκίστρια με μεγάλα βάρη, ενώ ορισμένοι υποστηρίζουν ότι μπορούν να αιωρούνται στον αέρα (βλ. μετεωρισμός). Υπάρχει ωστόσο σκεπτικισμός για το αν οι φακίρηδες πραγματικά κάνουν όλα αυτά ή αν πρόκειται για απάτες. Για παράδειγμα, μια από τις περισσότερο συνηθισμένες ασκήσεις για τους φακίρηδες είναι το "κρεβάτι με καρφιά" πάνω στο οποίο ξαπλώνουν. Αν και φαίνεται περίεργο, ο καθένας θα μπορούσε να κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα, αφού το βάρος του σώματος μοιράζεται σε πολλά καρφιά και έτσι η δύναμη που ασκείται σε κάθε σημείο επαφής δέρματος-καρφιού είναι μικρή.^[1]^[2]