Σκαρλάτος Σούτσος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Σκαρλάτος Σούτσος (1806-1887) ήταν αξιωματικός του στρατού και πολιτικός. Καταγόταν από την αρχοντική Φαναριώτικη οικογένεια των Σούτσων.

Σπούδασε στη στρατιωτική σχολή του Μονάχου με υποτροφία του βασιλέως Λουδοβίκου. Το 1828 κατατάχτηκε στο πυροβολικό, όπου ανήλθε μέχρι τον βαθμό του αντιστρατήγου. Επί Ιωάννη Καποδίστρια ήταν καθηγητής της πυροβολικής στη σχολή Ευελπίδων.

Το 1837 έγινε αυλάρχης του Βασιλιά Όθωνα. Το 1854 χρημάτισε υπουργός στρατιωτικών, θέση από την οποία παραιτήθηκε λόγω των καταπατήσεων και των αυθαιρεσιών των ξένων δυνάμεων κατοχής. Επί Γεωργίου Α΄ διετέλεσε αυλάρχης του Βασιλιά, αρχηγός του στρατού της Ανατολικής Ελλάδας και το 1869 υπουργός στρατιωτικών.

Την εποχή της σφαγής στο Δήλεσι (1870) ο Σκαρλάτος Σούτσος ήταν υπουργός των στρατιωτικών. Κατηγορήθηκε από την αντιπολίτευση και τους ξένους πρεσβευτές ως ο κύριος υπεύθυνος της σφαγής αφού οι συμμορίες των ληστών απολάμβαναν κάποιου είδους προνόμια με αντάλλαγμα την προστασία των μεγάλων ιδιοκτησιών εκ του γεγονότος ότι ο Σούτσος ήταν μεγαλοϊδιοκτήτης στην περιοχή της Αττικής, έχοντας στην κατοχή του χιλιάδες στρέμματα. Ύστερα από αυτό το περιστατικό αναγκάστηκε να παραιτηθεί, όπως και όλη η κυβέρνηση Θρασύβουλου Ζαΐμη. Λέγεται ότι ο Γάλλος πρέσβης τον προσέβαλλε σχετικά με το περιστατικό και ότι ο Σούτσος τον προκάλεσε σε μονομαχία, η οποία όμως δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.

Το 1878 ήταν αρχηγός με τη θέση του υποστρατήγου του εκστρατευτικού σώματος στρατού που εισέβαλε στην Θεσσαλία. Αργότερα προήχθη σε αντιστράτηγο και Γενικό Επιθεωρητή του Στρατού.

Απεβίωσε το 1887. Ήταν παντρεμένος με την Ελπίδα Καντακουζηνού, κόρη του Αλέξανδρου Καντακουζηνού. Γιος του ήταν ο μετέπειτα δήμαρχος Αθηναίων Δημήτριος Σούτσος και η λογία Ελίζα Σούτσου.