Ρέιντζερ 2
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
| Ρέιντζερ 2 | |
|---|---|
 Ρέιντζερ 2 |
|
| Οργανισμός: | NASA |
| Κύριος ανάδοχος: | Jet Propulsion Laboratory |
| Τύπος αποστολής: | Εξερεύνηση της σελήνης |
| Δορυφόρος: | της γης |
| Πύραυλος φορέας: | Atlas-Agena B |
| Ημερομηνία εκτόξευσης: | 18 Νοεμβρίου 1961, ώρα 08:09:00 UTC |
| Διάρκεια αποστολής: | 2 ημέρες |
| Τέλος αποστολής: | 20 Νοεμβρίου 1961 |
| Κώδικας NSSDC: | 1961-032A |
| Μάζα: | 304 κιλά |
| Μεγάλος ημιάξονας: | 6.574,2 χλμ |
| Έγκλιση: | 33.3° |
| Περίοδος τροχιάς: | ~89 λεπτά |
| Απόκεντρο: | 242 χλμ |
| Περίκεντρο: | 150 χλμ |
| Περιστροφές: | 32 |
Το Ρέιντζερ 2 (αγγλ. Ranger, δασοφύλακας) ήταν δοκιμαστικό διαστημικό σκάφος του προγράμματος Ρέιντζερ της NASA με σκοπό να δοκιμαστούν διάφορα μέχρι τότε άγνωστα και γιαυτό πρωτοπόρα υπό εξέλιξη συστήματα της μέλλουσας διαστημικής εξερεύνησης. Παράλληλα διενεργήθηκαν τα πρώτα διαστημικά πειράματα παρατήρησης κοσμικής ακτινοβολίας, μαγνητικών πεδίων, ραδιενέργειας, κοσμικής σκόνης, και μίας κόμης αέριου υδρογόνου που υποτίθεται ότι έσερνε η γη πίσω της.
[Επεξεργασία] Περιγραφή του σκάφους
Το Ρέιντζερ 2 ήταν διαστημικό σκάφος τύπου Μπλοκ 1 και παρόμοιο με το Ρέιντζερ 1. Το όλο σκάφος είχε γενικά σχήμα κωνικό για να χωράει αργότερα στην μύτη του πυραύλου, που για λόγους αεροδυναμικούς έπρεπε αυτονόητα να έχει κωνική μορφή. Η βάση του σκάφους είχε γεωμετρικό σχήμα εξαγώνου με διάμετρο 1,5 μέτρο και χρησίμευε γα την ανάρτηση του υπόλοιπου εξοπλισμού. Επάνω στη βάση ήταν προσαρμοσμένος ένας πύργος ύψους 4 μέτρων κατασκευασμένος από αλουμίνιο. Δυο φωτοβολταϊκές μονάδες ηλιακών συλλεκτών για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, συνολικού μήκους 5,2 μέτρων, ήταν αναρτημένες σε αντιδιαμετρικά σημεία της βάσης. Κάτω από την βάση ήταν προσαρμοσμένη μια παραβολική κεραία υψηλής κατευθυντικότητας.
Τα πειράματα και άλλος εξοπλισμός τοποθετήθηκαν μέσα στη βάση και τον πύργο. Τα όργανα στο διαστημικό σκάφος περιέλαβαν
- τηλεσκόπιo Lyman-alpha
- μαγνητόμετρο ατμών ρουβιδίου
- ηλεκτροστατικούς αναλυτές
- ανιχνευτές σωματιδίων μέσης ενεργειακής στάθμης
- δύο τηλεσκόπια τριπλού κυκλώματος σύμπτωσης (triple coincidence)
- θάλαμο ιονισμού κοσμικής ακτινοβολίας
- ανιχνευτές κοσμικής σκόνης
- και μετρητές σπινθηρισμού
Το σύστημα επικοινωνίας περιελάμβανε την κεραία υψηλής κατευθυντικότητας, μια κεραία πανκατευθυντική και δύο πομπούς ισχύος 0,25 W και 3 W αντίστοιχα, και οι δύο στην συχνότητα περίπου 960 MHz. Την παραγωγή ρεύματος και τη τροφοδότηση του σκάφους εξασφάλιζαν τα 8.680 ηλιακά φωτοκύτταρα των δύο φωτοβολταϊκών μονάδων, μια επαναφορτιζόμενη εφεδρική μπαταρία Ag/Zn βάρους 53,5 κιλών, και μικρότερες μπαταρίες σε μερικά από τα πειράματα. Για τον προσανατολισμό του, το σκάφος διέθετε ανιχνευτές για τον ήλιο και τη γη, γυροσκόπια, έναν κεντρικό υπολογιστή και ακροφύσια ελέγχου πρόνευσης και περιστροφής. Για τον έλεγχο της θερμοκρασίας το σκάφος είχε εξωτερική επένδυση από χρυσό, ήταν βαμμένο σε λευκό χρώμα, ενώ οι επιφάνειες αλουμινίου ήταν γυαλισμένες.
[Επεξεργασία] Περιγραφή της αποστολής
Το διαστημικό σκάφος εκτοξεύτηκε και έφτασε με επιτυχία μεν σε χαμηλή γήινη τροχιά, όμως η επόμενη πυροδότηση του πυραύλου Agena απέτυχε λόγω βλάβης ενός γυροσκοπίου. Το διαστημικό σκάφος δεν μπόρεσε τελικά να τεθεί στην προγραμματισμένη υψηλή διαστημική τροχιά του, με συνέπεια να εγκλωβιστεί σε χαμηλή γήινη τροχιά μετά τον διαχωρισμό του από τον πύραυλο Agena. Η φθίνουσα τροχιά του το οδήγησε σε επανείσοδο στην γήινη ατμόσφαιρα στις 20 Νοεμβρίου 1961.
[Επεξεργασία] Εξωτερικοί σύνδεσμοι
| Ρέιντζερ |  |
|||
| Ρέιντζερ 1 | Ρέιντζερ 2 | Ρέιντζερ 3 | Ρέιντζερ 4 | Ρέιντζερ 5 | Ρέιντζερ 6 | Ρέιντζερ 7 | Ρέιντζερ 8 | Ρέιντζερ 9 | ||||
| Προηγούμενη αποστολή: | Ρέιντζερ 1 | Επόμενη αποστολή: | Ρέιντζερ 3 | |
 |
Το περιεχόμενο του άρθρου βασίζεται στο αντίστοιχο άρθρο της Αγγλόγλωσσης Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL. (ιστορικό/συντάκτες). |
