Πνευμοθώρακας υπό τάση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Αυτό το άρθρο είναι ορφανό καθώς λίγα ή και καθόλου άρθρα συνδέουν σε αυτό. Παρακαλούμε βοηθήστε βάζοντας συνδέσμους προς αυτό σε άρθρα για σχετικά θέματα. (Ιανουαρίου 2008)

Ο πνευμοθώρακας υπό τάση είναι μια απειλητική για τη ζωή κατάσταση κατά την οποία υπάρχει συσσώρευση αέρα υπό πίεση μέσα στην κοιλότητα του υπεζωκότα. Αυτή η κατάσταση προκύπτει όταν τραυματισμένος ιστός δημιουργεί βαλβιδικό μηχανισμό μίας κατευθύνσεως, επιτρέποντας στον αέρα να εισέρχεται στην κοιλότητα του υπεζωκότα και εμποδίζοντας τον να εξέλθει.

Η κατάσταση εξελίσσεται ταχύτατα προκαλώντας αναπνευστική ανεπάρκεια, καρδιοαγγειακή κατάρρευση και τελικά, αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, θάνατο.

[Επεξεργασία] Αίτια

Οι πιο συνηθισμένες αιτίες του πνευμοθώρακα υπό τάση είναι είτε ιατρογενείς είτε σχετίζονται με τραύμα.

• Τραύμα, τρώση είτε του τοιχωματικού είτε του σπλαχνικού υπεζωκότα(συνήθως από κατάγματα πλευρών)
• Τοποθέτηση κεντρικής φλεβικής γραμμής, συνήθως υποκλείδιας και έσω σφαγίτιδας
• Μετατροπή ιδιοπαθή, αυτόματου ή απλού πνευμοθώρακα σε υπό τάση
• Αποτυχημένη απόπειρα μετατροπής ανοιχτού πνευμοθώρακα σε κλειστό με τη μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε να δημιουργεί βαλβιδικό μηχανισμό μίας κατεύθυνσης
• Θωρακικές συμπιέσεις κατά την διάρκεια της καρδιοαναπνευστικής αναζωογόνησης
• Πνευμοπεριτόναιο

[Επεξεργασία] Σημεία και Συμπτώματα

• Ελάττωση ή απουσία αναπνευστικών ήχων στο πάσχον ημιθωράκιο
• Διόγκωση σφαγίτιδων φλεβών
• Απόκλιση τραχείας προς την πάσχουσα πλευρά
• Υπερτυμπανικότητα κατά την επίκρουση
• Ανόμοια έκπτυξη ημιθωρακίων
• Δύσπνοια
• Ταχύπνοια
• Ταχυκαρδία
• Υπόταση
• Υποξία
• Ωχρό, ψυχρό και κολλώδες δέρμα
• Κυάνωση

[Επεξεργασία] Αντιμετώπιση

Η αρχική αντιμετώπιση συνίσταται στην εισαγωγή μιας βελόνας μεγάλου εύρους στο δεύτερο μεσοπλεύριο διάστημα στη μεσοκλειδική γραμμή του πάσχοντος ημιθωρακίου. Με αυτόν τον τρόπο αποσυμπιέζεται η κοιλότητα του υπεζωκότα και μετατρέπεται ο πνευμοθώρακας υπό τάση σε απλό πνευμοθώρακα.

Ο πνευμοθώρακας υπό τάση είναι μια εξαιρετικά επείγουσα ιατρική κατάσταση η οποία δεν αφήνει τα χρονικά περιθώρια που χρειάζονται για την επιβεβαίωση με χρήση ακτινογραφιών. Ως εκ τούτου, η απόφαση για την αποσυμπίεση δια βελόνης πρέπει να λαμβάνεται επί τόπου με βάση την κλινική εικόνα του ατόμου και το σχετικό ιστορικό.

Ωστόσο, υπάρχει συζήτηση για τη μέθοδο της αποσυμπίεσης δια βελόνης. Αυτή η μέθοδος εμπεριέχει κάποιους κινδύνους όπως τρώση του πνεύμονα, ειδικά αν δεν υπάρχει πνευμοθώρακας υπό τάση, καθώς και κίνδυνος να συγκεντρωθεί εκ νέου αέρας αν μετακινηθεί η βελόνα. Υπάρχει επίσης περίπτωση η βελόνα να μην καταφέρει να φτάσει στην κοιλότητα λόγω του μεγάλου πάχους του θώρακα ιδίως σε μεγαλόσωμα άτομα.