Οχυρό Δράμας
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
| Οχυρό | |
|---|---|
| Νομός | Δράμας |
| Δήμος | Κάτω Νευροκοπίου |
| Πληθυσμός | 510 (2001) |
| Υψόμετρο | 550 m |
Το Οχυρό είναι χωριό με 510 κατοίκους το 2001.Βρίσκεται σε απόσταση 40 περίπου χιλιομέτρων βορειοδυτικά της Δράμας. Αποτελεί δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Κάτω Νευροκοπίου. Παλιά ονομαζόταν Λίσσα.Στο χωριό λειτουργεί Δημοτικό Σχολείο και επίσης λαογραφικό και στρατιωτικό Μουσείο[1], το οποίο ιδρύθηκε με ιδιωτική πρωτοβουλία και συντηρείται από τους ίδιους τους κατοίκους.
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Ιστορικά στοιχεία
Το Οχυρό μέχρι το 1922-23 κατοικούνταν από Τούρκους και Βουλγάρους σε δυο ξεχωριστούς μαχαλάδες (γειτονιές). Στη νότια πλευρά βρισκόταν ο τουρκικός μαχαλάς και στη βόρεια ο βουλγαρικός.
Με την ανταλλαγή των πληθυσμών και την αποχώρηση των Τούρκων και Βουλγάρων στο χωριό εγκαταστάθηκαν Έλληνες προερχόμενοι κυρίως από τον Πόντο και δευτερεύοντος από την Μικρά Ασία και τη Θράκη. Οι προερχόμενοι εκ Πόντου ήταν από τα χωριά Κανλικά Κιθάραινα, Γαλίαινα, Σάντα, Δίρχα, Πλάτανα και Χοτς της περιοχής Τραπεζούντας. Γάραλη, Κούσκαγια και Πράσαρη της περιοχής Κερασούντας. Επίσης, προέρχονταν από Πάφρα, Σαμψούντα και Τρίπολη.
Στον βουλγαρικό μαχαλά του Οχυρού υπήρχε η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου που μέχρι το 1972 αποτελούσε τον ενοριακό ναό του χωριού. Τη χρονιά εκείνη ανεγέρθηκε κοντά στην κεντρική πλατεία ο νέος ενοριακός ναός της Αγίας Τριάδος. Στον οικισμό βρίσκονται επίσης τα εξωκλήσια της Αγίας Παρασκευής, και των Αγίων Θεοδώρων, καθώς και το εικονοστάσι του Αγίου Κωνσταντίνου στην είσοδο του χωριού.
[Επεξεργασία] Ονομασία
Την ονομασία Οχυρό την έλαβε το 1936 όταν άρχισαν τα οχυρωματικά έργα της λεγόμενης γραμμής Μεταξά. Το οχυρό που κατασκευάστηκε στον παρακείμενο του χωριού λόφο, ονομάστηκε Λίσσε από την παλιά ονομασία του χωριού και το χωριό, Οχυρό. Έγινε δηλαδή ανταλλαγή ονομάτων.
[Επεξεργασία] Οικονομία
Η βασική ασχολία των κατοίκων μέχρι και την δεκαετία του ’60 ήταν η καλλιέργεια καπνού. Καλαμπόκι, σιτάρι, φασόλια, ρεβίθια και πατάτες καλλιεργούνταν μόνο για κάλυψη οικογενειακών αναγκών. Σχεδόν όλες οι οικογένειες είχαν και έναν «μπαξέ» για την παραγωγή των κηπευτικών τους. Μερικοί ασχολούνταν με την κτηνοτροφία διατηρώντας κοπάδια με πρόβατα και κατσίκια.
Η δύσκολη αγροτική ζωή ανάγκασε πολλούς σε εσωτερική μετανάστευση προς Θεσσαλονίκη και Αθήνα για να ολοκληρωθεί η ερήμωση του χωριού τη δεκαετία του ’60 με την μετανάστευση στην Γερμανία.
Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Δύο είναι οι βασικές καλλιέργειες, της πατάτας και του καλαμποκιού. Η πατάτα διοχετεύεται στην εγχώρια αγορά και το καλαμπόκι γίνεται τροφή για την παραγωγή γάλακτος. Η τεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε στα Λευκόγεια και αρδεύει όλο τον κάμπο Νευροκοπίου, έχει συμβάλει σημαντικά στην αύξηση της γεωργικής παραγωγής και κατ' επέκταση και της κτηνοτροφικής. Στο χωριό υπάρχουν οργανωμένες και μη κτηνοτροφικές μονάδες που παράγουν πρόβειο και αγελαδινό γάλα.
