Μύρτος Λασιθίου
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μύρτος | |
---|---|
Νομός | Λασιθίου |
Δήμος | Ιεράπετρας |
Πληθυσμός | 440 (2001) |
Υψόμετρο | 10 m |
O Μύρτος είναι χωριό του νομού Λασιθίου , με 440 κατοίκους με βάση την απογραφή του 2001. Η απόστασή του από την Ιεράπετρα είναι 16 χιλιόμετρα. Είναι σήμερα τουριστικά αναπτυγμένο. Το μικρό χωριό είναι κτισμένο σε μια περιοχή κατάφυτη από μπανανιές και κοντά στις όχθες του ποταμού Κρύου [1]. Η ονομασία του χωριού παραπέμπει ευθέως στο Μυρτώο Πέλαγος. Ανάμεσα σε άλλα, στο Μύρτος υπάρχει το τοπικό αγροτικό ιατρείο, πολιτιστικός σύλλογος, 4/Θ Δημοτικό Σχολείο και νηπιαγωγείο. Εδώ και μερικά χρόνια λειτουργεί Μουσείο με εκθέματα από την αρχαιότητα. Πολιούχος του χωριού είναι ο Άγιος Αντώνιος. Υπάρχουν ναοί και εξωκλήσια, όπως των Αγίων Αναργύρων, του Αγίου Γεωργίου, των Αγίων Αποστόλων, του Αγίου Νεκταρίου και του Αγίου Παντελεήμονα.
Η παραλία του Μύρτου ανήκει στις πολυσύχναστες ακτές που, όμως, προτιμούνται για οικογενειακές διακοπές, ιδιαίτερα από τους Ευρωπαίους. Είναι στενή, αμμώδης και πολύ όμορφη [2].
Οι κάτοικοι ασχολούνται με τις τουριστικές επιχειρήσεις και επίσης με την καλλιέργεια μπανάνας και εσπεριδοειδών.
[Επεξεργασία] Δημοτικό διαμέρισμα Μύρτους
Ο Μύρτος είναι και έδρα ομώνυμου Δημοτικού διαμερίσματος (κάτοικοι 628) με 4 ακόμα οικισμούς εκτός από την έδρα. Οι οικισμοί , συνοδευόμενοι από τον πληθυσμό τους το 2001, είναι:
- ο Μύρτος [ 440 ] , έδρα.
- ο Γαβρίλης [ 22 ]
- η Καλλιθέα [ 17 ]
- οι Κοπάνες [ 117 ]
- ο Νέος Μύρτος [ 32 ]
[Επεξεργασία] Ιστορικά στοιχεία
.
Κοντά στο χωριό ανακαλύφθηκαν τα ερείπια πρωτομινωικού οικισμού που χρονολογείται από το 2.600-2.200 π.Χ. στη θέση Φούρνου Κορυφή, ενώ στη θέση Άγιος Αντώνιος υπάρχουν τα ερείπια ρωμαϊκών λουτρών.
Η παλαιότερη θέση του χωριού ήταν στο Μετόχι, στη σημερινή περιοχή που λέγεται Άγιος Βασίλειος. Έπειτα οι κάτοικοι κατέβηκαν στην περιοχή του Μύρτους.
Στην περίοδο της ναζιστικής Κατοχής έπειτα από τη μάχη της Κάτω Σύμης, εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς 19 κάτοικοι του χωριού, στις 15 Σεπτεμβρίου του 1943. Οι 18 εκτελέστηκαν στο Μύρτος και ένας στην Έμπαρο.
Έπειτα από τη δεκαετία του '60 ο Μύρτος αναπτύχθηκε τουριστικά.