Μπίμπλια Χεμπράικα
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Μπίμπλια Χεμπράικα ή Biblia Hebraica είναι λατινική ονομασία που σημαίνει "Εβραϊκή Βίβλος" και αναφέρεται στην έκδοση του επεξεργασμένου εβραϊκού κειμένου της Εβραϊκής Βίβλου (δηλαδή, του Τανάκ κατά την Ιουδαϊκή ορολογία ή της Παλαιάς Διαθήκης κατά την Χριστιανική ορολογία) που εκδόθηκε από τον Εβραίο λόγιο Ρούντολφ Κίτελ (Rudolf Kittel) στη Γερμανία.
Η ονομασία αυτή έχει χρησιμοποιηθεί παραδοσιακά στις επικεφαλίδες των σελίδων των εκδόσεων της Εβραϊκής Βίβλου.
Οι εκδόσεις της Μπίμπλια Χεμπράικα συντομογραφούνται ως BH, or BHK (K για τον Κίτελ) ή BH1, BH2 και BH3, ανάλογα με την αναφερόμενη έκδοση.
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Ιστορικό των εκδόσεων
Οι δύο πρώτες εκδόσεις εμφανίστηκαν το 1906 και το 1913, με μόνη διαφορά μεταξύ τους μια λίστα από διορθωτικές αλλαγές που περιλήφτηκε στη δεύτερη. Η δεύτερη έκδοση ανατυπώθηκε αρκετές φορές. Το κείμενο που περιεχόταν αποτελούσε αντίγραφο του εβραϊκού κειμένου της Δεύτερης Ραβινικής Βίβλου, η οποία εκδόθηκε από τον Ντάνιελ Μπόμπεργκ στη Βενετία το 1524. Δεν περιλήφτηκαν οι Μασοριτικές περιθωριακές σημειώσεις, παρόλο που υπήρχαν στη Δεύτερη Ραβινική Βίβλο.
Ο Κίτελ, σε αυτές τις εκδόσεις, παρουσίασε σε ξεχωριστό τμήμα εκτενείς υποσημειώσεις, στις οποίες σύγκρινε ή παρέβαλε τα πολλά εβραϊκά χειρόγραφα του Μασοριτικού κειμένου που υπήρχαν πλέον διαθέσιμα τότε. Χρησιμοποίησε για βασικό κείμενο το ευρέως αποδεκτό κείμενο του Ιακώβ μπεν Χαγίμ (Jacob ben Chayyim) της Δεύτερης Ραβινικής Βίβλου. Πολλές από αυτές τις προτεινόμενες διορθώσεις βασίζονταν στην Σαμαριτική Πεντάτευχο και σε άλλες αρχαίες Βιβλικές μεταφράσεις όπως η ελληνική Μετάφραση των Εβδομήκοντα, η λατινική Βουλγάτα και η συριακή Πεσίτα.
Η τρίτη έκδοση περιλάμβανε ένα ελαφρά τροποποιημένο εβραϊκό κείμενο και πλήρως αναθεωρημένες υποσημειώσεις. Για πρώτη φορά, μια Βίβλος αναπαρήγαγε το κείμενο του Κώδικα του Λένινγκραντ (Codex Leningradensis) του 1005 Κ.Χ.[1], της οικογένειας των πολύ αρχαιότερων και ανώτερων χειρογράφων του Μασοριτικού κειμένου του Μπεν Ασίρ (Ben Asher), τα οποία είχαν πάρει την τελική τους μορφή γύρω στο 10ο αιώνα Κ.Χ.. Αυτή η ιδιαίτερα εμπλουτισμένη τρίτη έκδοση της Μπίμπλια Χεμπράικα ξεκίνησε να πράγεται από τον Κίτελ αλλά το έργο αυτό το τελείωσαν οι συνεργάτες του μετά το θάνατό του.
Η ιδέα της χρήσης των χειρογράφων αυτών αποδίδεται στον Πολ Καλ (Paul Kahle). Η τρίτη έκδοση κυκλοφόρησε τμηματικά από το 1929 ως το 1937, ενώ η μονότομη έκδοση παρουσιάστηκε το 1937. Ανατυπώθηκε πολλές φορές, με τη διαφορά ότι οι μετέπειτα εκδόσεις κατέγραψαν διαφοροποιήσεις στο βιβλίο του Ησαΐα και το βιβλίο του Αβακκούμ βάσει των Ρόλων της Νεκράς Θαλάσσης. Περιέλαβε επίσης το περιθωριακό κείμενο της Μασόρας επακριβώς, χωρίς καμία επεξεργασία.
Μια καινούρια έκδοση του Εβραϊκού κειμένου εκδόθηκε το 1977 η οποία ονομάστηκε Μπίμπλια Χεμπράικα Στουτγκαρτένσια (Biblia Hebraica Stuttgartensia).
[Επεξεργασία] Υποσημειώσεις
[Επεξεργασία] Βιβλιογραφία
- Biblia Hebraica Stuttgartensia, Deutsche Bibelgesellschaft, 1990, Πρόλογος, στην αγγλική.
- Ενόραση στις Γραφές, Τόμος 2, 1989, Β. & Φ. Ε. Σκοπιά, λήμμα "Βιβλικά χειρόγραφα", στην αγγλική.
[Επεξεργασία] Πρόσθετη ανάγνωση
- Society of Biblical Literature: Σύντομη επιθεώρηση της σύγχρονης ιστορίας του επεξεργασμένου Εβραϊκού κειμένου της Βίβλου (μορφή αρχείου pdf, στην αγγλική).
