Μεγαρικοί
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μεγαρικοί. Ιδιαίτερη («Μεγαρική», «Διαλεκτική» ή «Εριστική») φιλοσοφική Σχολή, την οποία ίδρυσε ο φιλόσοφος Ευκλείδης εκ Μεγάρων (περίπου 450 - 380 ή 370), μαθητής του Σωκράτους. Ο Ευκλείδης, αποτολμά, με βάση τον Παρμενίδη, μία μονιστική διατύπωση περί «Αγαθού», το οποίο, κατ’ αυτόν, «είναι ένα μόνον πράγμα που του δίνουμε πολλά ονόματα» («ΟΥΤΟΣ ΕΝ ΤΩ ΑΓΑΘΟΝ ΑΠΕΦΑΙΝΕΤΟ ΠΟΛΛΟΙΣ ΟΝΟΜΑΣΙ ΚΑΛΟΥΜΕΝΟΝ, ΟΤΕ ΜΕΝ ΓΑΡ ΦΡΟΝΗΣΙΝ, ΟΤΕ ΔΕ ΘΕΟΝ, ΚΑΙ ΑΛΛΟΤΕ ΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΙΠΑ», Διογένης Λαέρτιος 2, 106) και, επίσης, αρνείται την ύπαρξη αυτού που είναι αντίθετο προς το «Αγαθόν» («ΤΑ Δ’ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΤΩΙ ΑΓΑΘΩΙ ΑΝΗΙΡΕΙ, ΜΗ ΕΙΝΑΙ ΦΑΣΚΩΝ», Διογένης Λαέρτιος , ως άνω) .
