Λιβάνιος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Λιβάνιος υπήρξε Ρήτορας και σοφιστής της Ύστερης Αρχαιότητας (4ος αι. μ.Χ.). Έμεινε γνωστός για το κλασικιστικό του ύφος και για τη νοσταλγία του για το κλασικό παρελθόν και τον παγανιστικό κόσμο που χανόταν. Υπήρξε ο πολυγραφότερος συγγραφέας της αρχαιότητας. Είχε πολλούς μαθητές, μεταξύ αυτών ο φιλόσοφος Αιδέσιος, ο Μέγας Βασίλειος και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος.
Γεννήθηκε το 314 μ.Χ στην Αντιόχεια και σπούδασε στην Αθήνα. Εργάστηκε ως δάσκαλος ρητορικής και φιλοσοφίας στην Κωνσταντινούπολη και τη Νικομήδεια. Επέστρεψε στην Αντιόχεια το 354 όπου ίδρυσε σχολή η οποία επί 40 χρόνια είχε τη μεγαλύτερη φήμη στην αυτοκρατορία. Πέθανε το 392 ή 393 μ.Χ. στην Αντιόχεια.
[Επεξεργασία] Αναγνώσματα
- Λιβανίου. Υπέρ των Ελληνικών Ναών. Εκδόσεις ΘΥΡΑΘΕΝ ΕΠΙΛΟΓΗ, Θεσσαλονίκη 1998.
