Λέων (Αντιτορπιλικό)
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το αντιτορπιλικό Λέων (Β.Π. Α/Τ Λέων D-50) εντάχθηκε στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό από το 1912 έως το 1946. Το πλοίο, μαζί με τα ομότυπα (αδελφά πλοία) Αετός, Πάνθηρ και Ιέραξ, που αποτέλεσαν τα λεγόμενα εκ του ονόματος που έφεραν Θηρία του Πολεμικού Ναυτικού. Αγοράστηκαν από την Ελλάδα, έτοιμα για χρήση, στην τιμή των 148,000 λιρών έκαστο, από τα ναυπηγεία Camell Laird του Liverpool, όταν οι Βαλκανικοί Πόλεμοι φαινόταν πιθανοί. Τα πλοία αυτά είχαν αρχικά παραγγελθεί από το ναυτικό της Αργεντινής, το δε Λέων αρχικά ονομαζόταν Tucuman.
Στην διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων είχαν αγοραστεί μόνο τα βασικά πυρομαχικά (3000 βλήματα). Λόγω του ότι δεν υπήρχαν διαθέσιμες τορπίλες τα πλοία αρχικά ονομάστηκαν Ανιχνευτικά αντί για Αντιτορπιλικά. Κυβερνήτης του Λέων κατά την διάρκεια των βαλκανικών πολέμων ήταν ο Πλώτάρχης Ι. Ραζηκότσικας, ΒΝ, και επ' αυτού επέβαινε ο Διοικητής της Μοίρας Αντιπλοίαρχος Δ. Παπαχρήστος, ΒΝ. Στις 3 Δεκεμβρίου 1912, το Ιέραξ μαζί με τα υπόλοιπα τρία Θηρία, ως μέλη του Ελληνικού Στόλου με επικεφαλής την ναυαρχίδα θωρηκτό Γεώργιος Αβέρωφ και υπό την καθοδήγηση του Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη έλαβε μέρος στην ναυμαχία της Έλλης και στις 5 Ιανουαρίου 1913 στην ναυμαχία της Λήμνου.
Στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου εισήλθε καθυστερημένα στον πόλεμο στο πλευρό της Τριπλής Συμμαχίας και εξαιτίας της Ελληνικής ουδετερότητας τα τέσσερα Θηρία κατελήφθησαν από τους συμμάχους τον Οκτώβριο του 1916, παρελήφθησαν από τους Γάλλους τον Νοέμβριο και υπηρέτησαν στο Γαλλικό Ναυτικό την περίοδο 1917-18. Το 1918 επεστράφησαν στην Ελλάδα και ανέλαβε καθήκοντα συνοδείας με ελληνικά χρώματα, κυρίως στο Αιγαίο Πέλαγος και αποστολές αποκλεισμού των ακτών της Μαύρης Θάλασσας από το Βόσπορο έως την Τραπεζούντα.
Στις 22 Δεκεμβρίου 1921 και ενώ ηταν αγκυροβολημένο με το Ιέραξ στο λιμάνι του Πειραιά, υπέστησαν και τα δύο εκτεταμένες ζημιές από την έκρηξη μίας βόμβας βυθού την οποία μετέφεραν μέλη του πληρώματος του Λέων. Δύο αξιωματικοί, ένας υπαξιωματικός και δύο ναύτες σκοτωθηκαν στο Λέων και δύο ναύτες στο Ιέραξ. Το λέων έχασε τελείως το τμήμα της πρύμνης μέχρι το πρυμναίο πυροβόλο.
Μετά τον πόλεμο το Ιέραξ ανακαινίστηκε , την περίοδο 1925-1927.Έλαβε μέρος στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στις 18 Απριλίου 1941, κατά την διάρκεια της συνοδείας μίας νηοπομπής συγκρούστηκε με το επιβατηγό ΑΡΤΕΝΑ. Ακολούθησε έκρηξη δυο βομβών βάθους, με αποτέλεσμα να αποκοπεί το πρυμναίο τμήμα του πλοίου και να σκοτωθούν 2 αξιωματικοί. Τελικά βυθίστηκε από γερμανικά αεροσκάφη στις 15 Μαΐου 1941 στον όρμο της Σούδας, όπου είχε ρυμουλκηθεί από τη Σαλαμίνα.
[Επεξεργασία] Γενικά Χαρακτηριστικά
- Εκτόπισμα: 880 τόνοι.
- Μήκος: 89.4 m
- Πλάτος: 8.3 m
- Βύθισμα: 3 m
- Ταχύτητα: 31 kts μέγιστη, 32 μετά το 1925
- Πλήρωμα: 58
- Οπλισμός:
- 1912: 4 πυροβόλα Betheleem των 10,2 εκ., 1 Α/Α πυροβόλο 75 χιλ., 6 Τ/Σ 21 ιντσών και 3 ηλεκτρικοί προβολείς.
- 1925: Αφαιρέθηκε το πυροβόλο των 75 χιλ. και τοποθετήθηκε 1 πυροβόλο Α/Α των 37 χιλ., 1 πυροβόλο τετράκαννο των 40 χιλ. και 2 βομβοβόλα.
- Πρόωση:
- 4 ανθρακολέβητες και 1 πετρελαιολέβητας, 5 καπνοδόχοι. Το 1925 έκανε στην Αγγλία εκτεταμένη μετασκευή των λεβήτων του. Οι καπνοδόχοι έγιναν 2 και τοποθετήθηκαν 4 πετρελαιολέβητες Yarrow.
[Επεξεργασία] Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- Το άρθρο είναι βασισμένο στο αντίστοιχο άρθρο της Αγγλικής Wikipedia.
