Κομφουκιανισμός
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Κομφουκιανισμός αποτελεί ένα ηθικό και φιλοσοφικό σύστημα το οποίο αναπτύχθηκε αρχικά βάσει των διδασκαλιών του Κινέζου διανοητή και κοινωνικού φιλοσόφου Κομφούκιου, ο οποίος έζησε τον 6ο αιώνα ΠΚΧ.
Αιώνες αργότερα, ο Κομφουκιανισμός εισχώρησε στην Ιαπωνία, την Κορέα, το Βιετνάμ και άλλες περιοχές όπου υπήρχαν κινεζικοί πληθυσμοί, ασκώντας βαθιά επίδραση σε όλους τους κοινωνικούς θεσμούς. Ο Κομφουκιανισμός τονίζει την αρχή που προσομοιάζει τον Χρυσό Κανόνα: «Ό,τι δεν επιθυμείς για τον εαυτό σου, μην το επιβάλεις στους άλλους»[1].
[Επεξεργασία] Υποσημειώσεις
- ↑ Στα Ανάλεκτα, ο Κομφούκιος απαντάει στο ερώτημα του μαθητή Τσι Κογκ «Υπάρχει άραγε μία λέξη ικανή να καθοδηγεί τις πράξεις του ανθρώπου σε όλη του τη ζωή;» λέγοντας «Ναι, η λέξη επιείκεια: Ό,τι δεν επιθυμείς για τον εαυτό σου, μην το επιβάλεις στους άλλους». (Ανάλεκτα 15:24[23], Μεταφρ. Σωτ. Χαλικιά) Μια άλλη απόδοση της απάντησης του Κομφούκιου είναι η εξής: «Είναι η "Συγχώρεση". Ό,τι δεν επιθυμείς για τον εαυτό σου μην το επεκτείνεις στους άλλους». (Μετάφρ. Confucius Publishing) Το απόσπασμα αυτό μπορεί να βρεθεί στο ίντερνετ εδώ, στον ιστότοπο confucius.org.
[Επεξεργασία] Βλέπε επίσης