Κανό Χογκάι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Κανό Χογκάι (狩野芳崖)(1828-1888) ήταν ένας Ιάπωνας καλλιτέχνης του 19ου αιώνα της σχολής Κανό. Ήταν ένας από τους τελευταίους ζωγράφους της σχολής Κανό και τα έργα του αντανακλούν τη μακραίωνη παράδοση της σχολής με Δυτικές μεθόδους και καλλιτεχνικό ύφος. Ο Χογκάι ζωγράφισε μια ποικιλία θεμάτων αλλά είναι πιο γνωστός για τα έργα του με θέμα τα γεράκια και τους δράκοντες.

Στην ηλικία των 18 χρονών πήγε στο Έντο (σημερινό Τόκυο) για να σπουδάσει ζωγραφική. Έμεινε εκεί για 10 χρόνια και μαθήτευσε στον Κανό Σόσεσιν και άλλους καλλιτέχνες της εποχής. Μετά από μια επιτυχημένη καριέρα του παραγέλθηκε να ζωγραφίσει τα ταβάνια του κάστρου του Έντο. Επίσης, είχε την τιμή να παρουσιάσει τα έργα του στην Διεθνή Έκθεση του Παρισιού.

Παρά τις τιμές αυτές, η οικονομική κρίση που έλαβε μέρος στην πτώσ των σογκούν (Περίοδος Μειτζί) το 1868 ανάγκασε τον Χογκάι να στραβεί σε τεχνικά επαγγέλματα για βιοποριστικούς λόγους. Το 1877 επέστρεψε στο Έντο και δουλεψε για την πλούσια οικογένεια Σιματζού, που του έδωσε τη δυνατότητα να εργαστεί με κάποιους από τους πιο σημαντικούς Ιάπωνες καλλιτέχνες ουκίγιο-ε της εποχής όπως οι Σεσού και Σεσόν. Το 1884, ο Χογκάι τράβηξε την προσοχή του Ερνέστου Φενολόζα, ενός κριτικού τέχνης από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, που αγόρασε τα έργα του. Μαζί με τους Οκακούρα Κακούζο και Χασιμότο Γκαχό εξέθεσε τα έργα του στην έκθεση Κανγκακάι (観画会, kangakai). .