Κανάριος πεύκη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Pinus canariensis

Κατηγορία

Κωνοφόρα

Ύψος

30-45 μ.

Περιοχή

Κανάριες Νήσοι

Χρώμα φυλλώματος

Πράσινο, κιτρινο-πράσινο

Χρώμα κορμού

Καστανό

Κλιματικές Αντοχές

έως -6οC με -10oC

έως 200 mm βροχής το χρόνο

Ιδιότητες φυτού

Πυρανθεκτικό

Αναγέννηση μετά από καταστροφή

Η Κανάριος πεύκη (Pinus canariensis), είναι είδος του γένους "Pinus", της οικογένειας "Pinaceae", και εντόπιο στα κεντρικά και δυτικά νησιά του νησιωτικού συμπλέγματος των Καναρίων Νήσων και συγκεκριμένα στα νησιά Γκραν Κανάρια, Τενερίφη, Γκομέρα, Ιέρρο, Λα Πάλμα στον Ατλαντικό. Είναι ένα υποτροπικό είδος πεύκου και δεν ανέχεται χαμηλότερες θερμοκρασίες και παγετούς των -6^oC και -10^οC. Στη φυσική του περιοχή, αναπτύσσεται κάτω από εξαιρετικά ποικίλες βροχερές συνθήκες, ξεκινώντας με λιγότερο των 300 mm βροχή, έως και με αρκετές χιλιάδες mm, περισσότερο δε κατά τη διάρκεια των διαφορών συλλήψεως ποσοτήτων ομίχλης από το φύλλωμα. Υπό θερμές συνθήκες, είναι ένα απ' τα πιο ξηρανθεκτικά πεύκα, επιβιώνοντας ακόμη και με λιγότερα από 200 mm το χρόνο.

Είναι ένα μεγάλο αειθαλές δέντρο, αναπτύσσοντας περίπου 30-45 μ ύψος και 1.5 μ διάμετρο κορμού, με εξαίρεση στην περίπτωση όταν το δένδρο ανέρχεται στα 60 μ ύψος, ο κορμός φθάνει ακόμα και τα 2.5 μ διάμετρο. Τα πράσινα με κιτρινο-πράσινα φύλλα του, είναι βελονοειδούς σχήματος σε δέσμες, με μήκος των 15-30 cm και με εξαιρετικά αιχμηρές άκρες που συχνά γέρνουν προς τα κάτω. Χαρακτηριστικό του είδους, είναι η επικάλυψη των κορμών με γλαυκο-πράσινου χρώματος επικορμικών παραφυάδων, δηλαδή νέων βλαστών αναπτυσσόμενων από τα χαμηλά του κορμού, αλλά στη φυσική του κατάσταση αυτό απαντάται μόνο ως αποτέλεσμα έπειτα από πυρκαγιά ή άλλη καταστροφή. Είναι γεγονός, αυτό το πεύκο είναι ένα απ' τα περισσότερο πυρανθεκτικά κωνοφόρα στον κόσμο, και όπως είδαμε και πριν, είναι το μόνο που αναγεννιέται μετά από καταστροφή. Οι κώνοι του έχουν 10-23 cm μήκος, με καστανού χρώματος επιφάνεια και συχνά παραμένοντας κλειστοί για αρκετά χρόνια (όψιμοι κώνοι). Οι κοντινότεροι συγγενείς του είναι το Pinus roxburghii από τα Ιμαλάια, τα μεσογειακά Pinus pinea, Pinus halepensis (Χαλέπιος πεύκη), Pinus pinaster και το Pinus Brutia (Τουρκική πεύκη) της ανατολικής Μεσογείου.

Σε ιθαγενή κλίμακα, ο αριθμός του έχει μειωθεί λόγω της διευρυμένης υλοτομίας, σαν αποτέλεσμα, μόνο τα νησιά Τενερίφη και Λα Πάλμα να διαθέτουν τα μεγαλύτερα δάση ακόμη. Είναι επίσης το ψηλότερο δένδρο στις Κανάριες Νήσους.

[Επεξεργασία] Καλλιέργεια και χρήσεις

Το αρωματικό ξύλο του, συγκεκριμένα η καρδιά του, συμπεριλαμβάνεται ανάμεσα στην καλύτερη ξυλεία πεύκου, καθώς είναι αρκετά σκληρό, γερό και στερεό. Είναι επίσης ένα διάσημο διακοσμητικό δένδρο σε σχετικά θερμά κλίματα. Στη Νότιο Αφρική και στην Αυστραλία, έχει εγκλιματιστεί στην χρήση για δενδροφυτεύσεις τοπίων.