Καθολική Εκκλησία της Ελλάδος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 |
Η ουδετερότητα και η ακρίβεια γεγονότων αυτού του άρθρου είναι υπό αμφισβήτηση. Παρακαλούμε δείτε τις σχετικές παρατηρήσεις στη σελίδα συζήτησης. |
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Η Καθολική Εκκλησία στην Ελλάδα
Οι έλληνες Καθολικοί είναι γύρω στις 50.000 (0,5% του πληθυσμού). Πρόκειται για θρησκευτική και όχι εθνική μειονότητα. Τα ονόματα και τα επίθετα, τα έθιμα και οι παραδόσεις, ιδίως στα νησιά, είναι κοινά μεταξύ καθολικών και ορθοδόξων. Η συμβολή των ελλήνων καθολικών στη νεοελληνική λογοτεχνία κατά τους τελευταίους αιώνες είναι σημαντική.
[Επεξεργασία] Προβλήματα κατά την Επανάσταση του 1821
[Επεξεργασία] Η θέση της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών
Βεβαίως, δεν λείπουν και αρνητικά γεγονότα στις σχέσεις Ελλήνων Ορθοδόξων και Ελλήνων μελών της Καθολικής Εκκλησίας. Σημαντική είναι η διδακτορική διατριβή, που υποβλήθηκε και εγκρίθηκε από την Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και κυκλοφόρησε πρόσφατα με τίτλο: «Σχέσεις Ορθοδοξίας και Ρωμαιοκαθολικισμού στην Ελλάδα, κατά την διάρκεια της Επαναστάσεως (1821-1827)» (ISBN 960-91753-0-9)Συγγραφεύς της είναι ο κ. Κωνσταντίνος Μανίκας, και περιλαμβάνει πολλά στοιχεία κυρίως από αρχειακό υλικό και καταλήγει σε σημαντικά συμπεράσματα. Διαβάζοντας κανείς την διατριβή αυτή μαθαίνει πως με την έναρξη της ελληνικής Επαναστάσεως και την πρόσκληση των οπλαρχηγών στην Καθολική Εκκλησία, να συμμετάσχουν και οι Λατίνοι στο έργο της απελευθερώσεως της Ελλάδος από τον Τουρκικό ζυγό, εκείνοι επέδειξαν αδιαφορία. Όμως δεν στάθηκαν σε αυτήν την αρχή της ουδετερότητας, αλλά προχώρησαν και σε άλλες αντιεπαναστατικές ενέργειες, μέσω των γαλλικών προξενικών πρακτόρων. Πράγματι με πολλούς τρόπους και με πολλές ενέργειες επιδείκνυαν τα φιλοτουρκικά τους αισθήματα και ότι αυτοί παραμένουν πιστοί στον Σουλτάνο. Διασώζονται δε πολλά τέτοια περιστατικά και επίσημα κείμενα είτε από τους Λατίνους των νησιών είτε από τον γαλλικό στόλο του Αιγαίου ο οποίος προστάτευε τους Λατίνους. Οι Λατίνοι των νησιών του Αιγαίου κατά την διάρκεια της ελληνικής Επαναστάσεως, όταν οι Ορθόδοξοι ύψωναν τα λάβαρα της ελευθερίας, ύψωναν στούς Ναούς τους τις γαλλικές σημαίες, πράγμα το οποίο προκαλούσε και τον λαό και την ελληνική Κυβέρνηση.
Πέρα από αυτό, οι Λατίνοι των περιοχών αυτών αρνήθηκαν να «ανταποκριθούν θετικά στις έκτακτες εισφορές, που ζητούσε και από αυτούς, ως Έλληνες πολίτες, η επαναστατική κυβέρνηση για την οικονομική ενίσχυση του αγώνα, καθώς επίσης και να εκπληρώσουν τις νόμιμες φορολογικές τους υποχρεώσεις», καθώς επίσης οι Λατίνοι ήταν αντίθετοι όταν η κεντρική Κυβέρνηση μετά την εδραίωση της Επανάστασης «προσπάθησε να επιβάλει ένα ενιαίο διοικητικό και φορολογικό σύστημα στις απελευθερωμένες περιοχές». Πέρα από την άρνησή τους στην φορολογία οι Λατίνοι ήταν αρνητικοί και στο να ενταχθούν «στο νέο ενιαίο διοικητικό σύστημα που καθιερώθηκε για όλες τις απελευθερωμένες περιοχές του επαναστατημένου ελληνικού χώρου», και μάλιστα με αυτές τις ενέργειες στην πραγματικότητα επεδίωκαν «την πραγμάτωση των ενδιαθέτων αυτονομιστικών επιδιώξεών τους».
Μεταξύ των στοιχείων που παραθέτει ο συγγραφεύς θα πρέπει να σημειώσουμε μία επιστολή που απέστειλε ο Λατίνος επίσκοπος Τήνου την 8η Μαΐου 1822 στην οποία υπάρχουν οι εξής αποκαλυπτικές φράσεις: «Μόλις άρχισε η επανάσταση αυτού του Ελληνικού Έθνους, επεδίωξα με κάθε επιμέλεια να τηρήσω μια τέλεια ουδετερότητα τόσο εγώ, όσο και πάντες οι καθολικοί, και μέχρι του παρόντος κανένας καθολικός δεν έχει πιάσει όπλα εναντίον του κυριάρχου (δηλ. του Σουλτάνου). Επειδή από αυτή την αιτία απειλήθηκα μαζί με όλο τον κλήρο, και υπήρξε μεγάλος κίνδυνος να αρπαχθούν οι εκκλησίες μας, αμέσως ζήτησα τη βοήθεια και την προστασία της Γαλλίας».
[Επεξεργασία] Η θέση της Καθολικής Εκκλησία της Ελλάδος
Σύμφωνα με την Καθολική Εκκλησία της Ελλάδας όμως, οι Έλληνες καθολικοί ήταν διστακτικοί απέναντι στην Επανάσταση για πολλούς λόγους. Ένας από αυτούς ήταν η έλλειψη οπλισμού και στρατιωτικών υποδομών και εκπαίδευσης. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, και άλλα νησιά, χωρίς Έλληνες καθολικούς, παρουσίαζαν την ίδια διστακτικότητα. Σε καμία περίπτωση όμως οι Καθολικοί δεν διακατέχονταν από φιλοτουρκικά αισθήματα, καθώς και οι ίδιοι βρίσκονταν υπό τον τουρκικό ζυγό. Η Οθωμανική αυτοκρατορία τους θεωρούσε εξαρτημένους από τον μεγάλο εχθρό της μουσουλμανικής θρησκείας, τον Πάπα.
Επίσης, οι Καθολικοί των νησιών αντιμετωπίζονταν εχθρικά από τους Ορθόδοξους συμπολίτες τους, με αποτέλεσμα να απομονωθούν και να είναι και οι ίδιοι επιφυλακτικοί απένταντί τους. Αυτό το αίσθημα της επιφυλακτικότητας αναπτύχθηκε ιδιαίτερα με την τετραετή Ρωσική κυριαρχία, περίοδος στην οποία καταπατήθηκαν τα δικαιώματά τους και προσβλήθηκε το θρησκευτικό τους αίσθημα.
Αποτέλεσμα ήταν ο φόβος, από μέρος των Ελλήνων καθολικών, ότι δεν θα υπολογιστούν σαν ισότιμοι Έλληνες πολίτες στα πλαίσια του ελεύθερου Ελληνικού κράτους. Ο φόβος αυτός μετριάστηκε με τις διαβεβαιώσεις της πρώτης ελληνικής κυβέρνησης για θρησκευτική ελευθερία και ισονομία. Από εκείνο το σημείο, οι Έλληνες καθολικοί δεν έπαψαν να προσφέρουν στον αγώνα για την ελευθερία, οικονομικά και στρατιωτικά.
[Επεξεργασία] Σύγχρονη εποχή
Κατά τις τελευταίες δεκαετίες αυξάνεται συνεχώς η παρουσία των αλλοδαπών καθολικών που είναι πια μόνιμοι κάτοικοι της Ελλάδος και ο αριθμός τους σήμερα ίσως ξεπερνά τον αριθμό των ελλήνων καθολικών. Πρόκειται κυρίως για γυναίκες, συζύγους ελλήνων που σπούδασαν ή εργάσθηκαν στο εξωτερικό, για συζύγους ελλήνων ναυτικών κλπ. Επίσης ο τουρισμός, καθώς και η ελεύθερη διακίνηση των πολιτών της Ενωμένης Ευρώπης είναι αιτία αυξήσεως της παρουσίας αλλοδαπών καθολικών λόγω των μικτών γάμων.
Εκτός από τους πιστούς αυτούς, που με την πάροδο του χρόνου εντάσσονται πλήρως στην τοπική καθολική Εκκλησία, έντονη είναι και η «προσωρινή παρουσία» άλλων καθολικών, που βρίσκονται στη χώρα μας είτε ως οικονομικοί είτε ως πολιτικοί πρόσφυγες. (Η παραμονή τους στην Ελλάδα κυμαίνεται από μερικούς μήνες ως αρκετά χρόνια) : -Οι Πολωνοί, που προ ετών είχαν φθάσει τις 120.000, σήμερα είναι περίπου 40.000. -Οι Φιλιππινέζοι, (κυρίως φιλιππινέζες) περίπου 45.000 (από τους οποίους 15.000 στην περιοχή των Αθηνών). -Οι Ιρακινοί, περίπου 4.000, κυρίως στην περιοχή των Αθηνών. -Οι Αλβανοί (αριθμός ακαθόριστος) σκορπισμένοι σε όλη τη χώρα. -Οι Ουκρανοί καθολικοί, καθώς και άλλοι από διάφορες χώρες τόσο της Ανατολικής Ευρώπης όσο και της εγγύς Ανατολής, αλλά και της Αφρικής. Έτσι ο αριθμός των καθολικών πιστών σήμερα στην Ελλάδα υπερβαίνει τις 200.000[εκκρεμεί παραπομπή]. Οι περισσότεροι καθολικοί βρίσκονται στην Αθήνα.
Σημαντική είναι η παρουσία της καθολικής Εκκλησίας στις Κυκλάδες, κυρίως στα νησιά Σύρο (8.000) και Τήνο (3.000), όπου υπάρχουν και χωριά αμιγώς καθολικά. Καθολικοί επίσης υπάρχουν στην Κέρκυρα (2.500) στη Θεσσαλονίκη (2.000), στην Πάτρα, στην Καβάλα, στο Βόλο και σε άλλες πόλεις της ηπειρωτικής Ελλάδος, καθώς και σε αρκετά νησιά (Νάξος, Θήρα, Κρήτη, Ρόδος, Κως, Σάμος, Χίος, Κεφαλληνία, Ζάκυνθος κλπ.). Ένας καθολικός ναός στο Ναύπλιο και ένας άλλος στα Άσπρα Σπίτια Βοιωτίας (κοντά στο Αλουμίνιο της Ελλάδος) εξυπηρετούν πολύ τους καθολικούς τουρίστες που επισκέπτονται αντίστοιχα τις Μυκήνες και την Επίδαυρο (στην Πελοπόννησο) και τους Δελφούς (στη Βοιωτία).
Η πλειονότητα των ελλήνων καθολικών ακολουθεί το ρωμαϊκό τυπικό στη θεία λατρεία. Οι καθολικοί του βυζαντινού τυπικού είναι γύρω στις 2.500, ενώ οι αρμένιοι καθολικοί μερικές εκατοντάδες.
[Επεξεργασία] Διοικητική οργάνωση της Καθολικής Εκκλησίας της Ελλάδος
Η Καθολική Εκκλησία της Ελλάδος περιλαμβάνει τις ακόλουθες εκκλησιαστικές επαρχίες:
- Αρχιεπισκοπή Αθηνών
- Βικαριάτο Θεσσαλονίκης
- Επισκοπή Θήρας
- Αρχιεπισκοπή Κερκύρας
- Επισκοπή Κρήτης
- Μητρόπολη Νάξου-Τήνου
- Αρχιεπισκοπή Ρόδου
- Επισκοπή Σύρου
- Επισκοπή Χίου
Περαιτέρω, εκτός των παραπάνω επαρχιών λατινικού τυπικού, η Καθολική Εκκλησία της Ελλάδος περιλαμβάνει και την Εξαρχία Ελληνορρύθμων (με έδρα την Αθήνα) καθώς και την Εξαρχία Αρμενορρύθμων (επίσης με έδρα την Αθήνα).
[Επεξεργασία] Κεντρικά όργανα
Η Ιερά Σύνοδος της Καθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδος αποτελεί το ανώτατο διοικητικό όργανο των Καθολικών στη χώρα. Το 1983 εγκρίθηκε από την Αγία Έδρα το αναπροσαρμοσμένο σύμφωνα με το νέο Κώδικα Κανονικού Δικαίου της Καθολικής Εκκλησίας καταστατικό λειτουργίας της Ιεράς Συνόδου. Αυτή αποτελείται από τους έξι εν ενεργεία καθολικούς ιεράρχες της Ελλάδας:
- τον Αρχιεπίσκοπο Κερκύρας και αποστολικό Τοποτηρητή του Βικαριάτου Θεσσαλονίκης (βόρεια Ελλάδα)
- τον Αρχιεπίσκοπο Νάξου-Τήνου και αποστολικό Τοποτηρητή της Επισκοπής Χίου (κεντρικό και βόρειο Αιγαίο)
- τον Αρχιεπίσκοπο των εν Αθήναις Καθολικών και αποστολικό Τοποτηρητή της Αρχιεπισκοπής Ρόδου (Δωδεκάνησα)
- τον Επίσκοπο Σύρου - Θήρας και αποστολικό Τοποτηρητή της Επισκοπής Κρήτης (νότιο Αιγαίο)
- τον Έξαρχο Ελληνορρύθμων καθολικών (τιτουλάριο επίσκοπο)
- τον Έξαρχο Αρμενoρρύθμων καθολικών.
Η Ιερά Σύνοδος συνέρχεται ανά εξάμηνο, ενώ τα μέλη της ορίζονται καθ' υπόδειξιν της ίδιας από την Αγία Έδρα. Ο πρόεδρος της Συνόδου της Καθολικής Ιεραρχίας εκλέγεται ανά τριετία, δηλαδή δεν υπάρχει μόνιμος πρωθιεράρχης για την εν Ελλάδι Καθολική Εκκλησία. Επίσης, σύμφωνα με το καθολικό Κανονικό Δίκαιο, οι ιεράρχες δεν υπηρετούν ισοβίως στις έδρες τους, αλλά παραιτούνται σε ηλικία 75 ετών.
Στην Ιερά Σύνοδο υπάγονται και τα εξής κληρικολαϊκά όργανα και επιτροπές:
- Νομικό Συμβούλιο
- Πρωτοβάμθμιο και το Δευτεροβάθμιο Εκκλησιαστικό Δικαστήριο
- Καθολική Νεολαία
- Tο ελληνικό τμήμα του καθολικού φιλανθρωπικού οργανισμού Caritas
- Η ελληνική επιτροπή του Ποντιφικικού Συμβουλίου "Δικαιοσύνη και Ειρήνη" (Pontificia Commissio Iustitia et Caritas), παγκόσμιας οργάνωσης της Καθολικής Εκκλησίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα
- Επιτροπές για την κατήχηση, τη λειτουργική ζωή και την ποιμαντική του τουρισμού
[Επεξεργασία] Εκκλησιαστικές περιφέρειες και διοίκηση
Οι καθολικές κοινότητες της Ελλάδας περιλαμβάνουν τις ακόλουθες εκκλησιαστικές περιφέρειες.
- Αρχιεπισκοπή Αθηνών: Η Αθήνα υπήρξε έδρα καθολικού αρχιεπισκόπου κατά τη διάρκεια της μεσαιωνικής περιόδου (Φραγκοκρατία), η οποία καταργήθηκε μετά την κατάληψή της από τους Οθωμανούς. Μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους πολλοί καθολικοί μετανάστευσαν στην πρωτεύουσα με αποτέλεσμα να προκύψει ένα σημαντικό ποίμνιο στην πόλη, στο οποίο περιλαμβάνονται και κοινότητες αλλοδαπών καθολικών (Ιταλών, Γάλλων, Γερμανών κλπ). Το 1875 επανιδρύθηκε η Καθολική Αρχιεπισκοπή Αθηνών, της οποίας η δικαιοδοσία περιλαμβάνει την Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα. Σήμερα υπολογίζεται ότι η Αρχιεπισκοπή Αθηνών έχει περίπου 30000 πιστούς και αποτελεί τη μεγαλύτερη καθολική περιφέρεια της χώρας. Κέντρο της είναι ο Καθεδρικός Ναός του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου (Οδός Πανεπιστημίου). Από το 1973 Αρχιεπίσκοπος των εν Αθήναις Καθολικών είναι ο Σεβασμιώτατος Νικόλαος Φώσκολος. Η Καθολική Αρχιεπισκοπή Αθηνών δεν αναγνωρίζεται από την ελληνική πολιτεία.
- Αρχιεπισκοπή Ρόδου: Στη Ρόδο υπήρχε έδρα σημαντικής καθολικής αρχιεπισκοπής κατά την περίοδο του ιπποτικού κράτους των Ιωαννιτών (1309-1522), η οποία καταργήθηκε κατά την οθωμανική περίοδο. Το 1897 η αρχιεπισκοπή επανιδρύθηκε για την εξυπηρέτηση των αλλοδαπών καθολικών της Δωδεκανήσου, που αυξήθηκαν ιδιαίτερα κατά την περίοδο της Ιταλικής κυριαρχίας στα νησιά (1912-1945). Μετά την προσάρτηση των νησιών από την Ελλάδα (1948) οι περισσότεροι καθολικοί της Ρόδου (Ιταλοί και μικτές οικογένειες) εγκατέλειψαν την περιοχή και εγκαταστάθηκαν στην Ιταλία. Σήμερα οι πιστοί της Ρόδου είναι ελάχιστοι και εξυπηρετούνται από τους καππουκίνους ιερομόναχους της Μονής Παναγίας της Νίκης στην Πόλη της Ρόδου. Η Αρχιεπισκοπή ουσιαστικά έχει αδρανήσει και χρέη αποστολικού τοποτηρητή εκτελεί ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών. Η Αρχιεπισκοπή Ρόδου δεν αναγνωρίζεται από την ελληνική πολιτεία.
- Επισκοπή Χίου: Ιδρύθηκε το 13ο αιώνα. Περιλαμβάνει τα νησιά Χίο, Μυτιλήνη, Σάμο και τα υπόλοιπα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Η Επισκοπή δεν έχει πλέον σχεδόν καθόλου ελληνικό ποίμνιο και έχει ως τοποτηρητή τον Μητροπολίτη Νάξου και Τήνου. Δεν είναι αναγνωρισμένη από το κράτος.
- Μητρόπολις Νάξου-Τήνου: Ιδρύθηκε το 13ο αιώνα και έκτοτε έχει αδιάκοπη λειτουργία. Περιλαμβάνει τα νησιά Νάξο, Πάρο, Αντίπαρο, Αμοργό, Τήνο, Μύκονο, Ανδρο και Δήλο. Παράλληλα φέρει τον τίτλο "Μητρόπολις παντός Αιγαίου", αποτελώντας ένα από τα λίκνα του ελληνικού καθολικισμού. Υπολογίζονται πάνω από 3.000 πιστοί, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι συγκεντρωμένοι στην Τήνο. Μητροπολίτης Νάξου-Τήνου, είναι ο Σεβασμιώτατος Νικόλαος Πρίντεζης. Η Μητρόπολη εδρεύει στην Τήνο, με κέντρο τον Καθεδρικό Ναό της Παναγίας του Ροδαρίου στο χωριό Ξινάρα. Πρόκειται για εκκλησιαστική περιφέρεια επίσημα αναγνωρισμένη από την πολιτεία.
- Επισκοπή Σύρου: Ιδρύθηκε το 13ο αιώνα. Περιλαμβάνει περίπου 8.000 μέλη και έχει υπό την ευθύνη της τα νησιά της Σύρου, Ίου και Μήλου. Δεδομένου ότι τα τρία τέταρτα του Καθολικού κλήρου και των μοναχών στην Ελλάδα προέρχονται τη Σύρο, το νησί αποτελεί το γνωστότερο κέντρο του ελληνικού καθολικισμού. Ως Επίσκοπος, προΐσταται ο Σεβασμιότατος Φραγκίσκος Παπαμανώλης. Η επισκοπή της Σύρου αναγνωρίζεται απο την πολιτεία.
- Επισκοπή Θήρας: Ιδρύθηκε το 1204 και έχει περίπου 150 μέλη. Η μείωση του καθολικού πληθυσμού άρχισε με την υποταγή του νησιού στους Τούρκους και συνεχίστηκε με την αναχώρηση των επιφανέστερων μελών του στο εξωτερικό. Στο νησί βρίσκεται η ιστορική Μονή Αγ. Αικατερίνης, που ιδρύθηκε και λειτουργεί από το 1596 από Δομηνικανίδες μοναχές. Σήμερα η επισκοπή, επίσημα αναγνωρισμένη από το κράτος, βρίσκεται υπό την τοποτηρητεία του Επισκόπου Σύρου.
- Επισκοπή Κρήτης: Ιδρύθηκε το 1874 και σήμερα αριθμεί 1.000 σχεδόν μέλη (ξένοι εργαζόμενοι, τουρίστες, μικτοί γάμοι). Η ποιμαντική εξυπηρέτηση της τοπικής καθολικής κοινότητας εκτελείται προς το παρόν από ιερομόναχους. Η Καθολική Εκκλησία της Κρήτης δεν αναγνωρίζεται από την πολιτεία και αντιμετωπίζει νομικά προβλήματα κατοχύρωσης της περιουσίας της. Χρέη Τοποτηρητού για την Κρήτη εκτελεί ο Επίσκοπος Σύρου.
- Αρχιεπισκοπή Κερκύρας: Ιδρύθυκε το 1274. Περιλαμβάνει περίπου 3.000 μέλη, κυρίως μαλτέζικης καταγωγής στην Κέρκυρα. Η εκκλησιαστική αυτή επαρχία περιλαμβάνει τις ενορίες των Επτανήσων και της Ηπείρου. Αρχιεπίσκοπος είναι ο Σεβασμιότατος Ιωάννης Σπιτέρης.
- Αποστολικό Βικαριάτο Θεσσαλονίκης: Η εκκλησιαστική αυτή επαρχία δρύθηκε το 1926 και ο τίτλος της παραπέμπει στη θέση που είχε ο αρχιεπίσκοπος της Θεσσαλονίκης ως τον 8ο αιώνα, ως ύπατος εκπρόσωπος του Πάπα στις Βαλκανικές επαρχίες του Πατριαρχείου της Ρώμης (επαρχίες του Ιλλυρικού). Σύμφωνα με το Κανονικό Δίκαιο της Καθολικής Εκκλησίας, η επαρχία αυτή σήμερα δεν πληροί όλες τις προϋποθέσεις για να αναδειχθεί σε αυτοτελή επισκοπή. Η βασική ενορία του Βικαριάτου βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη και στη δικαιοδοσία του ανήκουν οι Καθολικές Εκκλησίες του Βόλου, της Καβάλας και της Αλεξανδρούπολης. Αριθμεί περισσότερα από 2.000 μέλη και απασχολεί τα τάγματα των Αδελφών των Χριστιανικών Σχολών (Σαλεσιανοί, γνωστοί ως "freres"), των Αδελφών του Ελέους (τάγμα της Μητέρας Τερέζας της Καλκούτας) και των Αδελφών του Αγίου Ιωσήφ. Τοποτηρητής της επαρχίας ο Αρχιεπίσκοπος Κερκύρας, ενώ την ποιμαντική φροντίδα έχουν οι Πατέρες της Ιεραποστολής (Λαζαριστές). Η εκκλησιαστική αυτή επαρχία δεν είναι επίσημα αναγνωρισμένη από το ελληνικό κράτος.
- Εξαρχία Αρμενορρύθμων Καθολικών: Ιδρύθηκε το 1925 με την έλευση προσφύγων στη χώρα μας, μετά τη γενοκτονία του αρμενικού λαού από τους Τούρκους το 1918. Πρόκειται για κοινότητα Χριστιανών που τηρούν τα λειτουργικά έθιμα της Αρμενικής Εκκλησίας, αλλά βρίσκονται σε πλήρη κοινωνία με την Καθολική Εκκλησία. Τα μέλη της στην Ελλάδα δεν ξεπερνούν τις λίγες εκατοντάδες. Προϊσταται ο εκάστοτε Εξαρχος που ορίζει η Αγία Εδρα. Η Αρμενόρρυθμη Εξαρχία δεν είναι αναγνωρισμένη από το ελληνικό κράτος.
- Εξαρχία Ελληνορρύθμων Καθολικών: Ιδρύθηκε το 1923 και στη δικαιοδοσία της υπάγονται οι Ελληνόρρυθμοι Καθολικοί ή Ουνίτες στην Ελλάδα. Η Εξαρχία περιλαμβάνει περίπου 2000 πιστούς με μία ενορία στα Γιαννιτσά και μία στην Αθήνα. Έξαρχος είναι ο Επίσκοπος Γρατιανουπόλεως Ανάργυρος Πρίντεζης.
[Επεξεργασία] Προβλήματα της ελληνικής Καθολικής Εκκλησίας
[Επεξεργασία] Διασπορά του ποιμνίου
Το κυριότερο πρόβλημα, από ποιμαντικής πλευράς, για την Καθολική Εκκλησία στην Ελλάδα είναι η διασπορά των πιστών της σε όλη τη χώρα. Από τη διασπορά αυτή προέρχονται όλα τα άλλα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η Εκκλησία, η οποία, με την παρουσία τόσων ξενογλώσσων πιστών της, βλέπει να αλλάζει η μέχρι προ μερικών ακόμη ετών «παραδοσιακή» μορφή της. Έτσι δημιουργούνται ποιμαντικά προβλήματα με τους μικτούς γάμους, δυσκολίες για τη συγκέντρωση των παιδιών του κατηχητικού, των εφήβων, των νέων, δυσκολίες για τη δημιουργία «χριστιανικής κοινότητας» με κέντρο τον ενοριακό ναό. Η διασπορά αυτή, ακόμη και μέσα στις πόλεις, καθιστά πολύ δύσκολο το έργο των ιερέων και των μοναχών. Εξάλλου, το πρόβλημα νέων ιερατικών και μοναχικών κλήσεων, ιδιαίτερα μεταξύ των μοναχικών ταγμάτων, είναι πολύ οξύ και ανησυχητικό κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες.
[Επεξεργασία] Ζητήματα νομικής αναγνώρισης των οργάνων της Καθολικής Εκκλησίας από την ελληνική πολιτεία
Η Ιερά Σύνοδος δεν έχει αναγνωριστεί ως εκκλησιαστικός οργανισμός από την ελληνική πολιτεία και κατά συνέπεια οι αποφάσεις της δεν έχουν προς το παρόν νομική ισχύ. Αυτό σημαίνει πως, ενώ η ίδια μπορεί να προβαίνει σε ποιμαντικές πράξεις με την αναγνώριση του καθολικού ποιμνίου και την έγκριση της Αγίας Έδρας, δεν μπορεί να προβεί σε αστικές πράξεις με την ιδιότητα του νομικού προσώπου, ούτε μπορεί επισήμως να δρα ως συλλογικό όργανο των Ελλήνων Καθολικών και να τους εκπροσωπεί ενώπιον των κοσμικών αρχών. Συνακόλουθα το κεντρικό όργανο της εν Ελλάδι Καθολικής Εκκλησίας δεν μπορεί να κατέχει κανενός είδους περιουσιακά στοιχεία.
Το ζήτημα της νομικής αναγνώρισης της Ιεράς Συνόδου συνδέεται με την αναγνώριση ολόκληρων εκκλησιαστικών περιφερειών από την πολιτεία και έχει προκαλέσει τις επανειλημμένες διαμαρτυρίες της Καθολικής Εκκλησίας και δυσμενείς αναφορές από διεθνείς οργανισμούς σχετικά με το σεβασμό των δικαιωμάτων των θρησκευτικών μειονοτήτων στην Ελλάδα. Η χώρα έχει κατηγορηθεί ότι μη αναγνωρίζοντας τα διοικητικά όργανα της εν λόγω Εκκλησίας εμποδίζει την ελεύθερη άσκηση των δραστηριοτήτων της και κατά συνέπεια καταπιέζει την ελεύθερη άσκηση της θρησκείας.
[Επεξεργασία] Υποσημειώσεις
[Επεξεργασία] Πηγές
- Ιστοσελίδα της Καθολικής Αρχιεπισκοπής Κέρκυρας
- Ιστοσελίδα της Καθολικής Αρχιεπισκοπής Τήνου-Νάξου
- H Καθολική Εκκλησία στην Ελλάδα
- Ελληνική Καθολική Εξαρχία
- Κουστωδία Φραγκισκανών Αγίων Τόπων-Ρόδου
- Καθολική εκκλησία της Κρήτης
- Μαρωνίτες Κύπρου
