Κίτσος Μακρής
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Κίτσος Μακρής (Λάρισα, 1917 – Βόλος, 1988) ήταν έλληνας λαογράφος.
Το 1926 εγκαταστάθηκε στο Βόλο, όπου και έζησε μέχρι το θάνατό του.
Το 1939 εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο με τίτλο Ο ζωγράφος Θεόφιλος, ήταν από τους πρώτους μελετητές του μεγάλου αυτού ζωγράφου. Την ίδια χρονιά, ξεκίνησε προσπάθεια για την διάσωση των έργων του Θεόφιλου, με αποτέλεσμα στην συλλογή του Κίτσου Μακρή να βρίσκονται σήμερα ορισμένα από τα σημαντικότερα έργα του ζωγράφου. Φωτογράφισε επίσης πάμπολλα μνημεία λαϊκής τέχνης του Πηλίου και έτσι στη λαογραφική συλλογή του αφησε πάνω από 5.000 φωτογραφίες και διαφάνειες.
Στη διάρκεια της Κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Αργότερα, εκλέχτηκε τρεις φορές δημοτικός σύμβουλος Βόλου.
Η προσφορά του στην ανάδειξη και διάσωση της ελληνικής λαϊκής τέχνης ήταν σημαντικότατη. Με διαλέξεις και μαθήματα σε όλη την Ελλάδα, με άρθρα του σε εφημερίδες και περιοδικά, και με ταξίδια στο εξωτερικό για εκθέσεις και μελέτη, απέκτησε αλλά και διέδωσε τις τεράστιες γνώσεις του πάνω στη λαϊκή τέχνη. Για τον λόγο αυτό, τιμήθηκε και από την Ακαδημία Αθηνών.
Πριν από τον θάνατό του, δώρισε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας το σπίτι του για να χρησιμοποιείται ως κέντρο ερευνών και μουσείο (σημερινό Λαογραφικό Κέντρο Κίτσου Μακρή).
