Ιμομάλι Ραχμόν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Ιμομάλι Ραχμόν

Ο Ιμομάλι Ραχμόν (Emomalii Rahmon, Эмомалии Раҳмон, πρώην Emomali Sharifovich Rahmonov, Эмомалӣ Шарифович Раҳмонов ή ایماملی رحماناو) είναι o δεύτερος Πρόεδρος του Τατζικιστάν, Αρχηγός Κράτους από το 1992 και Πρόεδρος από το 1994.

Γεννήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 1952 στο Κουλιάμπ ως Ιμομάλι Ραχμόνοφ και κατάγεται από αγροτική οικογένεια. Παντρεύτηκε την Αζίζμο Αζαντουλάεβα. Διέφυγε δολοφονικής απόπειρας το 1997 στο Hujand, ενώ εναντίον της κυβέρνησής του έγιναν δύο απόπειρες πραξικοπήματος, το 1997 και το 1998. Ανήκει στους Ζωροάστρες.

[Επεξεργασία] Πολιτική άνοδος

Το 1990 εξελέγη βουλευτής στο Ανώτατο Σοβιέτ της ΣΣΔ Τατζικιστάν. Έτσι, εξελέγη Πρόεδρος του Ανωτάτου Συμβουλίου μετά την ανεξαρτητοποίηση της χώρας, το 1992 και Πρόεδρος στις 6 Νοεμβρίου 1994. Ορκίστηκε Πρόεδρος στις 16 Νοεμβρίου 1994 και επανεξελέγη (με το Δημοκρατικό Κόμμα του Λαού του Τατζικιστάν) στις 6 Νοεμβρίου 1999 για επταετή θητεία, με 97% των ψήφων,

[Επεξεργασία] Επανεκλογή

Στις 22 Ιουνίου 2003, κέρδισε ένα δημοψήφισμα, με βάση το οποίο του επετράπη να διεκδικήσει άλλες δύο θητείες στο αξίωμα του Προέδρου μετά το 2006. O Ραχμόνοφ επανεξελέγη στις 6 Νοεμβρίου 2006 στην προεδρία της χώρας με περίπου 79% των ψήφων, στις εκλογές που μποϋκοτάρισε η αντιπολίτευση λόγω εκτεταμένης νοθείας. Ο κύριος αντίπαλος του Ραχμόνοφ, ο Ολιμζόν Μπομπόγεφ, του Οικονομικού Μεταρρυθμιστικού Κόμματος, έλαβε το 7,2% των ψήφων. Η συμμετοχή ανήλθε στο 91%.

[Επεξεργασία] Αλλαγή επωνύμου

Ο Ιμομάλι Ραχμόν αφαίρεσε το ρωσικό «οφ», τα δύο τελευταία γράμματα του επιθέτου του, στο πλαίσιο προσπάθειας για να αναβιώσει η κληρονομιά των Περσών στο Τατζικιστάν. Τον Απρίλιο του 2007 ανακοινώθηκε ότι οι ξένοι εταίροι είχαν ενημερωθεί για την αλλαγή του ονόματος σε Ραχμόν από Ραχμόνοφ. Η ανακοίνωση για την αλλαγή έγινε από τον ίδιο τον Πρόεδρο, το Μάρτιο του 2007.

Στο Τατζικιστάν οι κάτοικοι ομιλούν τη διάλεκτο Φαρσί, αλλά οι περισσότεροι είχαν προσθέσει ρωσικές καταλήξεις στα επίθετά τους όπως «οφ» ή «εφ» επί τσαρικού και σοβιετικού καθεστώτος. Ο Ραχμόν ενθάρρυνε και άλλους Τατζίκους να αφαιρέσουν τις σλαβικές καταλήξεις από τα ονόματά τους. Η αφαίρεση των καταλήξεων αυτών συνοδεύτηκε από μία σταδιακή επανεμφάνιση τοπικών διαλέκτων και πολιτισμών έπειτα από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης το 1991.