Ιατρικός περιοδικός τύπος (Ελλάδα)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Αυτό το άρθρο χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης. Σημείωση: Πολλές φορές τα κείμενα στα οποία βρίσκεται αυτό το πρότυπο, παραβιάζουν πνευματικά δικαιώματα. Κάντε ένα σχετικό έλεγχο πριν ξεκινήσετε την επιμέλεια, αφού είναι πιθανό να διαγραφεί. Μετά την επιμέλεια του άρθρου, είστε ελεύθεροι να διαγράψετε αυτή την επισήμανση. Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα άρθρα Πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και Βικιπαίδεια:Οδηγός μορφοποίησης άρθρων.

Τα ιατρικά περιοδικά στην Ελλάδα είναι πολλά. Ωστόσο, δεν είναι όλα καταχωρημένα σε μια ενιαία βάση δεδομένων, γεγονός που δημιουργεί την αίσθηση ότι είναι ελάχιστα.

Τα πρότυπα που ακολουθούν τα ιατρικά περιοδικά της Ελλάδας έχουν απόλυτη αντιστοιχία με τα ξένα. Η ποιότητα τους κυμαίνεται από μέτρια έως πολύ καλή για τα περισσότερα από αυτά. Ένα πράγμα το οποίο δεν έχουν ακόμα καταφέρει να επιτύχουν είναι η γρήγορη απάντηση στον συγγραφέα, με αποτέλεσμα, να χρειαστεί κάποιος να περιμένει πάνω από 1 χρόνο για να λάβει μια απορριπτική απάντηση. Το μεγάλο διάστημα αναμονής έχει κάνει πολλούς επιφανείς Έλληνες επιστήμονες σήμερα να δημοσιεύουν μόνο σε ξένα περιοδικά, γιατί οι ερευνητές δεν μπορούν να περιμένουν 1 χρόνο για μια ερευνητική εργασία που πρέπει να βγει άμεσα στο φως. Υπάρχουν σήμερα ελληνικά περιοδικά που προσπαθούν να προσελκύσουν ξένους συγγραφείς και εκδίδουν τεύχη στην αγγλική γλώσσα, παρά το γεγονός ότι το όνομα τους παραπέμπει στην Ελλάδα.

Οι βάσεις δεδομένων που υπάρχουν σήμερα στην Ελλάδα για ιατρικά περιοδικά είναι η ΙΑΤΡΟΤΕΚ[1] και η ΙΑΤRIKI ON LINE[2]. Η πρώτη δεν προσφέρει δωρεάν τα άρθρα, ενώ η δεύτερη όμως το επιτυγχάνει. Oι Έλληνες γιατροί συνήθως δεν αγοράζουν ιατρικά περιοδικά. Είναι πολλοί οι άνεργοι σε αναμονή ειδικότητας ( η οποία μπορεί να ξεπερνάει τα 5 έτη) και ακόμα πιο πολλοί είναι οι χαμηλόμισθοι ή ημιαπασχολούμενοι ιατροί, οπότε είναι φυσικό να μην διαθέτουν χρήματα στην αγορά ιατρικών περιοδικών. Από την άλλη πλευρά, είναι δύσκολο για ένα γιατρό Νοσοκομείου, να μελετήσει στη Βιβλιοθήκη του Νοσοκομείου, καθώς η αντιστοιχία διορισμένων ιατρών προς τις πραγματικές ανάγκες των Νοσοκομείων είναι κατά κανόνα απαγορευτική.

Το πρώτο ελληνικό περιοδικό που κατάφερε να μπει στη βάση δεδομένων Pubmed ήταν το Ηellenic Journal of Nuclear Medicine, [3], το οποίο έχει ελληνική και αγγλική έκδοση. Αυτό ήταν το πρώτο περιοδικό που έριξε φως σε Ελληνικές πρωτότυπες εργασίες και έδωσε ελπίδα και σε νεότερα ελληνικά περιοδικά. Ξεκίνησε από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Στη συνέχεια, αυτό που έκανε την εμφάνιση του στο Pubmed ήταν το Αnnals of General Psychiatry, [[4],το οποίο εκδίδεται μόνο στα Αγγλικά και κοστίζει σε κάθε συγγραφέα 1200 ευρώ για κάθε εργασία λόγω της δωρεάν πρόσβασης που έχει μέσω του Biomed Central.Αυτό το περιοδικό είναι προς παρόν το μόνο Ελληνικής προέλευσης περιοδικό που είναι καταχωρημένο στο Pubmed και έχει πραγματικά παγκόσμια συμμετοχή συγγραφέων. Ξεκίνησε από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Αυτό που ακολούθησε με την είσοδο του στο Pubmed, ήταν το περιοδικό Ηippokratia[5], το οποίο στα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του εκδιδόταν τόσο στα Ελληνικά και στα Αγγλικά, αλλά τώρα εκδίδεται μόνο στα Αγγλικά. Το περιοδικό ξεκίνησε από το Νοσοκομείο Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης. Διαθέτει υψηλής ποιότητας άρθρα.

Το ελληνικό περιοδικό που εξετάζει τους αξιολογητές αλλά και τους πληρώνει, είναι το Ελληνικές Σελίδες Ιατρικής, η ελληνική έκδοση του διεθνούς περιοδικού International Journal of Medicine,[6] To περιοδικό αυτό λειτουργεί με συμμετοχή του συγγραφέα στα έξοδα έκδοσης και τον χρεώνει με έξοδα αξιολόγησης. Απαντά σε περίπτωσης απόρριψης σε 2-3 μέρες και θετικά σε 1 εβδομάδα-10 μέρες. Αντίστοιχες προδιαγραφές έχει και η ελληνική έκδοση του Ιnternational Journal of Health Science, [7], το ΙJHS-Greek Pages.