Ιάμβη
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στην ελληνική μυθολογία η Ιάμβη ήταν θυγατέρα του θεού Πάνα και μιας Νύμφης, της Ηχούς. Αναφέρεται ότι η Ιάμβη υπηρετούσε στο σπίτι του βασιλιά Κελεού και της Μετανείρας στην Ελευσίνα, όταν πέρασε από εκεί η θεά Δήμητρα μεταμφιεσμένη σε θνητή γριά. Η Ιάμβη, βλέποντάς τη θλιμμένη, της έκανε αστεία και η Δήμητρα γέλασε «με την καρδιά της», με αποτέλεσμα η γη να ξαναγίνει γόνιμη. Αργότερα, η Ιάμβη έγινε η πρώτη ιέρεια της Δήμητρας και στην αρχαιότητα λατρεύθηκε και η ίδια ως θεότητα του αστείου, ξεδιάντροπου και σκωπτικού στίχου (βλ.λ. ίαμβος).
[Επεξεργασία] Πηγές
- Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969
Το περιεχόμενο του άρθρου βασίζεται στο αντίστοιχο άρθρο της Αγγλόγλωσσης Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL. (ιστορικό/συντάκτες). |