Θεόδωρος Τουρκοβασίλης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Θεόδωρος Τουρκοβασίλης ήταν Έλληνας δικηγόρος, πολιτικός και ιδρυτής πολιτικού κόμματος. Γεννήθηκε το 1891 στην Αλωνίσταινα της Αρκαδίας και πέθανε στην Αθήνα το 1975. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών επέστρεψε στη Τρίπολη (1914) όπου και άρχισε να δικηγορεί. Από νωρίς ασχολήθηκε με τη πολιτική όπου και πρωτοεκλέχθηκε βουλευτής Αρκαδίας το 1920 με το Λαϊκό Κόμμα του Δημητρίου Γούναρη. Στη συνέχεια μετά τον τυφεκισμό εκείνου προσχώρησε στο Κόμμα των Ελευθεροφρόνων του Ιωάννη Μεταξά. Μετά τις εκλογές του 1926 που δημιουργήθηκε οικουμενική κυβέρνηση, ανέλαβε υπουργός Δικαιοσύνης και στις δύο κυβερνήσεις συνασπισμού που ακολούθησαν. Το 1929 εκλέχθηκε γερουσιαστής Αρκαδίας, ενώ το 1933 ανέλαβε υπουργός Παιδείας στη κυβέρνηση συνασπισμού του Π. Τσαλδάρη. Επί κυβερνήσεως του Γ. Κονδύλη το 1935 ανέλαβε και πάλι υπουργός Παιδείας.

Το δε 1943 επί κατοχικής κυβέρνησης του Δ. Ράλλη ανέλαβε τη Διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδος, όπου και τρεις μήνες μετά την ανάληψη συνελήφθη από τους Γερμανούς και φυλακίσθηκε επί τετράμηνο. Μετά την απελευθέρωση το 1946 ίδρυσε το Κόμμα των Εθνικοφρόνων, ενώ στις εκλογές των ετών 1950 και 1951 συνεργαζόμενος με τον Κ. Μανιαδάκη δημιούργησαν την Ανεξάρτητη Παράταξη. Στις δε εκλογές του 1956 έλαβε μέρος ως αρχηγός του Κόμματος των Εθνικοφρόνων.

Ο Θεόδωρος Τουρκοβασίλης διακρίθηκε ιδιαίτερα για την αμείωτη μαχητικότητα με την οποία και υποστήριζε τις διάφορες απόψεις του σε οποιοδήποτε χώρο εντός και εκτός της Βουλής.