Γιάκοβ Μιχάηλοβιτς Σβερντλόφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Γιάκοβ Σβεντρλόφ

Ο Γιάκοβ Μιχάηλοβιτς Σβερντλόφ (ρωσ.: Я́ков Миха́йлович Свердло́в) γεννηθήκε το 1885 και πέθανε πολύ νέος το 1919. Υπήρξε ένα από τα πέντε μέλη του Στρατιωτικού Επαναστατικού Κέντρου (μαζί με τους Στάλιν, Τζερτζίνσκι, Μπουμπνόφ και Ουρίτσκι) που καθοδήγησαν την ένοπλη κατάληψη της εξουσίας τον Οκτώβρη 1917. Στη συνέχεια υπήρξε κορυφαίος οργανωτής του Κόμματος των Μπολσεβίκων και του Σοβιετικού Κράτους, όπου η επανάσταση τον όρισε Πρόεδρο της Πανενωσιακής Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής των Σοβιέτ, θέση από την οποία συντόνιζε, με ατσαλένια θέληση και ικανότητα τις απίστευτα περίπλοκες (πολιτικές, οικονομικές) υποθέσεις, σε συνθήκες εμφυλίου πολέμου και ιμπεριαλιστικής επέμβασης.

[Επεξεργασία] Ο Β.Ι.Λένιν για τον Σβερντλόφ

Η επαναστατική προσωπικότητα του Γ. Μ. Σβερντλόφ, αποτυπώνεται στα παρακάτω λόγια του Β. Ι. Λένιν, που αποτελούν αποσπάσματα από το «Λόγος στη Μνήμη του Σβερντλόφ».

«Στο πρόσωπο του σ. Σβερντλόφ έτυχε να εκδηλωθούν στην πορεία της επανάστασής μας, στις νίκες της, με τη μεγαλύτερη πληρότητα και ολοκλήρωση, μεγαλύτερη από κάθε άλλον, τα κυριότερα και ουσιαστικότερα γνωρίσματα της προλεταριακής επανάστασης, και σ' αυτό ακριβώς πολύ περισσότερο, παρά στην απεριόριστη αφοσίωση του στην προλεταριακή υπόθεση βρίσκεται η σημασία του σαν ηγέτη της προλεταριακής επανάστασης.»