Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης ήταν Ορθόδοξος μοναχός που έζησε στο Άγιο Όρος.
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Η ζωή του
Ο παπα- Εφραίμ Κατουνακιώτης γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 1912 στο Αμπελοχώρι Θηβών. Ο πατέρας του ονομάζονταν Ιωάννης Παπανικήτας και η μητέρα του Βικτωρία και είχαν 4 παιδιά. Το κοσμικό όνομα του παπα-Εφραίμ ήταν Ευάγγελος. Ο Γέροντας έζησε τα παιδικά του χρόνια στο Αμπελοχώρι, στις πρώτες τάξεις του δημοτικού όμως, οι γονείς του εγκαταστάθηκαν στην Θήβα, για να διευκολύνουν τις σπουδές των παιδιών τους. Μαθημένος να εκκλησιάζεται πολύ συχνά, συνδέθηκε νωρίς με μοναχούς και μοναχές, και άρχισε από κοσμικός ήδη να ζει ζωή σχεδόν καλογερική.
[Επεξεργασία] Μοναστική ζωή
Την 14η Σεπτεμβρίου 1933 ο Ευάγγελος αποφάσισε να μονάσει και ήλθε στην έρημο του Αγίου Όρους στα Κατουνάκια, στο ησυχαστήριο του Όσιου Εφραίμ του Σύρου και υποτάχτηκε στην συνοδεία των Γεροντάδων Εφραίμ και Νικηφόρου παλιών οικογενειακών γνωστών. Ένα εξάμηνο μετά την προσέλευση του, εκάρη μικρόσχημος μοναχός με το όνομα Λογγίνος. Το 1935 έγινε μεγαλόσχημος μοναχός από τον Γέροντά του Νικηφόρο και έλαβε το όνομα Εφραίμ. Τον επόμενο δε χρόνο χειροτονήθηκε ιερέας.
Ό παπα-Εφραίμ γνώρισε τον ξακουστό στο Άγιο Όρος μοναχό Γέροντα Ιωσήφ τον Σπηλαιώτη ή Ησυχαστή (1898-1959) και συνδέθηκε πνευματικά μαζί του, αφού φυσικά πήρε την άδεια από τον Γέροντα του Νικηφόρο. Ό Γέροντας Ιωσήφ με την σειρά του, άσκησε καταλυτική επίδραση στην πορεία του νεαρού μοναχού στην πνευματική ζωή.
Το 1973 εκοιμήθη ο ιερομόναχος Νικηφόρος, ο Γέροντας του παπα-Εφραίμ. Ο παπα-Εφραίμ μετά το 1980 συγκρότησε συνοδεία τηρώντας την εντολή του Γέροντος Ιωσήφ να αποκτήσει συνοδεία μετά τον θάνατο του παπα-Νικηφόρου.
[Επεξεργασία] Πνευματικά χαρίσματα
Ο παπα-Εφραίμ έγινε πασίγνωστος στο Άγιο Όρος, λόγω των ιδιαίτερων πνευματικών χαρισμάτων που εμφάνισε. Το 'παρατσούκλι' του στο Άγιο Όρος είναι "ο χαρισματούχος υποτακτικός", διότι έμεινε παροιμιώδης η υπακοή που επέδειξε στον Γέροντα του Νικηφόρο, έναν γέροντα πολύ σκληρό κατά γενική ομολογία. Ως ιερουργός εθεωρείτο πρότυπο από πολλούς συγχρόνους του. O παπα-Εφραίμ θεωρούσε την κάθε θεία Λειτουργία και μία θεοφάνεια, ένα συγκλονιστικό και βαθύτατα πνευματικό γεγονός.
[Επεξεργασία] Οι ασθένειες του
Ο Γέροντας ήταν αλλεργικό άτομο. Η ασθένεια του εκδηλώθηκε από δεκατεσσάρων ετών σαν σβώλοι άμμου στα μάτια. Επίσης εμφάνισε αργότερα, μία σοβαρή εκζεματώδη κατάσταση στην άρθρωση του αστραγάλου. Το 1996 ό παπα-Εφραίμ έπαθε εγκεφαλικό επεισόδιο και έπεσε σε ακινησία. Δεν γόγγυσε καθόλου αλλά δοξολογούσε τον Θεό.
Στις 14/27 Φεβρουαρίου 1998 ό παπα- Εφραίμ Κατουνακιώτης ο πολύκλαυστος ιερέας 'κοιμήθηκε' και ετάφη στον περίβολο του κελιού του, σε τάφο που είχε ο ίδιος σκάψει με τα χέρια του.
