Βασίλης Λεβέντης
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Βασίλης Λεβέντης (Μεσσήνη, 1951) είναι Έλληνας πολιτικός, πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων, γνωστός από τις τηλεοπτικές εμφανίσεις του.
Είναι τέταρτο παιδί του Αποστόλου και της Γρηγορίας Λεβέντη. Η οικογένεια Λεβέντη μετοίκησε στον Πειραιά όπου ο Βασίλης Λεβέντης ολοκλήρωσε τη στοιχειώδη και μέση εκπαίδευση. Το 1969 εισήλθε τέταρτος στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, στη σχολή Πολιτικών Μηχανικών και. αργότερα, μετεκπαιδεύτηκε στη Γερμανία.
Κατά τη διάρκεια του αντιδικτατορικού αγώνα (1970-1974), ο Βασίλης Λεβέντης, φοιτητής του Πολυτεχνείου κατείχε πολύγραφο και με ομάδα συμφοιτητών του διένειμε προκηρύξεις, καλώντας τους Αθηναίους σε εξέγερση ενάντια στο αιματηρό δικτατορικό καθεστώς.[εκκρεμεί παραπομπή] Η πρώτη επαφή του Βασίλη Λεβέντη με την πολιτική έγινε το 1975 όταν, ως συνεργάτης του πρώην πρύτανη του Πολυτεχνείου Κυπριανού Μπίρη, συνέβαλε στην σύνταξη των άρθρων 21 και 24 του Συντάγματος και στην δημιουργία του προγράμματος ΔΕΠΟΣ.
Ολοκλήρωσε την στρατιωτική του θητεία στο Πολεμικό Ναυτικό στη Διεύθυνση Διοικητικής Μέριμνας Ναυτικού (Δ.Δ.Μ.Ν.), στο Ναύσταθμο Σαλαμίνας, ως Επίκουρος Σημαιοφόρος, την περίοδο 1976-1978.
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Πολιτική σταδιοδρομία
Με την πολιτική απασχολήθηκε από το 1982, οπότε έθεσε και υποψηφιότητα για δήμαρχος του Πειραιά. Το 1984 ίδρυσε το πρώτο Οικολογικό κόμμα στην Ελλάδα, ενώ ο συνδυασμός που δημιούργησε με τον τίτλο "Ελεύθεροι", συμμετείχε στις Ευρωεκλογές της ίδιας χρονιάς λαμβάνοντας 8.816 ψήφους και ποσοστό 0,15%.
Στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του 1989 μετείχε ως υποψήφιος βουλευτής στο ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας στη Β' Αθήνας, όμως με 5.212 σταυρούς προτίμησης κατατάχθηκε μόλις 29ος ανάμεσα σε 31 υποψήφιους και δεν εκλέχτηκε.[1]
Το 1990 ίδρυσε τον τηλεοπτικό σταθμό Κανάλι 67 τον οποίο αργότερα πούλησε στον εκδότη Γιώργο Κουρή που το μετονόμασε σε Extra Channel 3. Το 1992 πραγματοποιήθηκε το ιδρυτικό συνέδριο της Ένωσης Κεντρώων. Το όνομα του κόμματος επελέγη για να θυμίζει την Ένωση Κέντρου της οποίας ιδρυτής και πρόεδρος ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου.
[Επεξεργασία] Αναπληρωματικές εκλογές του 1992
Ο Βασίλης Λεβέντης έγινε ευρύτερα γνωστός λόγω της συμμετοχής του στις αναπληρωματικές εκλογές στις 5 Απριλίου 1992 στην εκλογική περιφέρεια Β' Αθηνών. Ο Δημήτρης Τσοβόλας, ως τότε βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην ίδια περιφέρεια, καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης από το Ειδικό Δικαστήριο για το σκάνδαλο Κοσκωτά και σε παρεπόμενη ποινή στέρησης των πολιτικών του δικαιωμάτων (εκλέγειν και εκλέγεσθαι) οπότε και εξέπεσε από βουλευτής. Σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την, κατά τη γνώμη τους άδικη, δίκη και καταδίκη του Τσοβόλα, οι επιλαχόντες του ΠΑ.ΣΟ.Κ., οι οποίοι κατά το Σύνταγμα θα λάμβαναν τη θέση του, αρνήθηκαν να ορκιστούν βουλευτές μέχρις εξαντλήσεως του αριθμού τους. Κατά το νόμο θα έπρεπε να προκηρυχθούν αναπληρωματικές εκλογές για αυτήν τη μία έδρα, πράγμα το οποίο και έγινε.
Η Νέα Δημοκρατία, είτε για να μην κατηγορηθεί για περαιτέρω πολιτικοποίηση της δίκης και καταδίκης Τσοβόλα, ότι δηλαδή επεδίωξε την καταδίκη του για να κερδίσει μία επιπλέον έδρα,[εκκρεμεί παραπομπή] (καθώς είχε πλειοψηφία μόνο μιας έδρας στη Βουλή), είτε για να αποφύγει μία μεγάλης έκτασης ήττα, αποφάσισε να μην κατεβάσει υποψήφιο στις εκλογές αυτές.
Την έδρα κέρδισε με μεγάλη πλειοψηφία για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ο Γεώργιος-Αλέξανδρος Μαγκάκης. Ο Βασίλης Λεβέντης απέσπασε περισσότερες από 100.000 ψήφους, αριθμός κατά πολύ μεγαλύτερος από την εκλογική δύναμη της Ένωσης Κεντρώων στην περιφέρεια.
[Επεξεργασία] Από το 1993 μέχρι σήμερα
Η Ένωση Κεντρώων συμμετείχε σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις για το Κοινοβούλιο και το Ευρωκοινοβούλιο από το 1993 μέχρι το 2007, αποσπώντας κάθε φορά ποσοστά που δεν ξεπερνούν το 1% του εκλογικού σώματος.
Από το 2000 διατηρεί τηλεοπτική εκπομπή πολιτικού περιεχομένου στο Extra Channel με τίτλο Πολιτικός Μαραθώνιος που προβάλλεται σε εβδομαδιαία βάση. Από το ίδιο έτος αρθρογραφεί στην εφημερίδα Αυριανή. Φιλοξενείται δε συχνά, από δημοσιογράφους περιφερειακών καναλιών για συνεντεύξεις και σχολιασμό της επικαιρότητας. Από το 2004 διακινεί την εφημερίδα-όργανο του κόμματος της Ένωσης Κεντρώων «Αντιδιαπλοκή». Επίσης είναι ο συγγραφέας δυο βιβλίων-συλλογών δημοσιευμάτων του στην Αυριανή, τα «Εκδότες και δημοσιογράφοι, οι μεγάλες πληγές της ελληνικής κοινωνίας» και «Ανοίγουμε το αρχείο του Βασίλη Λεβέντη».
Ο Βασίλης Λεβέντης υποστηρίζει ότι έχει γίνει δολοφονική απόπειρα εναντίον του στην Καλλιθέα Αττικής κατά τις αναπληρωματικές εκλογές Β' Αθηνών του 1992. Επίσης, καταγγέλλει μία δεύτερη δολοφονική απόπειρα στην περιοχή Μαλγάρων Θεσσαλονίκης στις 21 Σεπτεμβρίου 1996 (παραμονή των βουλευτικών εκλογών του 1996). Τα περιστατικά δεν έχουν εξιχνιαστεί.
[Επεξεργασία] Σάτιρα
Η παρουσία και ο λόγος του Βασίλη Λεβέντη έχουν γίνει αντικείμενα σάτιρας. Στο διαδίκτυο διακινείται ένα βίντεο με τηλεοπτική εκπομπή από τις 15 Μαρτίου 1993 με τον Βασίλη Λεβέντη να καταφέρεται με βαρείς χαρακτηρισμούς κατά πολιτικών. Την ίδια ημέρα είχε διαταχτεί η ρίψη των κεραιών του Καναλιού 67 από τον Υμηττό. Ο Βασίλης Λεβέντης υποστηρίζει ότι η τότε κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη προσπάθησε να κλείσει το κανάλι, φοβούμενη τις εκπομπές του, στις οποίες ο Βασίλης Λεβέντης υπενθύμιζε την Αποστασία του 1965.[2]
Στις αρχές του 1994 ο τότε δημοσιογράφος-και μετέπειτα υπουργός εργασίας-Πάνος Παναγιωτόπουλος κάλεσε τον Βασίλη Λεβέντη σε εκπομπή του στο κανάλι ΑΝΤ1 και καθώς είχε διάθεση εμπαιγμού, βγάζοντας ακόμα και πίτσες στο στούντιο, ο Λεβέντης αντέδρασε με αποτέλεσμα να ακολουθήσει έντονος λεκτικός διαξιφισμός στον αέρα. Τις επόμενες ημέρες ο δημοσιογράφος δέχθηκε έντονη κριτική από τα ΜΜΕ ενώ κλήθηκε και σε απολογία από την ΕΣΗΕΑ.[εκκρεμεί παραπομπή]
[Επεξεργασία] Σημειώσεις και αναφορές
- ↑ Οι εκλογές της 18ης Ιουνίου 89', Εκδόσεις Το Ποντίκι, Αθήνα 1989, σελ.16
- ↑ Συχνές ήταν και οι επιθέσεις κατά του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη για όσο διάστημα ήταν πρωθυπουργοί. Ο Βασίλης Λεβέντης καταφέρεται επίσης και κατά εκδοτών και επιχειρηματιών.
