Αχελώος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το άρθρο αυτό αναφέρεται στον ποταμό Αχελώο. Για άλλα άρθρα με το ίδιο όνομα, δείτε Αχελώος (αποσαφήνιση)

Ο Αχελώος είναι ο δεύτερος σε μήκος ποταμός της Ελλάδας. Πηγάζει από την οροσειρά της Πίνδου και συγκεκριμένα από το όρος Λάκμος (Περιστέρι), νότια νοτοδυτικά του Μετσόβου και μετά από μια διαδρομή 255 χιλιομέτρων εκβάλλει στο Ιόνιο πέλαγος, έχοντας σχηματίσει με τις προσχώσεις του τα νησιά Εχινάδες. Κατά τη διαδρομή του διέρχεται από τους νομούς Τρικάλων, από τα όρια των νομών Καρδίτσας και Άρτας και στη συνέχεια από τα όρια των νομών Ευρυτανίας και Αιτωλοακαρνανίας. Διαχωρίζει με την πορεία του την Ακαρνανία από την Αιτωλία, διασχίζοντας διαδοχικά τις τεχνητές λίμνες των Κρεμαστών, του Καστρακίου και του Στράτου και αρδεύει την πεδιάδα του Αγρινίου. Στη ροή του προς το Ιόνιο δέχεται τα νερά των παραποτάμων του Αγραφιώτη, Ταυρωπού, Τρικεριώτη και Ινάχου. Σήμερα οι τρεις πρώτοι χύνονται στην τεχνητή λίμνη των Κρεμαστών και ο τέταρτος στην τεχνητή λίμνη του Καστρακίου. Θεωρείται ο πλουσιότερος σε νερά γηγενής ποταμός της Ελλάδας.

Ο Αχελώος, με γεωγραφικά στοιχεία Ε 21 17 και Ν 37 38, εμπίπτει στην απόφαση της Ευρωπαϊκής επιτροπής 2006/613/ΕΚ και αποτελεί έναν από τους τόπους κοινοτικής σημασίας στη μεσογειακή γεωγραφική περιοχή.

Πίνακας περιεχομένων 1 Ονομασία 2 Σήμερα 3 Δείτε επίσης 4 Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία] Ονομασία

Η ονομασία Αχελώος πιθανότατα να προέρχεται από την ρίζα «αχ» που σημαίνει νερό και το συγκριτικό επίθετο «λώων» που σημαίνει καλύτερος. Η λαϊκότερη ονομασία του ποταμού είναι Ασπροπόταμος ή Άσπρος. Υπάρχουν αρκετές εκδοχές για την προέλευση της ονομασίας αυτής, οι πλέον διαδεδομένες τη συνδέουν με την αφρισμένη εικόνα του ποταμού κατά τους ανοιξιάτικους μήνες όταν λυώνουν τα χιόνια ή με το λευκό χρώμα των χαλικιών στις όχθες του και την άσπρη λάσπη που κατεβάζει το ρεύμα του.

[Επεξεργασία] Σήμερα

Κατά την μυθολογία ο Αχελώος έδωσε στον Ηρακλή το κέρας της Αμάλθειας. Στην πραγματικότητα όμως αυτό ήρθε μετά από 2.500 χρόνια, από τους σύγχρονους Έλληνες, με τη κατασκευή των μεγάλων υδροηλεκτρικών έργων (φραγμάτων) στη περιοχή απ΄ όπου και παράγεται "αφειδώς" ηλεκτρική ενέργεια. Τα δε έργα αυτά αποτελούν σήμερα και τη σπονδυλική στήλη του ηλεκτρικού εξοπλισμού της Χώρας.

[Επεξεργασία] Δείτε επίσης

• Υδροηλεκτρικό φράγμα Κρεμαστών
• Υδροηλεκτρικό φράγμα Καστρακίου
• Υδροηλεκτρικό φράγμα Στράτου

[Επεξεργασία] Βιβλιογραφία

Νίκος Πέτρου: Αχελώος, Εκδόσεις ΚΟΑΝ / ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, 2001.