Αυτόλυκος ο Πιταναίος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Αυτόλυκος ο Πιταναίος ή Πιτανεύς (περ. 360 π.Χ. – περ. 290 π.Χ.) ήταν ένας αρχαίος Έλληνας αστρονόμος, μαθηματικός και γεωγράφος. «Αυτόλυκος» σημαίνει «αυτόφωτος», αυτός που έχει το δικό του φως. Ο Αυτόλυκος γεννήθηκε στην Πιτάνη της Αιολίδας, στη Μικρά Ασία. Δεν είναι γνωστό τίποτα από τη ζωή του. Τα έργα του φαίνεται ότι γράφτηκαν ή τουλάχιστον ολοκληρώθηκαν στην Αθήνα, ανάμεσα στα έτη 335 π.Χ. και 300 π.Χ.. Τα σωζόμενα έργα του Αυτολύκου περιλαμβάνουν ένα βιβλίο για τις σφαίρες (το «Περί της κινουμένης σφαίρας») και ένα για την ανατολή και τη δύση των ουράνιων σωμάτων. Το «Περί της κινουμένης σφαίρας» θεωρείται η αρχαιότερη μαθηματική πραγματεία που σώζεται στο σύνολό της.[1]
Ο Ευκλείδης αναφέρεται σε εργασίες του Αυτολύκου. Ο Αυτόλυκος υπήρξε δάσκαλος του Αρκεσιλάου: Ο Διογένης ο Λαέρτιος γράφει ότι ο Αρκεσίλαος συνοδεύθηκε από τον δάσκαλό του Αυτόλυκο σε ένα ταξίδι στις Σάρδεις. Ο Φραγκίσκος Μαυρόλυκος μετέφρασε τα σωζόμενα έργα του Αυτολύκου τον 16ο αιώνα.
[Επεξεργασία] Μαθηματικά
Στη Γεωμετρία ο Αυτόλυκος μελέτησε τα χαρακτηριστικά και την κίνηση μιας σφαίρας στο ομώνυμο έργο του. Ο Θεοδόσιος της Βιθυνίας βασίσθηκε για το έργο του «Σφαιρικά» στην εργασία του Αυτολύκου.
[Επεξεργασία] Αστρονομία
Ο Αυτόλυκος μελέτησε τη σχέση ανάμεσα στην ανατολή και στη δύση των ουράνιων σωμάτων και έγραψε ότι «κάθε αστέρας που ανατέλλει και δύει, πάντα ανατέλλει και δύει στο ίδιο σημείο στον ορίζοντα».
Προς τιμή του Αυτολύκου φέρει το όνομά του κρατήρας στο βόρειο ημισφαίριο της Σελήνης, στη Θάλασσα των Βροχών.
