Αυτοκρατορία των Σελευκιδών
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
H Αυτοκρατορία των Σελευκιδών ήταν ένα Ελληνιστικό κράτος διάδοχο της κτήσης του Αλεξάνδρου του Μέγα, που περιλάμβανε την κεντρική Ανατολία, την Μεσοποταμία, την Παλαιστίνη, την Περσία, το Τουρκμενιστάν, το Παμίρ και την Κοιλάδα του Ινδού ποταμού. Διήρκεσε μεταξύ 323 και 60 π.Χ..
[Επεξεργασία] Ηγεμόνες
- Σέλευκος Α' Νικάτωρ
- Αντίοχος Α' Σωτήρ
- Αντίοχος Β' Θεός
- Σέλευκος Β' Καλλίνικος
- Σέλευκος Γ' Κεραυνός
- Αντίοχος Γ' ο Μέγας
- Σέλευκος Δ' Φιλοπάτωρ
- Αντίοχος Δ' Επιφανής
- Αντίοχος Ε' Ευπάτωρ
- Δημήτριος Α' Σωτήρ
- Αλέξανδρος Α' Βάλας
- Δημήτριος Β' Νικάτωρ
- Αντίοχος Στ' Διόνυσος
- Διόδοτος Τρύφων
- Αντίοχος Ζ' Σιδήτης
- Αλέξανδρος Β' Ζαβίνας
- Σέλευκος Ε' Φιλομήτωρ
- Αντίοχος Η' Γρυπός
- Αντίοχος Θ' Κυζικηνός
- Σέλευκος Στ' Επιφανής
- Αντίοχος Ι' Ευσεβής
- Αντίοχος ΙΑ' Επιφανής
- Δημήτριος Γ' Εύκαιρος
- Φίλιππος Α' Φιλάδελφος
- Αντίοχος ΙΒ' Διόνυσος
- Σέλευκος Ζ' Κυβιοσάκτης
- Αντίοχος ΙΓ' Ασιατικός
- Φίλιππος Β' Φιλορωμαίος
