Αντώνης Γιαννίδης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Αντώνης Γιαννίδης (Ταταύλα Μ. Ασίας 1901 – Μόσχα 1968, πραγματικό όνομα Αντώνης Ιωαννίδης) ήταν ηθοποιός.

Έπαιξε πρώτη φορά στο θέατρο μαζί ερασιτεχνικά συμμετέχοντας στο χορό του Οιδίποδα Τυράννου, σε μια παράσταση που είχε δώσει ο Αιμίλιος Βεάκης στην Κωνσταντινούπολη στις 4/12/1921. Το 1922 έπαιξε σε παραστάσεις της «Δραματικής Σχολής Κωνσταντινουπόλεως».

Μετά το 1922 κατέφυγε μαζί με τους φίλους του Βακαλό και Καστανάκη στο Παρίσι, όπου παρέμεινε τέσσερα χρόνια σπουδάζοντας στη Σχολή Ανατολικών Γλωσσών και παίρνοντας μαθήματα υποκριτικής και σκηνοθεσίας. Το 1926 ήρθε στην Αθήνα, και δούλεψε με τους μεγάλους θιάσους της εποχής για περίπου 20 χρόνια. Κατά τη διάρκεια της κατοχής υπήρξε μέλος του ΕΑΜ. Το 1946 ίδρυσε μαζί με το Βεάκη και τον Σεβαστίκογλου τον θίασο "Ενωμένοι Καλλιτέχνες".

Ξαναγύρισε για λίγο στο Παρίσι το 1947 μετά ως μέλος θιάσου στην Πράγα, στη Γιουγκοσλαβία, στη Ρουμανία και τη Βουλγαρία. Το 1948-49, περιόδευσε σε περιοχές που έλεγχε ο ΕΛΑΣ. Η πολιτική του στράτευση αυτή τον οδήγησε μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου στην Τασκένδη όπου συνέχισε τις θεατρικές σπουδές του. Εκεί συμμετείχε με μεγάλη επιτυχία σε παραστάσεις του Γιώργου Σεβαστίκογλου. Από το 1956 και μέχρι το θάνατό του εργάστηκε ως ραδιοφωνικός εκφωνητής στη Μόσχα.