Ανδρέας Συγγρός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Ανδρέας Συγγρός (Κωνσταντινούπολη 1830 – Αθήνα 1899) ήταν πολιτικός, τραπεζίτης, εθνικός ευεργέτης και ένας από τους ισχυρότερους άντρες της εποχής του.

Γεννήθηκε στη Κωνσταντινούπολη και ήταν γιός του γιατρού Γεωργιάδη Συγγρού από το χωριό Λιθί Χίου. Σπούδασε στη σχολή του Θεόφιλου Καΐρη στην Άνδρο και στη συνέχεια τέλειωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στην Ερμούπολη. Δραστηριοποιήθηκε στον τραπεζικό κλάδο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, ενώ στο τελευταίο τέταρτο του αιώνα επεκτάθηκε και στην Ελλάδα. Απέκτησε τεράστια περιουσία και μετά την εκχώρηση της Θεσσαλίας στην Ελλάδα εγκαταστάθηκε το 1872 στην Αθήνα, όπου κατασκεύασε το Μέγαρο Συγγρού, το οποίο δωρήθηκε αργότερα στο κράτος και σήμερα στεγάζει το Υπουργείο Εξωτερικών. Στις αρχές του 1870 ενεπλάκη σε ένα απο τα μεγαλύτερα χρηματιστηριακά σκάνδαλα της εποχής, που έμεινε γνωστό ως Λαυρεωτικά ή Λαυριακά. Ίδρυσε την Πιστωτική Τράπεζα με τον Ιωάννη Σκαλτσούνη. Το 1881 ίδρυσε την Ηπειροθεσσαλική Τράπεζα, ενώ διαδραμάτισε σημαίνοντα ρόλο στην πτώχευση του 1893: Λέγεται ότι ο Α. Συγγρός εμπόδισε με όλες του τις δυνάμεις τη σύναψη νέου δανείου απο την κυβέρνηση Τρικούπη με στόχο την πτώχευση και την παραχώρηση σε αυτόν τραπεζικού προνομίου. Επίσης θεωρείται μάλλον και ως κύριος υπεύθυνος της απομάκρυνσης του τότε πρωθυπουργού Θεόδωρου Δηλιγιάννη απο την εξουσία, τον Φεβρουάριο του 1892. Από το 1885 περίπου εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής Σύρου.

Το ευεργετικό του έργο στην Ελλάδα είναι αναμφισβήτητο. Με δαπάνες του έγινε η αποπεράτωση της διώρυγας της Κορίνθου, ανεγέρθηκαν τα μουσεία των Δελφών και της Αρχαίας Ολυμπίας, το Δημοτικό Θέατρο της Αθήνας, οι φερώνυμες φυλακές Συγγρού, το Παπάφειο Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, μετά την πυρπόλησή του, το εργαστήριο απόρων γυναικών, το δημοτικό σχολείο στη Φολέγανδρο καθώς και πολλά άλλα κοινωφελή ιδρύματα στη Χίο και στη Κωνσταντινούπολη. Με τη διαθήκη του δώρισε μεγάλες εκτάσεις στο «Αμαλίειο Ορφανοτροφείο», κληροδότησε μεγάλα ποσά όπως υπέρ των 100.000 λιρών μόνο για την κατασκευή νέας πτέρυγας στο νοσοκομείο του «Ευαγγελισμού», επίσης για την κατασκευή της μεγάλης λεωφόρου Αθήνας-Π. Φαλήρου που φέρει το όνομά του, κ.ά. Μετά τον θάνατό του η γυναίκα του δώρισε το κτήμα Συγγρού στο δημόσιο, ενώ κατασκεύασε και το ομώνυμο πρότυπο για την εποχή νοσοκομείο μεταδοτικών νοσημάτων «Ανδρέας Συγγρός».

Απεβίωσε στην Αθήνα το 1899. Ήταν παντρεμένος με την Ιφιγένεια Μαυροκορδάτου (1842-1921), χήρα Αντωνιάδη, και ήταν άτεκνος.
Το 1908 εκδόθηκαν τα απομνημονεύματά του σε 3 τόμους.