Αικατερίνη των Μεδίκων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αικατερίνη των Μεδίκων (Φλωρεντία 1519 - 1589), βασίλισσα της Γαλλίας (1547 - 1559) μετά τον γάμο της με τον βασιλιά της Γαλλίας Ερρίκο Β'.Κόρη του Λορέντζο Β' των Μεδίκων δούκα του Ουρμπίνο και της Μανταλένας της Οβέρνης, κόμισσας της Βουλώνης. Το 1533 σε ηλικία 14 ετών η κατερίνα παντρεύτηκε τον πρίγκηπα Ερρίκο δεύτερο γιό του βασιλιά της Γαλλίας Φραγκίσκου Α' και της βασίλισσας Κλαυδίας. Ο μεγάλος γιός του βασιλιά πρίγκηπας Φραγκίσκος (1518 - 1536) πέθανε (1536) οπότε διάδοχος στον Γαλλικό θρόνο έγινε ο σύζυγος της, που διαδέχθηκε (1547) τον πατέρα του σάν Ερρίκος Β'. Κατα την διάρκεια της βασιλείας του ο σύζυγος της έδινε περισσότερη εύνοια στους υπουργούς της παρά σε αυτήν. Ο Ερρίκος πέθανε (1559) και η Αικατερίνη ανέλαβε ανέλαβε αντιβασίλισσα για λογαριασμό του ασθενούς 15χρονου μεγαλύτερου γιού της Φραγκίσκου Β' που αμέσως πέθανε (1560). Τότε ανέλαβε αντιβασίλισσα για λογαριασμό του 10χρονου γιού της Καρόλου Θ' που και αυτός πέθανε πρόωρα (1574). Τότε η Αικατερίνη ανέλαβε ρόλο συμβασιλέας για λογαριασμό του μικρότερου γιού της Ερρίκου Γ'. Οι τρείς ασθενείς γιοί της Κατερίνας βασίλευσαν σε μιά εποχή κοινωνικών και θρησκευτικών αναβρασμών. Αρχικά προσεταιρίσθηκε την μερίδα των Προτεσταντών, τους γνωστούς Ουγενότους αλλά χωρίς να ασπαστεί την ιδεολογία τους. Γι'αυτό και άλλαξε τακτική και στράφηκε εναντίον τους με σκληρούς διωγμούς, με αποτέλεσμα να κατηγορηθεί σάν ηθικός αυτουργός της τρομακτικής σφαγής των Προτεσταντών σε όλη την Γαλλία την νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου (1572). Πρόσφατοι ιστορικοί την κατηγορούν οτι χρησιμοποιούσε κάθε ύπουλο μέσο προκειμένου να διατηρηθεί στον θρόνο της Γαλλίας η δυναστεία του Βαλουά.
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Μαύρα παιδικά χρόνια στην Φλωρεντία
Με την γέννεση της αναφέρεται οτι οι γονείς της χάρηκαν σάν να είναι αγόρι. Αλλά αμέσως έμεινε δισάρφανη αφού η μητέρα της πέθανε μόλις 17 ετών και στην συνέχεια ο πατέρας της απο σύφιλλη. Το νεαρό ζευγάρι είχε παντρευτεί σύμφωνα με συμμαχική συνθήκη μεταξύ του βασιλιά της Γαλλίας Φραγκίσκου Α', και του πάπα Λέοντα Ι' που ανήκε στην οικογένεια των Μεδίκων. Η Κατερίνα αρχικά τέθηκε υπο τις φροντίδες της γιαγιάς της Αλφονσίνας Ορσίνι που πέθανε (1520) και πήγε με την θεία της Κλαρίτσα Στρότζι με τα παιδιά της. Η Κατερίνα αγάπησε τα ξαδέλφια της στην οικογένεια των Στρότζι σάν να είναι δικά της αδέλφια. Ο θάνατος του πάπα Λέων Ι' (1521) οδήγησε σε σπάσιμο της ισχύος της οικογένειας των Μεδίκων μέχρι την εκλογή του πάπα Κλήμεντα Ζ' (1523) της οικογένειας των Μεδίκων. Ο Κλήμεντας τοποθέτησε την Κατερίνα στα ανάκτορα των Μεδίκων στην Φλωρεντία, και έγινε γνωστή στον λαό της Φλωρεντίας σάν η μικρή δούκισσα. Οι Μέδικοι ανατράπηκαν στην Φλωρεντία (1527) και η Κατερίνα σάν όμηρος τοποθετήθηκε σε μιά σειρά απο μοναστήρια, ενώ ο Κλήμεντας αναγκάστηκε να στέψει τον Κάρολο Ρωμαίο αυτοκράτορα. Τον Οκτώβριο 1529 τα στρατεύματα του Καρόλου πολιόρκησαν την Φλωρεντία με εντολή να συλλάβουν την Κατερίνα και να την σκοτώσουν ή να την ξευτιλίσουν σε πορνείο. Της έκαναν περιφορά στους δρόμους της πόλης πάνω σε έναν γάιδαρο ενώ η πόλη μετά απο τόσες κακουχίες, βομβαρδισμούς αναγκάστηκε να συνθηκολογίσει (12/8/1530). Ο Κλήμεντας κάλεσε την Κατερίνα στην Ρώμη για να την εξοπλίσει, αλλά στάλθηκε όμηρος για πέντε χρόνια στην Ισπανία χωρίς να έχει ιδιαίτερα προσόντα. αντίθετα διακρινόταν για την ασχήμια της που ήταν εμφανής στα εξογκωμένα μάτια της χαρακτηριστικό της οικογένειας των Μεδίκων. Αναζητήθηκε η εύρεση μνηστήρα μέχρι την στιγμή που ο βασιλιάς της Γαλλίας Φραγκίσκος Α' προσέφερε να παντρέψει τον δεύτερο γιό του Ερρίκο με την Κατερίνα λόγω της μεγάλης του αγάπης στην οικογένεια των Μεδίκων.
[Επεξεργασία] Γάμος της με τον διάδοχο Ερρίκο
Η γαμήλια τελετή έγινε στις 28/10/1533 στην Μασσαλία, εξαιρετικό γεγονός που έγινε με κάθε μεγαλοπρέπεια. Την ίδια την ημέρα του γάμου τους ο σύζυγος της Ερρίκος έγινε αντικείμενο κονταρομαχίας με έναν ωραίο νεαρό άντρα που η Κατερίνα γλυκοκοίταξε. Ο μήνας του μέλητος τελείωσε με τον θάνατο του πάπα Κλήμεντα, ενώ ο νέος πάπας Παύλος Γ' της κήρυξε ανοιχτά την έχθρα και αρνήθηκε να πληρώσει την τεράστια προίκα της οπότε και η ισχύς της έπεσε σημαντικά στην Γαλλική αυλή. Ο ίδιος ο βασιλιάς Φίλιππος την χαρακτήρισε γυμνή, ενώ δέν είχε καμιά εύνοια απο τον σύζυγο της για τον πρόσθετο λόγο οτι για 10 χρόνια δέν μπορούσε να τεκνοποιήσει. Το 1537 όταν μιά υπουργός του βασιλιά Φιλίππα Ντούκ του έκανε μιά εξώγαμη κόρη χρησιμοποίησε ο Ερρίκος σάν επιχείρημα να δείξει οτι η σύζυγος του και όχι αυτός είναι αιτία που δέν γεννιέται ο διάδοχος. Το 1536 ο Φραγκίσκος μεγαλύτερος αδελφός του συζύγου της ξαφνικά πέθανε ενώ έπαιζε έναν αγώνα τέννις οπότε και ο σύζυγος της έγινε ταυτόχρονα δελφίνος και διάδοχος του θρόνου. Η ανάγκη να γεννήσει τώρα διάδοχο γινόταν πολύ μεγάλη, και επειδή δέν ερχόταν ο Ερρίκος πιέστηκε απο φιλικούς του κύκλους ακόμα και απο τον πατέρα του να την χωρίσει. Αυτή μετά απο εξοντωτικές προσπάθειες χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα και κατάφερε τον Ιανουάριο 1544 να γεννήσει γιό κάτι που ανήγγελε με μεγάλη χαρά ο πεθερός της Φραγκίσκος Α'. Οι προσπάθειες καρποφόρησαν χάρη σε έναν γιατρό τον Ιωάννη Φερνέλ, που κατάφερε τελικά να εξεγείρει τις σεξουαλικές ορέξεις των δύο νέων. Αυτό ήταν κάτι που σταθεροποίησε τον ετοιμόρροπο γάμο τους ενώ έκανε μαζί του άλλα οχτώ παιδιά. Η 35χρονη Διάνα του Πουατιέ έγινε η μεγάλη ερωμένη του Ερρίκου, αλλά όταν του ζήτησε να διαλύσει τον γάμο του σεβάστηκε την σύζυγο και τους απογόνους που του έδωσε και αρνήθηκε. Με τον θάνατο του βασιλιά Φραγκίσκου Α' (1547) έγινε βασίλισσα της Γαλλίας.
[Επεξεργασία] Βασίλισσα της Γαλλίας
Η Αικατερίνη των Μεδίκων περιγράφεται με μεγάλο στόμα, εξογκωμένα μάτια, ταυτόχρονα χαριτωμένη με καλοσχηματισμένα άκρα. Άν και ο σύζυγος της την είχε υποτιμήσει έντονα αυτή αναλάμβανε την αντιβασιλεία όταν απουσίαζε αλλά με περιορισμένες δυνατότητες. Ο Ερρίκος ευνοούσε συνεχώς τις υπουργούς του και ιδιαίτερα την Διάνα του Πουατιέ ξοδεύοντας μαζί της το ένα τρίτο της ημέρας του. Οι αδελφοί Γκισέ γιοί του Κλαυδίου δούκα του Γκισέ σηκώθηκαν σε δύναμη. Ο Κάρολος της Λωρραίνης έγινε καρδινάλιος (1547), και ο Φραγκίσκος έγινε δούκας του Γκισέ (1550). Η αδελφή τους Μαρία του Γκισέ παντρεύτηκε τον Ιάκωβο Ε' της Σκωτίας και ήταν η μητέρα της Μαρίας Α' της Σκωτίας. Στάλθηκε στην Γαλλική αυλή όπου είχε υποσχεθεί να δοθεί στον δελφίνο Φραγκίσκο, και έμεινε στην Γαλλική αυλή για ασφάλεια οπου η Κατερίνα την είχε σάν να είναι δικό της παιδί, με την μητέρα της Μαρία να κυβερνά σάν αντιβασίλισσα στην Σκωτία. Ο Ερρίκος και η Κατερίνα ήταν αφοσιωμένοι γονείς απέναντι στα παιδιά τους, ενώ η Κατερίνα παραλίγο να πεθάνει στην γέννα δύο διδύμων θυγατέρων (1556). Άν και δυσαρεστημένη με τις ερωμένες του συζύγου του δέν αντέδρασε έντονα, αφού και οι ίδιες με την σειρά τους τον ενθάρρυναν να αφιερώνει πολλές ώρες με την σύζυγο του και να τεκνοποιεί συνεχώς. Τον Απρίλιο 1559 ο Ερρίκος υπέγραψε την συνθήκη του Καμπρέσις με την Ισπανία αρραβωνιάζοντας την 13χρονη κόρη του Ελισσάβετ με τον βασιλιά της Ισπανίας Φίλιππο Β'. Κατα μαρτυρίες της Μαργαρίτας του Βαλουά η Αικατερίνη είδε σε όνειρο τον σύζυγο της τραυματισμένο και το πρόσωπο του σκεπασμένο με αίμα. Θυμήθηκε τον προφήτη Νοστράδαμο που τον είχε συμβουλεύσει να μήν πάρει μέρος στην μονομαχία, και τον παρακάλεσε να μήν το κάνει αλλά αυτός δέν της έδωσε σημασία. Στην μονομαχία ο Ερρίκος νίκησε τον δούκα του Νεμούρ αλλά τραυματίστηκε θανάσιμα απο τον νεαρό Γαβριήλ, κόμη του Μοντγκόμερι. Μεταφέρθηκε στον πύργο του Τουρνέλλ οπου η Μαρία προσπάθησε να τον φροντίσει να ανακάμψει κάτι που δέν έγινε ποτέ και οδηγήθηκε στον θάνατο. Η περίλυπη Αικατερίνη δέν έβγαλε τα μαύρα για όλη την υπόλοιπη ζωή της.
[Επεξεργασία] Αντιβασιλιάς και προσπάθειες της για θρησκευτική συμφιλίωση
Ο μεγαλύτερος και 15χρονος διάδοχος του Φραγκίσκος άρρωστος και ανίκανος αισθανόταν βαρύ το στέμμα στο κεφάλι του και ήταν αναγκασμένος να το κρατάει με το χέρι του. Οι θείοι του δούκες του Γκισέ με πραξικόπημα πήραν την εξουσία και οδήγησαν το νεαρό ζευγάρι στο Παρίσι, η αικατερίνη υποστηριξε το κίνημα τους αφού εξυπηρετούσε τους σκοπούς της. Ο αδύναμος Φραγκίσκος δέν μπορούσε απο μόνος του να πάρει καμιά απόφαση χωρίς την υπογραφή της μητέρας του. Οι αδελφοί Γκισέ καταδίωξαν άγρια τους προτεστάντες κάτι στο οποίο δέν είχε λόγο να διαφωνήσει η Αικατερίνη που ήταν Καθολική απο την γέννηση της. Οι Προτεστάντες έδωσαν το στέμμα στον Αντώνιο των Βουρβώνων, αλλά οι αδελφοί Γκισέ κατάφεραν να τον εξουδετερώσουν με ευκολία. Ο δούκας του Γκισέ επιτέθηκε στον πύργο του Αμπουά, και τα στρατεύματα του σκότωσαν πολλούς άντρες που αντιστάθηκαν ενώ άλλοι πνίγηκαν, ενώ 52 ευγενείς εκτελέστηκαν στην αυλή. Πρωθυπουργός διορίστηκε ο Μιχαήλ του Οπιτάλ οπου προσπάθησε σε συνεργασία με την Αικατερίνη να έλθουν σε συμφιλίωση με τους Προτεστάντες και να σταματήσουν οι διώξεις εναντίον τους. Αλλά ο βασιλιάς της Ναβάρρας και ο δούκας του Κοντέ παραβίασαν την ειρηνική συνθήκη και επιτέθηκαν σε πόλεις του Νότου (1560). Η Κατερίνα ζήτησε απο τον Κοντέ να δικαστεί και ρίχτηκε στην φυλακή.
Ο νεαρός βασιλιάς Φραγκίσκος Β' άρχισε να υποφέρει απο βούισμα στα αυτιά, έπεσε σε βαθιά αρρώστια και άρχισε να βγάζει υγρά απο την μύτη, τον στόμα και τα αυτιά. Στις 5/12/1560 πέθανε και το Συμβούλιο επέλεξε την Κατρίνα των Μεδίκων σάν αντιβασιλιά για λογαριασμό του δεύτερου γιού της Καρόλου Θ' με απεριόριστες εξουσίες. Ο Αντώνιος της Ναβάρρας υπερασπίστηκε την αθωώτητα του και η Αικατερίνη τον έβαλε να ορκιστεί οτι δέν θα έχει καμιά βλέψη για την αντιβασιλεία. Ο Κάρολος Θ' αναφέρεται σάν ένα λατρεμένο παιδί με ωραία μάτια, αλλά είχε ταυτόχρονα μεγάλα προβλήματα υγείας. Η Αικατερίνη προσπάθησε να ελέγξει τις απομονωμένες περιοχές της Γαλλίας αλλά δέν τα κατάφερε αφού πολλές φρουρές ελέγχονταν απο τους Προτεστάντες. Κάλεσε εκπροσώπους και των δύο πλευρών προκειμένου να συμφιλιωθούν, με το διάταγμα του Αγίου Γερμανού (1562), αλλά το μακελειό του Βασσύ την ίδια ώρα απο τον Φραγκίσκο κόμη του Γκισέ άλλαξε τα σχέδια. Σκότωσε 74 Προτεστάντες και τραυμάτισε 104 που περικύκλωσαν τους δρόμους του Παρισιού και ζητούσαν εκδίκηση. Ο εμφύλιος πόλεμος είχε ήδη ξεκινήσει και ο Λουδοβίκος του Κοντέ με 1800 άντρες και με Αγγλική υποστήριξη άρχισε να πολιορκεί τις πόλεις της Αγγλίας. Ο βασιλικός στρατός πολιόρκησε τους Προτεστάντες στο Ρουέν και η βασίλισσα Αικατερίνη επισκέφτηκε τον Αντώνιο της Ναβάρρας στο νεκροκρέβατο του που είχε τραυματιστεί θανάσιμα. Εκδήλωσε την επιθυμία να βρεθεί η ίδια στο πεδίο της μάχης προκειμένου να αποκαταστήσει την τάξη. Αλλά τον Φεβρουάριο του 1563 ο Φραγκίσκος, δούκας του Γκισέ έπεσε στο πεδίο της μάχης. Το έδικτο του Αμπουά έβαλε ένα τέρμα στον πόλεμο, και η Αικατερίνη κάλεσε τους Προτεστάντες και τους Καθολικούς να γεφυρώσουν τις διαφορές και να ενώσουν τις δυνάμεις τους κατά των Άγγλων στην Χάβρη. H Aικατερίνη προσπάθησε να προωθήσει το σύμφωνο του Αμπουά σε ολόκληρη την Γαλλία (1464 - 1465), ενώ ο βασιλιάς Φίλιππος Β' της Ισπανίας εξοργισμένος της ζήτησε να απορρίψει όλα τα συμφιλιωτικά έγγραφα με τους Προτεστάντες και να ξεκινήσει εναντίον τους εκτελέσεις και βασανιστήρια.
[Επεξεργασία] Η Αικατερίνη στρέφεται ενάντια στους Προτεστάντες
To 1567 η Κατερίνα έθεσε την χώρα σε στρατιωτικό συναγερμό, αφού ο δούκας του Άλμπα οδήγησε τον στρατό του στα Γαλλικά σύνορα προκειμένου να υποτάξει μιά εξέγερση στην Ολλανδία προσλαμβάνοντας 6.000 Ολλανδούς μισθοφόρους. Στις 27/9 ένα σμήνος Προτεσταντών γνωστό σάν η Έκπληξη του Μώ προσπάθησε να απαγάγει τον βασιλιά. Πολιόρκησαν το Παρίσι και δολοφονήθηκε ο 71χρονος αρχιφύλακας Μοντμορένσι, η εξέγερση σταμάτησε με την ειρήνη του Λονγκζιμό ενώ ακολούθησαν ταραχές σε όλες τις πόλεις της Γαλλίας. Η Έκπληξη του Μώ στάθηκε αιτία να αλλάξει η Αικατερίνη διαμετρικά τακτική απέναντι στους Προτεστάντες εγκαταλείποντας την διαλλακτικότητα της. Παρακάλεσε τον δούκα του Άλμπα (Ιούν. 1568) να τρομοκρατήσει όλους τους Καλβινιστές στην Ολλανδία.Έστειλε και γράμμα στην Ισπανία δηλώνοντας οτι ευθυγραμμίζεται με την πολιτική της. Οι Ουγενότοι απειλήθηκαν απο τα ενισχυμένα βασιλικά στρατεύματα και τότε έφτασε στο πεδίο της μάχης η βασίλισσα της Ναβάρρας Ιωάννα του Αλμπέρ και ο γιός της ο 15χρονος Ερρίκος δηλώνοντας στην βασίλισσα οτι είναι έτοιμη να πεθάνει προκειμένου να υπερασπιστεί την πίστη της. Η Αικατερίνη της απάντησε οτι είναι η πιό ξεδιάντρωπη γυναίκα που έχει γνωρίσει.
[Επεξεργασία] Η σφαγή του Αγίου Βαρθολομαίου
Τρείς μέρες αργότερα ο ναύαρχος του Κολινί τραυματίστηκε απο σφαίρα, ενώ ο ένοχος κατόρθωσε να δραπετεύσει. Μεταφέρθηκε στο ξενοδοχείο του Μπετισί όπου ο χειρούργος κατόρθωσε να του αφαιρέσει τις σφαίρες απο τον αγκώνα ακρωτηριάζοντας το ένα δάκτυλο του. Η Κατερίνα άκουσε με απάθεια το νέο επισκέφτηκε τον ναύαρχο και του υποσχέθηκε εκδίκηση. Η σφαγή του Αγίου Βαρθολομαίου αμαύρωσε την φήμη της Αικατερίνης των Μεδίκων, ο βασιλιάς Κάρολος Θ' προφανώς υπο την επιροή της μητέρας του έδωσε διαταγή γενικής σφαγής των Προτεσταντών. Ο φρουρός του βασιλιά μπαίνει στο δωμάτιο του Κολινί τον σκοτώνει, και ρίχνει το πτώμα του απο το παράθυρο, αυτό ήταν το σύνθημα της γενικής σφαγής των αρχηγών των Προτεσταντών. Ο Ερρίκος της Ναβάρρας συλλαμβάνεται και του ζήτησαν να επιλέξει άν θέλει να θανατωθεί, να μείνει ισόβια αιχμάλωτος, ή να γίνει Καθολικός και προτίμησε να αλλαξοπιστήσει. Ακολούθησε γενική σφαγή όλων των αρχηγών των Προτεσταντών, και τμήματος του λαού απο τους Καθολικούς. Η σφαγή του Αγίου Βαρθολομαίου έγινε δεχτή με ενθουσιασμό σε όλη την Καθολική Ευρώπη στέλνοντας συγχαρητήρια τηλεγραφήματα στην Κατερίνα.
Σε δύο χρόνια (1575) ο γιός της Κάρολος Θ' πεθαίνει σε ηλικία 23 ετών την ίδια στιγμή που ο μικρότερος γιός της Ερρίκος βρισκόταν στην Πολωνία όπου είχε ήδη ανακηρυχθεί βασιλιάς. Ήταν παράλληλα ο αγαπημένος γιός της Κατερίνας ενώ η υγεία του βρισκόταν σε καλύτερη κατάσταση σε σχέση με τους συνεχώς άρρωστους μεγαλύτερους αδελφούς του. Η Κατερίνα τον παρακάλεσει με ικεσίες να αφήσει την Πολωνία και να έρθει μαζί της, κάτι που αποδέχθηκε. Ο Ερρίκος έμεινε αδιάφορος για την διακυβέρνηση της χώρας ασχολούμενος με βαθιές θρησκόληπτες τακτικές. Παράλληλα έδειχνε αδιάφορος με τις γυναίκες αλλά παντρεύτηκε όταν ανέβηκε στον θρόνο την Λουίζη της Λωρραίνης - Βοντεμόντ. Ο Ερρίκος στάθηκε ανίκανος να τεκνοποιήσει, οι εμφύλιες διαμάχες συνεχίζονταν και ο φιλόδοξος μικρότερος γιός της Κατερίνας Φραγκίσκος δούκας του Αλανσόν σχεδίαζε να ανατρέψει τον αδελφό του. Έκανε απόπειρα κατάληψης του θρόνου την εποχή που ο αδελφός του βρισκόταν σε ταξίδι στην Πολωνία, ενώ συμμάχησε (1576) με τους Προτεστάντες αρχηγούς εναντίον του. Η Κατερίνα έβλεπε με καλή διάθεση τις βλέψεις του μικρότερου γιού της γιατί ήταν ο μοναδικός ικανός να συνεχίσει την δυναστεία των Βαλουά, γι'αυτό και υπέγραψε νέα ειρήνη με τους Προτεστάντες. Αλλά σε έναν χρόνο εκδηλώθηκαν νέες ταραχές με τους Προτεστάντες και ο Φραγκίσκος διέταξε την σφαγή των Προτεσταντών πολιτών της Ισσουάρ απο τότε οι Προτεστάντες δέν τον ξαναεμπιστεύθηκαν. Αλλά ο Φραγκίσκος μετά απο μιά εκστρατεία στην Ολλανδία, ατόνησε η υγεία του και πέθανε απο φυματίωση (1584).
[Επεξεργασία] Η διαδοχή περνάει στον Ερρίκο της Ναβάρρας
Αυτό ήταν το χειρότερο πλήγμα για την Κατερίνα για τον πρόσθετο λόγο οτι είδε οτι η δυναστεία των Βαλουά ήταν αδύνατο να συνεχιστεί. Ο θρόνος αναγκαστικά θα περνούσε λόγω του Σαλικού νόμου στον Ερρίκο της Ναβάρρας που είχε ασπαστεί τον Προτεσταντισμό. Η Κατερίνα του έδωσε σύζυγο την μικρότερη κόρη της Μαργαρίτα. Η Μαργαρίτα υπέπεσε σε απιστίες με μιά σειρά απο ερωμένους με πρώτο τον Μπάσι του Αμπουά που ο αδελφός της Ερρίκος είχε στείλει δολοφόνους να τον σκοτώσουν αλλά υτός κατάφερε να δραπετεύσει μαζί με την Μαργαρίτα. Τελικά η Κατερίνα απο το 1586 ώς τον θάνατο της αρνήθηκε να δεί την κόρη της, που χώρισε απο τον σύζυγο της Ερρίκο ο οποίος παντρεύτηκε λίγο πρίν ανέβει στον θρόνο (1589) την Μαρία των Μεδίκων. Ο Ερρίκος, 3ος δούκας του Γκισέ ήταν δυσαρεστημένος με την εύνοια του Ερρίκου στους Προτεστάντες και την κύρηξη σάν διαδόχου στον Γαλλικό θρόνο του Προτεστάντη Ερρίκου της Ναβάρρας. Συγκέντρωσε στρατό κατά των αιρετικών και άρχισε να προκαλεί ταραχές σε πολλές πόλεις της Γαλλίας, και ο Ερρίκος Γ' αρχικά στράφηκε εναντίον του (1585). Αλλά μετά τις διαπραγματεύσεις του δούκα του Γκισέ με την μητέρα του Κατερίνα αποφάσισε να αποκλείσει απο την διαδοχή στον Ερρίκο της Ναβάρρας και να προσφέρει κάθε δυνατή στρατιωτική υποστήριξη στον δούκα του Γκισέ κατά των Προτεσταντών. Ξέσπασαν διαμάχες ανάμεσα στον βασιλιά και το Κοινοβούλιο που είχε ήδη αποφασίσει τον Ερρίκο της Ναβάρρας σάν διάδοχο του Γαλλικού θρόνου. Ο δούκας του Γκισέ ευχαρίστησε την Αικατερίνη των Μεδίκων για τις υπηρεσίες της αποκαλώντας την εκτός απο μητέρα ενός βασιλιά και μητέρα του έθνους. Αλλά ο Ερρίκος Γ' σε ενέδρα δολοφόνησε τον δούκα του Γκισέ στον πύργο του Μπλουά. Το ανέφερε στην περίλυπη μητέρα του και απολογήθηκε λέγοντας της οτι ήθελε να τον σκοτώσει και να πάρει τον θρόνο.
[Επεξεργασία] Πηγές
- Αγγλική Wikipedia
- Bryson, David M. Queen Jeanne and the Promised Land: Dynasty, Homeland, Religion and Violence in Sixteenth-century France. Leiden and Boston (MA): Brill Academic, 1999. ISBN 9004113789.
- Gosman, Martin; Alasdair A. MacDonald, Arie Johan Vander. Princes and Princely Culture, 1450-1650. Leiden and Boston (MA): Brill Academic, 2003. ISBN 9004135723.
- Gould, Kevin. Catholic Activism in South-West France, 1540–1570. Aldershot (UK): Ashgate, 2006. ISBN 0754652262.
- Heller, Henry. Anti-Italianism in Sixteenth-century France. Toronto: University of Toronto Press, 2003. ISBN 0802036899.
- Knecht, R.J. The French Religious Wars, 1562-1598. Oxford: Osprey, 2002. ISBN 1841763950.
- Knecht, R.J. Renaissance Warrior and Patron: The Reign of Francis I. Cambridge: Cambridge University, 1994. ISBN 052157885X.
- Manetch, Scott Michael. Theodore Beza and the Quest for Peace in France, 1572-1598. Leiden and Boston (MA): Brill Academic, 2000. ISBN 9004111018.
- Sproxton, Judy. Violence and Religion: Attitudes Towards Militancy in the French Civil Wars and the English Revolution. London and New York: Routledge, 1995. ISBN 0415076811
