Αδάμ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Αδάμ είναι πρόσωπο που αναφέρεται τόσο στην Παλαιά Διαθήκη, κυρίως στο βιβλίο της Γένεσης, όσο και στη Καινή Διαθήκη. Ο πρώτος άνθρωπος, ο πρωτόπλαστος, ο προπάτορας του ανθρώπινου γένους. Γράφεται ότι ο Θεός (Εβρ. Ελοχείμ) έπλασε την 6η δημιουργική ημέρα τον Αδάμ και την Εύα και τους τοποθέτησε σε μια τοποθεσία εξαίσιας ομορφιάς, η οποία αποκαλείται «Κήπος της Εδέμ».

Ο Αδάμ και η Εύα ήταν απόλυτα ελεύθεροι ηθικοί παράγοντες, με τον όρο να υπακούν στην εντολή του Θεού και να μην δοκιμάσουν τον καρπό (μήλο, σύμφωνα με παραδόσεις) από το «δένδρο της γνώσης». Εντούτοις, παρακινούμενοι από τον «όφι τον αρχαίο», τον Σατανά, δεν υπάκουσαν και συνεπώς εκδιώχθηκαν από τον παράδεισο λόγω της αμαρτωλής τους κατάστασης. Ο ίδιος ο Θεός εξήγγειλε βαριές κατάρες η οποίες θα επέρχονταν στον Αδάμ, την Εύα αλλά και κατ' επέκταση στους απογόνους τους. Έτσι, σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη, με αυτή την πορεία ενέργειας —γνωστότερη ως «προπατορικό αμάρτημα»— ο Αδάμ διέσπειρε την αμαρτία και τον θάνατο σε ολόκληρη την ανθρωπότητα.

• Γένεση: Κεφ: 1 – 4, Προς Ρωμαίους 5:12 - 14