Ίον Καντακουζηνός
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Ίον Καντακουζηνός (Ion Cantacuzino) (25 Νοεμβρίου 1863 - 14 Ιανουαρίου 1934. ήταν διάσημος Ρουμάνος παθολόγος, μετέπειτα καθηγητής στην ιατρική σχολή του πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου και μέλος της Ρουμανικής ακαδημίας. Ήταν επίσης ο ιδρυτής του ιδρύματος Ίον Καντακουζηνός.
Γεννήθηκε στο Βουκουρέστι και καταγόταν από τον ρουμάνικο κλάδο της οικογένειας των Καντακουζηνών με καταγωγή από το Βυζάντιο. Σπούδασε στο Παρίσι ιατρική και εργάστηκε σε διάφορα νοσοκομεία στο Παρίσι. Το 1894 έλαβε το διδακτορικό του και ανέλαβε αναπληρωτής καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Ιασίου στην Ρουμανία. Μετά από δύο χρόνια όμως επέστρεψε στο Παρίσι και εργάστηκε στο ίδρυμα Παστέρ. Το 1901 επέστρεψε στην Ρουμανία και στο Βουκουρέστι όπου και έλαβε θέση καθηγητή. Έκανε πολλές έρευνες και ανακάλυψε μια νέα θεραπεία για τη χολέρα, τη φυματίωση και τον ερυθρό πυρετό.
Κατά τον Β΄ Βαλκανικό πόλεμο διορίστηκε επικεφαλής ιατρικής ομάδας για την καταπολέμηση της χολέρας στις τάξεις του ρουμανικού στρατού. Την ίδια θέση είχε και κατά τη διάρκεια του Α΄παγκοσμίου πολέμου.
[Επεξεργασία] Εξωτερικές συνδέσεις
 |
Το περιεχόμενο του άρθρου βασίζεται στο αντίστοιχο άρθρο της Αγγλόγλωσσης Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL. (ιστορικό/συντάκτες). |
