Ίλματαρ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στο φινλανδικό έπος Κάλεβαλα, η Ίλματαρ είναι η κόρη του ανέμου (φινλ. ilma = αέρας), μητέρα του κεντρικού ήρωα Βάιναμοϊνεν. Επίσης αναφέρεται ως Λουόννοταρ, που σημαίνει δημιουργός της φύσης.
Στα παλαιότερα παραδοσιακά ποιήματα, ως δημιουργός του κόσμου εμφανιζόταν ο Βάιναμοϊνεν, οπότε ο Elias Lönnrot, που τα συγκέντρωσε και εξέδοσε την Καλέβαλα, επινόησε σαν χαρακτήρα και μητέρα του κεντρικού ήρωα την Ίλματαρ, προκειμένου να αφαιρέσει τα θεϊκά χαρακτηριστικά που του είχαν αποδοθεί και να τον παρουσιάσει περισσότερο ως μάγο-πολεμιστή.
Luonnotar είναι επίσης ο τίτλος ενός συμφωνικού ποιήματος για σοπράνο και ορχήστρα που εμπνεύστηκε από το μύθο και συνέθεσε ο Ζαν Σιμπέλιους το 1913.
| Φινλανδική μυθολογία |
|---|
| Θεότητες και πνεύματα: Άκκα | Άχτι | Βέλλαμο | Έγκρες | Ίλματαρ | Ίλμαρινεν | Κάλμα | Κούου | Λόβιαταρ | Λόουχι | Μιελίκκι | Ούκκο | Πέκκο | Ράουνι | Τάπιο | Τουόνεταρ | Τούονι |
| Τοποθεσίες: Τούονελα | Πόγιολα | Καλεβάλα |
| Ήρωες: Βέινεμουινεν | Γιόουκαχαϊνεν | Λέμμινκαϊνεν | Άντερο Βίπουνεν | Κούλλερβο | Σάμπο |
