Sadi
Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije
| Sadi Širazi | |
|---|---|
 |
|
| rođen: | 1184. Širaz, Iran |
| preminuo: | 1283. Širaz, Iran |
Šejh Sadi Širazi ili Sa‘di (na perzijskom: سعدی, puno ime mu je: Abu Abdullah Mušrifuddin Ibn Muslih Aš-Širazi) (1184 - 1283/1291?) je jedan od glavnih pisaca srednjovjekovne Perzije. Poznat je zbog kvaliteta djela koje je napisao ali i zbog njihovog socijalnog karaktera.
[uredi] Biografija
Rođen je u Širazu, gdje je i umro. Osnovnu školu je završio u rodnom mjestu a kasnije je proputovao nekoliko zemalja u potrazi za znanjem, kao što je to i bio običaj pri sticanju znanja u tom periodu. Još kao jako mlad otišao je u Bagdad da proučava arapsku književnost. Danas je poznat kao sufijski mislilac, a njegova grobnica je 1952. ukrašena i postala je turistička atrakcija.
[uredi] Djela
Njegova djela se smatraju najvećim klasicima sufijske književnosti. Napisao je "Bustan" (Voćnjak), 1257, "Đulistan" (Ružičnjak) 1258. i objavio zbirku pjesama "Divan". U ovim djelama pisao je pripovjetke i pjesme o svojim doživljajima. Njegova djela nose moralnu poruku.
Njegovi stihovi danas stoje na ulazu u zgradu UNa u New Yorku kao poziv da se prevaziđu sve međurasne i međureligijske prepreke. Ti stihovi su:
بنى آدم اعضاء يك پیکرند، که در آفرينش ز يك گوهرند
چو عضوى به درد آورد روزگار، دگر عضوها را نماند قرار
تو که از محنت دیگران بیغمی، نشاید که نامت نهند ادمی
- "Of one Essence is the human race,
- thus has Creation put the Base;
- One Limb impacted is sufficient,
- For all Others to feel the Mace."
Ovi stihovi govore o tome da svi ljudi imaju istu osnovu i da nevolja jednog treba izazvati saosjećanje.
