Воранаўскі раён
З Вікіпедыя.
Воранаўскі раён
Воранаўскі раён |
||
герб | сцяг | |
---|---|---|
дэвіз: - |
||
геаграфічнае месцазнаходжанне | ||
сталіца: | Воранава | |
плошча: | 1,5 тыс. км² | |
насельніцтва: | 32.2 тыс. 2007 | |
шчыльнасць насельніцтва: | 27 жых./км² | |
часавы пояс: | EEST+2EEDT | |
гімн: | - | |
нумарныя знакі аўтамабіляў: | - | |
карта | ||
Выява:- |
Воранаўскі раён. Раён у складзе Гродзенскай вобласці.
Утвораны 15 студзеня 1940 года ў складзе Баранавіцкай вобласці, з 20 верасня 1944 раён ў складзе Гродзенскай вобласці, у 1962 да яго далучаны Радунскі раён. Цэнтр раёна - гарадскі пасёлак Воранава. У складзе раёна гарадскі пасёлак Радунь, 338 сельскіх населеных пунктаў, 13 сельсаветаў: Бастунскі, Беняконскі, Больцішскі, Гіркаўскі, Доцішскі, Жырмунскі, Забалацкі, Канвелішскі, Місявіцкі, Нацкі, Пагародзенскі, Паляцкішскі, Пераганцаўскі.
[правіць] Гісторыя
Першыя згадкі пра некаторыя паселішчы Воранаўскага раёна датуюцца 1217 годам. У летапісе "Манумента Германіка" згадваюцца Радунь і Жырмуны.
У 1557 годзе Радунская воласць была прыпісаная да каралеўскіх уладанняў караля Польшчы Жыгімонта Аўгуста.
У 15 ст. Воранаўшчына уваходзіла ў склад Віленскага і Троцкага ваяводстваў ВКЛ. Акрамя дзяржаўных земляў тут былі маёнткі Гаштольдаў, Глінскіх, Тышкевічаў, Сапегаў.
Падчас Расійскай імперыі воранаўская зямля знаходзілася ў складзе Лідскага павета.
У 1915-1918 тэрыторыя была акупаваная войскамі кайзераўскай Германіяй, у 1919-1939 занята польскімі войскамі, а ў 1939 савецкімі і ўвайшла ў склад БССР.
[правіць] Прырода
Тэрыторыя раёна размешчана ў межах Лідскай раўніны. Рэльеф пераважна раўнінны. Пераважае вышыня 160-180 метраў над узроўнем мора. Самы высокі пункт - 215 метраў (каля вёскі Тракелі). Карысныя выкапні: торф, цагельныя гліны, пясчана-гравійны матэрыял. Сярэдняя тэмпература студзеня -5,8 градуса па шкале Цэльсія, ліпеня 17,7 градуса па шкале Цэльсія. Ападкаў выпадае 615 мм у год. Вегетацыйны перыяд - 193 сутак. Працякаюць рэкі Жыжма, Дзітва (з прытокам Радунька) - правыя прытокі Нёмана. Лясы пераважна хваёвыя і яловыя, у далінах рэк участкі з насаджэннямі бярозы і вольхі. Лясы займаюць 26 % тэрыторыі раёна. Глебы пераважна дзярнова-падзолістыя, дзярнова-падзолістыя забалочаныя, тарфяна-балотныя.
[правіць] Насельніцтва
На тэрыторыі раёна жыве 32,8 тыс. чалавек (на 1 студзеня 2007 года). З іх:
гарадское насельніцтва – 9,2 тыс. чалавек;
сельскае насельніцтва – 23,6 тыс. чалавек.
Нацыянальны склад:
палякі – 83%;
беларусы – 10,5%;
літоўцы – 1,9% і інш.
Ў 2006 годзе ў раёне нарадзілася 302 чалавекі, памёр – 601 чалавек.