Motî:nåve
Èn årtike di Wikipedia.
nåve [f.n.] pårtêye d' ene eglijhe, la k' les djins s' metnut, inte li poite do fond, eyet l' keur. E plin mitan des nåves, i s' droveut des hossåds, Les curés, les mårlîs end avént plin les botes (E. Michel). F. nef. >> grande nåve: li cene å mitan, dins les grandès eglijhes k' end ont eto sol costé. F. nef centrale. >> pitite nåve: les cenes metowes so les costés. Noste eglijhe a troes nåves, ene grande et deus ptites. On dit eto: acinte. F. nef latérale.
Etimolodjeye : latén "navis" (batea).
Parintêye :
- navêye
Minme sourdant etimolodjike :
