Senyera

Da Wikipedia, ła ençiclopedia libara.

Da ła senyera ga vù origine numeroxe bandiere dei teritori de l'ex Corona d'Aragona .

Ła senyera (che in catałan vol dir "bandiera") l' è un sinbolo vesiłołogico formà da quatro fase rose su campo dorà che storicamente l' à raprexentà ła monarchia de ła Corona d'Aragona; ancora al dì d' ancó l' è utilixà come bandiera in Catałogna e, con lievi varianti, in te łe altre comunità autonome spagnołe de l' Aragona, de łe Ixołe Bałeari e de ła Comunità Vałensiana, nonché in xvariè teritori che in tel corso dei secołi i' à fato parte de ła Corona d'Aragona. A livel comunałe i 'è doxine łe çità de ła Spagna el cui stema l' è composto da ła senyera.

Con una prima atestasión datà 1159, ła senyera l' è una de łe bandiere più antiche d' Europa, nonostante el so uxo no 'l sia stà continuativo dal momento de ła so creasión. Ła più antica bandiera de sto tipo rivà al dì d' ancó l' è el Penó de la Conquesta, che el risałe a ła conquista de Vałensia in tel 1238.

L' è anca un sinonimo de Bandiera Reałe (in catałan senyal Reial o Senyera), nonostante ła paroła la se riferisa in genere a łe bandiere catałana e aragonexe.

[modifica] Origine

Ła bandiera vaticana prima del 1808.

Secondo na łegenda del XIV secoło, ła bandiera la sarea originaria del IX secoło, ai tenpi de l'asedio moro de Barcelona, quando el re Carlo el Calvo, in segno de gratitudine, l' avarea tracià con i só diei insanguinè quatro righe rose sul scudo dorà de Guilfredo el Viloxo moribondo. Tale versión, che la ga vù particołare fortuna ai tenpi de ła Renaixença catałana, l' è ancó generalmente riconosua come un anacronismo (Carlo el Calvo l' era morto vint' ani prima de Guilfredo, in te l' ano 877).

Ghe tante teorie che se rifà sia a un' origine puramente catałana che puramente aragonexe del sinboło, ma no ghe nè gnanca una de dimostrà. N'altra ipotexi la farea derivar ła senyera da l' stema de ła contea de Barsełona, ndoe łe fase i' è parimenti rose e giałe, ma orientè in senso verticałe, mentre secondo n'altra versión ła bandiera l' à mutuà i antichi cołori papałi (che fin al 1808 i era apunto el giało e el roso e che i sopravive ancó in tel stema capitołino) in segno de sotomisión a ła Santa Sede.

Ła versión senplice de ła senyera l'è tornà in auge a l'inisio del XX secoło come bandiera del nasionałixmo catałan e l' è stà adotà uficialmente come bandiera de ła Comunità Autonoma de Catalogna durante ła Seconda republica spagnoła e fin da ła tranxizsion verso ła moderna Spagna democratica. In tale versión l' è anca ła bandiera uficiałe del dipartimento francexe dei Pirenei Orientałi e la figura parfin in te ła bandiera de ła Provenzsa, in virtù dei risałenti łegami storici con l'Aragona.

[modifica] Blaxonatura

Ła blaxonatura de ła senyera l' è: "de oro, a łe quatro fase rose".

[modifica] Varianti

Bandiere Teritoriałi

Aragona	Ixołe Bałeari	Barzsełona	Provence-Alpes-Côte d'Azur
Rousillon	Ła senyera coronada de Vałensia e de ła Comunità Vałensiana (atuałe)	Provincia de Catanzaro

Bandiere Storiche

El Penó de la Conquesta de Valensia

Comunità Vałensiana (1979-1980)

Bandiere Połitiche

Estelada aragonesa (Bandiera nazsionałista aragonexe)	Estelada blu. Bandiera indipendentista catałana	Estelada rosa. Bandiera indipendentista sociałista catałana	Bandiera nazsionałista vałensiana.
Bandiera del Frunti Nazziunali Sicilianu