Soxhlet Ekstraktörü

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Soxhlet ekstraktörü: 1879 yılında Franz von Soxhlet tarafından icat edilen bir laboratuvar cihazıdır. Önceler, katı bir deney numunesinden yağ ekstrakte edilmesi için tasarlanmaış olmasına rağmen bir bileşiği bir katıdan ekstrakte etmek zor olduğu her şartta kullanılabilir. Genellikle, kuru deney numunesi Soxhlet ekstarktörüne yerleştirlilen, filtre kağıdından yapılmış yüksük şeklinde bir ekstraksiyon tübüne konur. Ekstraktöre, çözücüyü ( genellikle di etil eter ya da petrolium eter) içeren şilifli bir cam balon ve yoğunlaştırıcı takılır. Çözücü ısıtılır ve böylece buharlaştırılır. Sıcak çözücü buharı yoğunlaştırıcıya ilerler, yoğunlaşarak katı numunenin üzerine düşer. Numuneyi içeren ekstraksiyon tübünün bulunduğu yüksük yoğunlaşan çözücü ile tam dolduğunda, bypass kolunun seviyesine ulaşır ve sifon oluşarak çözücü tekrar cam balona boşalır. Bu yoğunlaşma, yükselme ve sifon döngüsü, ‘reflux’ olarak adlandırlır ve sürekli tekrar edilir. Her döngü sırasında, katının içerdiği bir miktar yağ çözücüde çözünür. Ama solventin ısıtılan cam balonuna ulaştığında orada kalır, döngüye tekrar katılmaz. Bu durum, bu ekstraksiyon metodunun en önemli avantajıdır, sadece saf çözücü katıyı ekstrakte etmek için buharlaşır ve yoğunlaşır, döngüye katılır. Bu nedenle, bir cam balonda katıyı çözücü içerisinde ısıtarak ekstarkte etme yöntemiyle karşılaştırıldığında Soxhlet Ekstraktörü ile uygulanan bu yöntemin verimi daha yüksektir. Bir ekstraksiyon un sonunda arta kalan çözücü , ekstrakte edilen yağı bırakarak rotary buharlaştırıcısı ile uzaklaştırılabilir.