Jacques Le Goff
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Jacques Le Goff (d. 1 Ocak 1924 Toulon) özellikle 12. ve 13. yüzyıl Ortaçağ tarihinde uzmanlaşmış, Fransız tarihçi. Pierre Nora ile birlikte 1970'li yıllarda Yeni Tarih (Nouvelle histoire) akımının önemli isimleri arasında gösterilir.
Uluslararası entellektüel çevrede Ortaçağ tarihinin önemli isimlerinden Le Goff, hocası Marc Bloch tarafından kurulan Annales Okulu üyelerindendir. 1972 yılında Fernand Braudel'in ardından, École des hautes études en sciences sociales’in başına geçti. Bu görevi 1977 yılında François Furet'in devralması ile birlikte Le Goff kendini, ortaçağ döneminde Batı Avrupa tarihsel antropoloji çalışmalarına adadı. Ortaçağ döneminde gerçekleştirilen başarılara ve değişime dikkatleri çekerek "Ortaçağ" ismine ve kronolojisine karşı itirazlarda bulunmuştur. Bunu yaparken özellikle 12. yüzyıl Rönesans hareketini örnek göstermiştir.
Le Goff, tarih biliminde ortaçağ dönemi konusunda oluşan kamplaşmada bu dönemin önemini küçümseyen veya abartan taraflara karşı eşit mesafede oldu. Ortaçağın kendine has bir medeniyet olduğunu ve onun Greko-Roman antikitesi ile modern dünyadan ayrı değerlendirilmesi gerektiğini savundu.
Son çalışmaları arasında içinde bulunduğu ekolün üzerinde fazla durmadığı biyografi alanında yankı getiren iki eseri bulunur: Bu iki eserinde, Aziz kabul edilen tek Fransa kralı, IX. Louis'in hayatı ve bir İtalyan keşiş olan Saint François d'Assise'nin hayatı anlatılır.
2004 yılında, Hollanda Güzel Sanatlar ve Bilimler Krallık Akademisi (Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen) tarafından verilen Dr A. H. Heineken ödülüne tarih alanında layık görüldü.
[değiştir] Eserleri
- Ortaçağ Batı Uygarlığı, çeviren Hanife Güven& Uğur Güven, DOKUZ EYLÜL YAYINLARI ISBN: 975-698-124-5
- Gençlere Avrupa Tarihi,çeviren Alp Tümertekin, YAPI KREDİ YAYINLARI,ISBN: 975-363-711-X
- Ortaçağda Entelektüeller, AYRINTI YAYINLARI, ISBN: 9755390413
