Hidrofob

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Hidrofobik bir yaprak üzerinde çiğ damlası.

Hidrofobik çimen üzerinde su damlaları

Kimyada hidrofob (Yunanca hidros ("su") ve fobos ("korku") sözcüklerinden türetme), bir molekülün sudan kaçınma özelliğidir.

Hidrofobik moleküller genelde apolardır ve bu yüzden diğer nötür moleküller ve apolar çözücüler ile etkileşimleri termodinamik olarak daha kararlıdır. Suda bulunan hidrofobik moleküller genelde kümelenirler. Hidrofobik bir yüzeyin üzerinde bulunan suyun temas açısı yüksek olur. Bu nedenle "islanabilirlik" leri çok az veya yoktur.

Hidrofobik moleküllerin örnekleri arasında alkanlar ve yağlar sayılabilir.

[değiştir] Termodinamik

Termodinamik kanunlarına göre madde en düşük enerji haline ulaşma eğilimindedir, bağ oluşumu da kimyasal enerjiyi azaltır. Su molekülleri elektriksel olarak kutuplanmış (polarize) olduğu için kendi aralarında hidrojen bağları oluştururlar. Hidrofoblar maddeler elektriksel olarak kutuplanmamış (apolar) olduklarından hidrojen bağları oluşturmazlar, bu yüzden su molekülleri hidrofoblarla ilişkiye girmektense birbirleriyle bağlar oluştururlar. Suyun içinde bulunan bir hidrofobik molekülü çevreleyen hidrofilik moleküller onunla hidrojen bağı oluşturamadıkları için doğrultuları rastgele değildir, hareket serbestileri kısıtlıdır ve dolayısıyla entropileri daha yüksektir. Bu yüzden hidrofilik ve hidrofobik fazlar birbiriyle olan arayüzlerinin en aza indirecek biçimde şekillerini değiştirirler. Bu durum faz ayrışması denen olguyu meydana getirir.